Μοιραία Νύχτα

Κεφάλαιο 19ο

Μετά από αυτό το μαγικό πρωινό αποφασίσαμε το απόγευμα να πάμε στην θάλασσα..

Ήμουν λοιπόν ξαπλωμένη κάτω στην άμμο εγώ ανάσκελα πασαλειμμενη με λάδι και τα χέρια μου κάτω από το κεφάλι μου..

Είχα ένα χαζό χαμόγελο στα χείλη καθώς θυμόμουν το πρωινό που πέρασε..

Ο Μάριος βγήκε από την θάλασσα και έκατσε δίπλα μου στην πετσέτα.

"Εισαι εντάξει;" ρώτησε χαιδευοντας την κοιλιά μου..

Σηκώθηκα στηρίζοντας το κορμί μου στους αγκώνες μου.. Σήκωσα τα γυαλιά μου στο κεφάλι μου.

"Μάριε με έχεις ρωτήσει 10 φορές από το πρωί!" του είπα χαμογελώντας..

"Δεν μου είπες.." σταμάτησε να μιλάει.

"Τι;" ρώτησα περίεργα..

"Σου άρεσε;" κατέβασε το κεφάλι του..

Σηκώθηκα και τον πλησίασα καθησα δίπλα του πάνω στα γόνατά μου..

"ανυπομονώ μέχρι την επόμενη φορά!"είπα ψιθυριστά στο αυτί του..

Γύρισε το κεφάλι και με κοίταξε έκπληκτος..

Του χαμογέλασα αθώα.

Καθησαμε για λίγη ώρα ακόμα και μετά φύγαμε για το ξενοδοχείο..
Φτάνοντας εκεί πετύχαμε τον Κώστα με την Λυδία..

Δεν ήθελα ούτε να τους δω ούτε και να τους μιλήσω γι αυτό και τράβηξα τον Μάριο προς το ασανσέρ αλλά τελευταία στιγμή μας είδαν και μας φώναξαν..

"Βλέπω είστε μια χαρά!" είπε η Λυδία αφού χαιρετηθηκαμε.

"Καλύτερα από ποτέ!" είπε χαμογελαστός ο Μάριος και φίλησε τον ώμο μου..

"Μμ, το ακούσαμε.." είπε η Λυδία χαμηλόφωνα.. Ήθελε να ακουστεί!

Νομίζω πως έγινα κατακόκκινη!

"Σκεφτόμασταν με την Λυδία να βγαίναμε έξω για ένα ποτό το βράδυ. Τι λέτε;" έσφιξα το χέρι του Μάριου.. Ήθελα να αρνηθεί..

"Ναι! Μια χαρά! Στις 10 ραντεβού εδώ! " αποχαιρετηθηκαμε και ανεβήκαμε στο δωμάτιο..

"Δεν μπορούσες να αρνηθείς βρε μωρό μου;" ρώτησα βγάζοντας τα ρούχα μου..

" Τι να τους έλεγα.. Ότι έχουμε κάποια δουλειά στις διακοπές μας;" ναι ακουγόταν παράλογο αλλά..

" Ναι!.. Δεν ξέρω! Τέλος πάντων!"
Μπήκα για ένα γρήγορο μπάνιο να φύγει η αλατιλα από την θάλασσα και μετά ξάπλωσα λίγο..