The Sweet Revenge [COMPLETED]

Chapter 25-Family Love

#TSRchapterTwentyFive

Breanna's POV

IN TWO weeks, walang ibang ginawa si Eric kundi ang pakiligin ako. Ewan ko ba, nadadala na ako sa mga sinasabi niya. Pati ang mga ginagawa niya, nakakataba ng puso. He's also giving me gifts and sunflowers. Lagi kong naaalala ang nagbigay ng sunflower sa aking bata kapag binibigyan ako ni Eric.

Habang patagal ng patagal. He's becoming more delightful and sweet. Gosh, he's always making me blushed. Lahat nalang kasi ng sasabihin ko, may idudugtong siya na joke tapos mauuwi sa mga sweet words niya.

Ang kulit niya din. Super clingy. Gusto niya lagi siyang tatawag bago siya matulog. And he's making me feel lovable. Hindi ako nagsising magpaligaw sa kaniya.

"Ngumingiti ngiti ka na diyan, iha. Lagi kitang napapansing ngumingiti mag-isa kapag nakaharap ka diyan sa cellphone mo." Inabot ni Manang ang gatas.

"Kasi naman, Manang. Iyong apo niyo pong si Eric. Kung ano anong kabaliwan ang alam." I was smiling while telling Manang. Pero sa cellphone pa rin ako nakatingin.

"Hmm. Ang saya saya mo kapag nakakausap siya." Lumapit siya sa akin at bumulong sa tainga. "Sinagot mo na siya?"

Parang hindi na talaga mawawala 'yong ngiti ko kapag nakakausap ko rin si Manang. Ang kulit din eh.

"Hindi pa po, Manang. Ikaw talaga Manang. Minamadali mo naman po." I giggled. Saka kinuha ang gatas. Medyo mainit pa kaya hindi ko pa naubos.

"Aha, totoo ba 'yan?" Pilit niya.

"Manang naman. Ang kulit mo, hindi ko pa po siya sinasagot." Then we laughed.

"At bakit naman. Lagi naman siyang pumupunta dito para kamustahin ka. At gusto niya laging malaman kung anong ginagawa mo kasi hindi mo raw nasasagot ang tawag niya." She uttered.

"Baka nagkakataon lang po na naliligo ako kaya hindi ko po nasasagot." I smiled.

"Eh kailan mo siya sasagutin, iha?"

"Kapag sigurado na po ako sa nararamdaman ko, Manang. Ayaw ko naman po siyang masaktan." I urged.

"Mabuti iyan. Mahaba naman ang pasensya ng apo kong 'yon. Hihintayin ka niya hanggang sa handa ka ng ibigay ang matamis na oo." She bothered me to tickle. Napatagilid tuloy ako.

"Basta, Manang. You'll be the first i'll be telling with. Kapag sumagot na ako sa kaniya." I grinned.

"Sabi mo 'ya, iha ha. Sige, kapag naubos mo na ang gatas mo, bumaba ka na't mag almusal." I nodded and smiled.

Hanggang ngayon, mainit pa rin ang gatas kaya binuksan ko muna ang cellphone ko.

And as usual, everytime i open my phone..

Eric Erto: Good morning, my beautiful bunny.

Breanna Ymyn Emelore: Good morning too. That's so sweet.

Eric Erto: I will be always be the sweetest even you're craving for some sour.

Breanna Ymyn Emelore: Your words makes me crave more for sour.

Eric Erto: Then I'll be the sweet candy and be poured by sour. It'll still tastes sweet.

Breanna Ymyn Emelore: You're weird.

Eric Erto: It's okay. Because you're the reason why i am being weird. And that makes me feel better.

Breanna Ymyn Emelore: What if i'm not?