Espresso And Cappuccino

Chapter 9:Second Name

Napanganga ako sa sinabi niya.Hindi nga ako nagkamali na napaka straightforward ng isang 'to.Like,how can he say that he's jealous in a normal way?ni parang wala lang na sinabi niya sa akin ngayon 'yon.

Parang walang preno ang bibig niya.I just can't believe he admit that thing to me!

I chuckled and shook my head.Sumimsim ako sa kape ko na paubos na din pala.

"Continue doing your things,gagawin ko na din ang assignment ko."

Sinimulan kong buksan ang aking notebook.Hindi naman mahirap lalo na't nakinig talaga ako sa discussion kanina,at kung hindi ko naman sasagutan ito ngayon,maging si Nat ay walang maipapasa.

Kailan nga niya ako ililibre ulit?

"You sure you can do your assignment now?" He asked.

Nag angat ako ng tingin sakaniya para umirap,"Of course,"

"Really?"he mocked," You don't need my help?"

I smirked,"You mean,tulong na may kapalit?"

After he did my assignment last time,I don't think its still good to ask for his help again.Ngayon pa na alam kong humihingi siya ng kapalit?

At pag nagpatulong ako ngayon,anong kapalit?isa na namang date?

"Well yes,to be fair."

Muli akong nag angat ng tingin sakaniya at binitawan ang aking ballpen.Nakangisi ito at muling pinulot ang binitawan niyang lapis kanina.

"That's not called a help anymore," I frowned,"Ayusin mo na nga lang yang ginagawa mo.I'll do my assignment so wag ka munang istorbo,pwede?"

Muling umangat ang sulok ng kaniyang labi,"At kapag tapos kana sa assignment mo,pwede na?"

Napailing iling nalang ako at yumuko na para harapin ang aking notebook,"Just mind your own business,playboy."

Matapos 'non ay hindi na rin naman siya nagsalita.Nagkibit balikat ako at sinimulan ng sagutan ang assignment ko.Maya't maya rin ang pag inom ko sa aking paubos na kape bago muling gagalaw ang aking kamay para magsulat.

My assignment is really easy.Ni hindi ko napansin na ilang minuto lang ang nakalipas pero nasa pangalawang hulihan na tanong na ako.

The silence between us is making me feel comfortable.I tried to glance at him without thinking.

He's so serious from what he's doing.Magkasalubong ang mga kilay habang patuloy na gumuguhit sakaniyang papel.Veins on his arms down to the back of his palms are very visible.

He looks like a genius man in front of me.Well,he really is anyway.

Agad akong nag iwas ng tingin dahil gumalaw ang kaliwang kamay niya para kunin ang kape niya sa gilid.I looked down on my notebook but I saw him sipping on his coffee on my peripheral vision.

Tumikhim ako ng maramdaman ang biglaang pagkalabog ng aking dibdib.I didn't expect that he can make me feel this way even without a simple effort.

Instead of thinking about him,I focused myself on my assignment again.Baka pa,sa kakaisip ko sakaniya ay tuluyan ng sumabog ang puso ko.

Ilang minuto pa ang lumipas bago ko natapos ang ginagawa.I closed my notebook with a smile and set it beside me for awhile.

Hindi ko napansin na huling simsim na din pala ang ginawa ko sa kape bago tuluyang maubos.Mariin akong pumikit at napahinga ng malalim.The playboy is still busy.

Pumangalumbaba ako sa harap niya at pabalik balik na tinitignan siya at ang ginagawa niya.Anong oras ba 'to matatapos?mukhang hindi niya pa ata nakakahalati ang ginagawa niya.