Wife Claims (Momshie Series #2)

Kabanata 7

Naalala ko tuwing birthmonth ko nagpa-follow back ako ng follower ko kaya lang dumating ako sa point last year na may limit pala yun haha so yeah, sorry na lang sa mga hindi ko na nafollow back. I hope I made your following worthwhile. - MissD

Happy reading momsh!

Our life never get back to how it used to be after the pandemic. We lose our capital in our small business due long period of quarantine which means no income, more expenses and JJ did not want to run as Vice Mayor like what he use to dream before so after the local election, he inevitably sell all his roasters. He wants to go abroad after I gave birth to our new born Princess MJ. Hindi ko na pinigilan because he's plan is so promising for the future of our children.

"May nakita na akong pwede kong pag ipunan love."

"Ano iyon love?"

"Magtayo na lang ako ng furniture shop dito, pag ipunan ko mga equipment."

"Maganda nga iyon pero hindi araw-araw ang income, ibalik ba natin ang business dati?"

"Oo para may pagkaabalahan ka rin, hindi naman forever mga bata ang mga anak natin, pero uunahin ko muna pag-ipunan passive income like boarding house malapit sa university, para sa iyo ang earned income, akin ang portfolio income since bibili ako ng mga raw materials tulad ng kahoy at yantok then I'll made it as furniture para tatlo ang source of income natin. Ayos ba?"

"Oo tama iyon." Kaya naging alone fulltime mom ako sa tatlo.

"Mahirap bang maging nanay ng tatlong kids?" Jennie curiously asked, naka-upo kami sa labas ng classroom habang may inaassist pa si teacher, enrolment ni Prince na kaklase ng anak ni Jennie, ngayon ko lang siya nakasabay dahil nanay niya ang madalas na kasama ni Estilita sa nakalipas na mga taon.

"Mahirap pero mas masarap rin. The more the merrier ika nga. Syempre kapag marami sila, marami ring magmamahal sa iyo, sulit din ang pagod at hirap mo." I answer her honestly, kalong ko si Princess habang naghahabulan sina Kwen at Prince kasama ng kapwa nila mag-aaral.

"Plan mo po talaga iyon? I mean having more babies?" tanong niya pa ngumiti ako habang nakatingin sa mga anak kong naglalaro

"Dalawa lang sana kaso minsan kahit anong family planning kung talagang kaloob ng Dios na bigyan ka pa, makakabuo ka pa ulit, ang bunso ko na iyan, tinuturing kong miracle baby, a beautiful blessing."

Akala ko magiging nightmare para sa akin ang magkatotoo ang kinakatakutan ko noon but it turns out to be as good as it is today and hopefully better tomorrow. Iba talaga kapag tadhana ang nagbigay ng direction sa buhay natin, no matter how well planned our future is, may mga bagay talagang beyond our control.

"Minsan wala lang sa timing pero lahat naman ng baby, blessing." She said and I must agree.

"Maiba nga pala ako, ikaw magbabantay kay lo mo rito?" I curiously ask

"Opo. May papananagutan tayo sa DSWD kung di bantayan ang little one natin hanggang grade three besides sa panahon ngayon hindi pwedeng magpakasiguro, minsan nga sa bahay pa hindi safe, daming balita tungkol sa mga nahahalay na mga kabataang babae. Nagpapatayo ako ng maliit na tindahan diyan sa harap para may pagkaabalahan ako habang inaantay si lo ko." Paliwanag niya

"Wow! That's nice. Ako malapit lang rin ang bahay namin dito kaya pupuntahan ko na lang sa tanghali para pakainin. Bilinan ko lang na huwag sasama sa iba, ako lang or si papa niya ang pwedeng magsundo sa kanya. Daming manloloko ngayon hindi katulad noon, wala kang makitang nanay sa school, kanya-kanya ang mga studyante sa buhay...mga bata pa independent na, ngayon hindi ka pwedeng magpabaya kung ayaw mong magsisi sa huli."