Chasing Shadows of Love

KABANATA 4

•••
TRIPLE R

I'm spacing out pero pinipilit ko pa ring makinig sa professor ko na nagtuturo sa harapan. I would not want to risk my scores and grades to be low at baka matanggal ako sa scholar list.

Thanks to the mother of all ng mga nakakairita na si Avery.  Rhys would probably see me again after my class is done. That's why, I keep spacing out. Anong mukhang maihaharap ko sa kaniya maliban sa pagiging maganda?

Napansin kong nagbubulungan ang mga kaklase ko at panay tingin nila sa pintuan. Hindi ko na lang pinatuunan ng pansin dahil mas kailangan kong intidihin sa ma'am. May kaugnayan pa naman sa math ang kaniyang tinuturo.

"Class, focus ang mga mata sa akin. Mas maganda view niyo rito kaysa sa labas." Our room was filled with laughter. Ang mga lalaki ay nag-agree samantalang ang mga babae sabay sabay na nagsabi na,

"Ma'am, lalabas na lang po ako."

Medyo bata bata pa kasi si ma'am kaya ka humour pa namin. Hindi katulad ng mga nauna naming professor kanina.

Dahil pati ako ay na-curious na. Tumingin ako sa taong kanina pa pinagbubulungan ng mga kaklase ko.

I find a way to look at the eye of the man who's staring rather glaring at me. Why so damn handsome. Kahit anong anggulo at rehistro ng kaniyang mukha ay gwapo. What can be red flag of this man? What can be his flaws?

"Kanino bang manliligaw 'yan. Labasin niyo na para makapag-focus na ang lahat." Bwisit. Ayokong lumabas mamaya ay hindi naman ako ang hinihintay niya o ang pakay niya. Ayokong mag-assume!

"Yes, Ms. Lopez at Ms. Palomar?" Napatingin ako kay Elizabeth sapagkat tumayo rin siya.

"Lalabas na po." Medyo nalungkot ako sa sinabi niya. She's beautiful, hindi ko maitatanggi pero mas matangkad ako sa kaniya! Siya ba ang ipunta rito ni Rhys? Eh, kabilang university pa siya... Paano naman siya nakapasok dito?

"Cr po." Sinabi ko para hindi ako mapahiya. Walang lingon lingon akong lumabas ng klase kahit na may narinig akong tumawag ng pangalan ko.

Pagkasarado ko ng pintuan ng cr, napasandal ako sa pintuan. Panigurado, kahihiyan na naman ang ginawa ko. Naghilamos na lang ako nang madalian sapagkat baka magpatuloy na si ma'am sa pagdi-discuss.

Kaso pagbukas ko pa lang ng pintuan, isang gwapong nilalang na agad ang bumungad sa akin. Napangiti ako nang naiilang. I just can't stand his presence. Too beautiful. Just everything is too much for me to handle.

"Flowers for a beautiful girl like you." Kasing pula na siguro ng pulang rosas na bininigay niya ang pisngi ko. Pero, teka 'yung klase ko!

"Mag-usap na lang tayong mamayang uwian..." Tumingin ako sa relo ko. "30 minutes. Wait for me. Kahit sa labas na lang ng gate ha." And I just run. Tinakbuhan ko na naman siya.

"Rainne." Mahinang bulong niya pero hindi na ako lumingon pa.

Pangatlong takbo para sa pangatlong pagkakataon na nagkita kami. Bakit ko ba siya laging tinatakbuhan samantalang wala naman akong utang sa kaniya?

Dere-deretsyo lang akong pumasok ng classroom. Ngitian naman ako ni Ms. Carreon kaya ngitian ko na lang pabalik sa hindi ko malamang dahilan. Weird.

"One, two, three..." Biglaang hirit ng guro. "Ma'am may quiz po ba?" Tanong ko kasabay ng pagsigaw nang malakas ng mga kaklase ko ng, "Congratulations, Rainne!" Takang taka ko naman silang nilingong lahat. Ano bang nangyayari? Naguguluhan ako. Wala pa naman ata akong sinasalihan na contest para sa buwan na ito ah?

"We are just congratulating you, kasi hindi ka na magiging NBSB!" Gustong kong sumigaw ng 'Ma'am, pati ba naman kayo!?'

Hindi tuloy maalis sa isip ko na... What if boyfriend ko nga siya? What will I be feeling? Lagi bang ganito o mas may hihigit pa sa nararamdaman ko tuwing nakatingin siya sa akin?

"Dahil diyan, early dismissal na kayo para sa araw na ito." Naghiyawan ang lahat at kaniya kaniyang ligpit ng mga gamit. "Pero, be ready sa quiz bukas ha." Aww, sakit, pighati at lumbay ang lahat ng naramdaman ng buong klase.

Hinintay kong lumabas ang mga kaklase ko bago ako dahil ayoko naman na mapagchismisan. Pero sa paglabas ko wala naman naghihintay sa akin. Napalingon na ako sa kaliwa't kanan pero wala talaga. I felt disappointed, kaya napalakad na lang ako nang dahan dahan.

"Rainne Alexandria Lopez." Baritonong boses ang nagpaharap sa akin sa likuran ko. Suddenly, bumalik ang pagbilis ng tibok ng puso ko at ang pagkahiya ko.

"Can I finally have my moment? Wala na bang sasagabal?" He smirked. Ow, God, tunawin mo na lang ako. Napailing akong nahihiya. Tameme talaga ako pagdating sa lalaking 'to.

"Again, flowers for you." Red roses. He's the first man to give me this o siya lang ang lalaking tinanggap ko ang ibinibigay.

"The past days, I've been thinking of a beautiful girl that's within my reach but I let it go out of my hand. But, right now, I don't want to waste any more moment. Kahit saan ka pa magtago, Rainne. Hahanapin kita." I've never feel this kind of feelings before. 'Yung kilig.

"Can I drive you home?" He asked, no'ng na sa tapat na kami ng gwapo rin niyang kotse. He opened his car door, I guess kahit hindi ko sabihing oo kasi nakabukas na para sa akin ang pintuan.

He asked what I wanted. Kung anong gusto kong pagkain, kailangan ko ba ng aircon, nilalamig ba ako, etc. Napapikit na lang ako ng ma-realize na nag-uumapaw ang kaniyang pagiging berde.

"Naalala mo pa ba no'ng una tayong magkita?" Ramdam kong nakatingin na naman siya sa akin. "Ayoko na 'yon maalala, Rhys." Kalimutan na natin 'yon, isipin mo na lang crush mo ako matagal na.

"Bakit?" Tanong ko ng mapansin ang bigla niyang pagngiti. He has this eyes that's bery hipnotizing and he has those evil smile na parang kagayansa mga palabas na bampira ang bida. Pakagat sa leeg. 

"Fuck! Ang wild mo." Gago? Did I just spilled out my thoughts again? This time, kay Rhys naman.

"It was the first time you've said my name. Don't you know how heavenly it was to hear when you said my name?" Hindi pa rin nawawala sa kaniya ang ngiti niya. I could live for this. Feeling ko lagi akong busog, ngiti niya pa lang. But, along with that thought, I remembered someone...

"Rainne... Rhys?" Si Rio.

Ngumiti nang maliit si Rhys at nakipagkamay pa samantalang si Rio ay nagpabalik balik ang tingin sa akin at sa hawak kong bulaklak at pabalik muli kay Rhys.

"Kayo?"