Hayallerim

Hayallerim-17. Bölüm

Selöööm! Yeni bir hikaye daha yazdım adı "Başımın tatlı belası" haberiniz olsuun.
8K okuyucum olmuuşşşş. Herkese sonsuz teşekkürler! :)
Multimedia: partide giydikleri, fotoğraf küçük ama idare edin :)
iyi okumalar....
Hayallerim-17. Bölüm
Herkes geldikten sonra kerem yamanı arar ve gelmesini söyler ve arka bahçeye gelmesini söyler. Mira 15 dakika boyunca kapıda durur ve yamanın gelmesini bekler. Yaman arabasını park ettiği an mira herkesini saklanmasını söyler ve ışıkları kapatırlar. Yaman arka bahçeye geldiği gibi ışıkları açarlar ve 'iyiki doğdun' şarkısını söylemeye başlarlar. Yaman'ın yüz ifadesi anlatılmazdı, hem şaşkın hemde mutlu. Pasta geldikten sonra mira yamanın kulağına fısıldayarak;
M: Dilek tutmayı unutma.
Dedi ve 32 diş gösterip yaman gülümsedi. Yaman başıyla onayladıktan sonra Dilek tutar ve mumları üfler. Araya ayaz girer.
A: tamam yeter bu kadar çocuksu şeyler. Hadi şimdi eğlenelim!
Dediği an müziğin sesi yükselmeye başlar ve herkes dans etmeye başlar.
-1 saat sonra-
Mira ve yaman bir masanın yanımda duruyordu.
M: ee, mumları üfflerken ne diledin?
Dedi meraklı bir şekilde. Yaman gözlerini miradan kaçırır.
Y: hiiç, yani..şey..umm..Öyle işte birşey diledim.
Dediğinde mira biraz gülümser.
M: hadi yaman.
Dedi ve yaman miraya bakar.
Y: ya, şey işte..
Dediğinde sanki söylemekten kokuyordu.
M: ne?
Y: seni diledim..
Dedi sessizce ama mira bunu duyduğu anda gülüşü daha da genişler.
M: nasıl yani?
Dediğinde yaman miraya döner.
Y: mira.
Der ve miranın ellerini tutar, mira ellerine bakar sonra yamana döner.
Y: bunu daha önce söylemeliydim aslında....Mira seni ilk gördüğüm günden beri hayatımda çok önemli bir yer alacağını biliyordum. Ben böyle şeyler söylemeye beceremem aslında.
Dediğinde biraz güldü, mira da öyle.
Y: seni seviyorum.
Dediğinde mira birkaç saniye yamana baktı. Mira yamana yavaşça yaklaştı ve dudakları yamanın dudaklarına değidi. Geri çekildiklerine yamanın alnı miranın alnına değdirdi ve öyle durdular.
Y: sevgilim olur musun?
Dediğinde mira gülümsedi ve başını salladı. Yaman 32 diş sırıttıktan sonra mirayı tekrar öper.
Öykü ve ayaz konuşmuyordu, ayrı masalardaydılar ve yalnızdılar, arada kaçamak bakışlar atıyorlardı. Ayaz en sonunda sıkılır ve çıkışa doğru yönelir. Öykü ise ayazın gitmesini izliyordu. Öykü, ayazı arabasına gittiğini görünce o da koşar adımlarla yanına gider. Ayaz arabanın kapısını açar ve;
Ö: ayaz!
Diye seslenir ve ayazın yanına gider. Ayaz kapıyı kapatır ve ciddi bir şekilde öyküye bakar.
Ö: nereye gidiyorsun?
A: biryere gidiyorum işte.
Dedi yüz ifadesini değiştirmeden.
Ö: bana söylemeyecekmisin?
Ayaz derin bir nefes alır.
A: ya öykü bırak artık tamam mı? Ben sana artık nasıl davranacağımı şaşırdım. Ne var senin aklında? Birgün kankayız diyorsun, başka bir gün kanka değiliz diyorsun. Benim dengem şaştı ya. Sana nasıl davranacağım ben söylesene!
Der biraz kızgın bir şekilde.
Ö: ayaz..ben..
Der şaşkınca.
Ö: ben seni..
Der ve öykü ayaza yaklaşır. Ayaz meraklı öykünün ne söyleyeceğini bekler. Öykü ve ayazın dudak mesafesi sadece bir cm'di. Öykü gözlerini kapattığı an ayaz da kapatır be yavaşça dudakları birbirine değer. Ayazın elleri öykünün yanaklarına gider. Geri çekildiklerinde öykü ve ayaz birbirine birkaç saniye baktıktan sonra öykü bayılır..daha doğrusu bayılmış numarası yapar. Öykünün başı ayazın omuzuna dediğinde ayaz şaşırarak öyküye seslenir.
A: Ö-Öykü? Öykü!
Der ve öykünün başını omuzundan çeker ve yüzüne bakar.
A: Öykü iyi misin?!
Der ve öykü cevap vermeyince ayaz onu kucağına alır ve arabaya bindirir. Ayaz da şoför koltuğuna geçer. Öykünün yüzü pencereyi dönüktü, gözlerini kısa bir süreliğine açtı ve dudağını ısırdı. Tekrar gözlerini kapatır. Ayaz eline kolonya aldıktan sonra öykünün başını kendine doğru çevirir ve kolonyalı elini yüzüne doğru götürür. Ayaz öyküye yavaşça bir Tokat atar ama öykü kendine gelmeyince daha sert vurur. Öykü gözlerini irice açar ve ayaza;
Ö: ne vuruyorsun be öküz!
Der sinirli bir şekilde. Ayaz şaşkınca öyküye bakar, öykü ne yaptığını anlayınca tekrar bayılmış numarası yapar.
A: Allah Allah..öykü?..öykü iyi misin?
Der ve öykünün omuzunu tutar.
A: en iyisi bir hastaneye gitmek.
Der ve öykünün kemerini takar, öykü ise yavaşça ve korku dolu bir şekilde;
Ö: efendim?
Der.
A: bir hastaneye gidelim. Senin durumun pek normal değil çünkü, bir baksınlar.
Der ve arabayı çalıştırır.
Şebnemler ise hala partideydi. Herkes yavaş yavaş gidiyordu. Mira ve yaman sevgili olduklarını şimdi söylemeyecekti. Herkes gittikten sonra Yamanlar ve miralar bir araya gelir.
Z: ee öykü nerde?
Dedi ve herkese teker teker baktı.
K: ben onların arabay binip gittiklerini gördüm.
Z: 'onların' derken?
K: ayaz ve öykü işte.
Herkes imali imalı birbirlerine bakar.
Ş: e hadi biz gidelim ozaman.
Diyip gülümsedi.
S: ya şebnem bi dakika konuşabilirmiyiz?
Ş: hayır.
Dedi hızlıca ve selime bakmadı bile. Şebnem, Selimin ona kötü kötü baktığını göz ucuyla gördü.
Ş: umm, peki.
Dedi ve sahteden gülümsedi. Mira ve Zeynep eve doğru gittiğinde yaman da eve geçti. Kerem Zeynep'i çağırdıktan sonra sokağın ortasına dururlar. Şebnem ve Selim tam havuzun kenarında duruyordu.
Ş: ne vardı?
Dedi ciddi bir şekilde.
S: bana me zaman kötü davranmayı keseceksin?
Ş: n-nasıl?
S: bak şebnem, eğer benimle konuşmak veya görüşmek istemiyorsan bunu bana açık açık söyleyebilirsin.
Dedi kızgın bir şekilde.
Ş: ne alakası var canım?! Ben öyle birşey dedim mi? Demedim!
Dediği gibi arkasını dönüp gidecekken Selim şebnemin kolunu tutar.
S: şebnem..
Ş: ya selim bırak!
Dedi ve kolunu çekiştirir ama başırısız kalır.
Selim'in ayağa kayar ve havuza düşer, o anda da şebnemin kolunu tuttuğu için şebnem de havuza düşer. Selim şebnem, havuzun içinde şebnemi kendine çeker ve dudağından öper. Kafaları havuzdan çıktığımda şebnem Selim'in omuzlarından tutup ittirmeye başlar.
Kerem zeyneple konuşuyordu.
K: ya umm..Zeynep, sana kötü davrandıysam kusura bakma. Yani..sana kötü davrandığımı fark ettim.
Z: öyle mi kerem bey?
Dedi dalga geçici.
K: ya tamam. Şimdi beni affedeceksin.
Dedi ve ellerini çeplerine koyar.
Z: ya sen kendini ne sanıyorsun? Şimdi de emir edermişcesine konuşuyorsun.
Kerem yere bakıp bira güler.
K: Zeynep Zeynep Zeynep..
Der ve Zeynep'e yaklaşır.
Z: ne var?
K: bak. Ben daha önceden kimseden özür dilemedim. Değerini bil.
Z: kerem, bu benim umurumda değil sen-.
Dediğinde lafı yarım kalır çünkü kerem Zeynep'in dudaklarına yapışır.....17. Bölümün sonu. İlginiz için teşekkürler! :) bu bölümü nasıl buldunuz? :) İnstagram: #hayallerimtc Wattpad: @seronunhikayeleri ~Serenay~