Μοιραία Νύχτα

Κεφάλαιο 17ο

Κατέβηκα στην πισίνα.. Πήγα στην πρώτη ξαπλώστρα που βρήκα μπροστά μου και αφού άπλωσα πάνω της την πετσέτα ξάπλωσα..

Έβαλα τα γυαλιά μου και αφού βόλεψα τα χέρια μου πάνω στην κοιλιά μου έκλεισα τα μάτια μου ικανοποιημένη με ότι είχε γίνει πάνω..

Ο δυνατός ήλιος έκαιγε πάνω στα πόδια μου όποτε αποφάσισα να μπω για μια βουτιά να δροσιστώ..

Σηκώθηκα και αφού έκατσα πρώτα στην άκρη της πισίνας μπήκα σιγά σιγά μέσα..

Βούλιαξα το κεφάλι μου μέσα στο νερό και έμεινα μέσα μέχρι να μου τελειώσει η ανάσα..

Έβγαλα πρώτα τα χέρια μου απέξω και αφού έπιασα το πεζουλακι γύρω γύρω από την πισίνα τράβηξα τον εαυτό μου επάνω..

Την ώρα που έβγαλα το κεφάλι μου ένας έκανε μια βουτιά με αποτέλεσμα να πάρω νερό από το στόμα μου.. Και στην συνέχεια να αρχίσω να βήχω ασταμάτητα..

Πανικοβληθηκα καθώς δεν πατούσα και στηριζόμουν μονάχα στα χέρια μου..

Προσπαθούσα να παραμείνω στην επιφάνεια και την ίδια στιγμή να βρω την ανάσα μου..

Εκείνη την στιγμή δύο χέρια με γραπωσαν από τους γοφούς ανεβάζοντας με πάνω στο πεζούλι..

Καθόμουν πάνω στην άκρη της πισίνα με τα πόδια μέσα σε αυτή.. Τρομοκρατημένη με ότι είχε γίνει..

Ο Άντρας από το πρωί στην ρεσεψιόν ήταν μπροστά μου λέγοντάς μου να ηρεμήσω..

"Άκουσέ με.. Πάρε ανάσες από την μύτη!" έκανα αυτό που μου είπε..

Τα μάτια μου είχαν γεμίσει με δάκρυα..

Βρήκα την ανάσα μου και τρομοκρατημένη δάκρυα άρχισαν να τρέχουν..

Βγήκε από την πισίνα και με βοήθησε να σηκωθώ..

Με τα χέρια του σκούπισε τα δάκρυά μου..

" Έλα εδώ! " με πήγε προς το μέρος που καθόταν και μου έδωσε ένα ποτήρι νερό..

"Καλύτερα;" ρώτησε ήρεμος..

Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου..

"Ευχαριστώ!" είπα με σιγανή από το σοκ φωνή.. Μου χαμογέλασε..

"Πως σε λένε;" με κοιτούσε μέσα στα μάτια..

"Εύα.. " είπα διστακτικά..

" Κώστας.. Χάρηκα!" είπε χαμογελαστός..

"Από νωρίς να στα βάσανα!" είπε κοιτώντας την κοιλιά μου..