Μοιραία Νύχτα

Κεφάλαιο 22ο

Ήταν 12 τα μεσάνυχτα.

Καθόμασταν ακόμα και οι τρεις μας στο σαλόνι..

Ο Πέτρος και ο Μάριος μιλούσα για πράγματα τις δουλειάς και εγώ κοιτούσα τηλεόραση προσπαθώντας να μην τους ακούω.

Ξαφνικά μια αμήχανη ησυχία κάλυψε τον χώρο.

Πετάχτηκα εγώ..

"Εγώ λέω να πάω για ύπνο! Είμαι κουρασμένη!" είπα και σηκώθηκα από τον καναπέ..

"Να φεύγω τότε και εγώ.." είπε ο Πέτρος και σηκώθηκε..

Τον ακολούθησε και ο Μάριος και τον πήγε μέχρι την πόρτα εγώ στεκόμουν από πίσω του.

"Χάρηκα που τα είπαμε.. Πέτρο αύριο σε θέλω να μιλήσουμε! Εύα μου.. Τα λέμε μεθαύριο καλό σας βράδυ παιδιά!" είπε και αφού τον χαιρετησαμε και εμείς έφυγε..

"Καιρός ήταν.." είπα σφιγγοντας την μικρή ρόμπα γύρω από το σώμα μου.

"Τι έπαθες;" είπε ο Πέτρος γυρνώντας σε εμένα.

" εε.. Δεν μου ήταν και εύκολο να είμαι σε ένα δωμάτιο μαζί σας!"
Είπα πηγαίνοντας προς την κουζίνα.

"Δεν νομίζεις ότι πρέπει να την συνηθίσεις αυτή την κατάσταση;" ρώτησε ακολουθώντας με..

"Γιατί ;" ρώτησα περίεργα.

"Τι ερώτηση είναι αυτή; Αυτός θα είναι ο μπαμπάς του μωρού και εγώ.. "
Έκανε μια παύση..

" Και εγώ θα είμαι μαζί σου! Δεν γίνεται κάθε φορά που μας βλέπεις μαζί να τρελαίνεσαι.. " το ξέρω πως έχει δίκιο..

"Ναι εντάξει.. Απλά θέλω λίγο χρόνο!" ήρθε και με αγκάλιασε..

Μετά από λίγο πήγαμε για ύπνο..

Την επόμενη μέρα όταν σηκώθηκα ο Μάριος ήταν ήδη ντυμένος έτοιμος να φύγει..

" Θα αργήσεις; "είπα πίνοντας μια γουλιά καφέ..

" Κατά τις 6 θα είμαι εδώ!" είπε δένοντας τα κορδόνια του..

" 6; Εγώ τι θα κάνω τόση ώρα;" είπα παραπονεμένα..

"Δεν ξέρω μωρο μου.. Βρες κάτι δεν μπορώ πιο νωρίς να έρθω!" με φίλησε και βιαστικά έφυγε από το σπίτι..

Έμεινα όρθια με τον καφέ στα χέρια μόνη σε ένα ξένο.. Σπίτι.

Δεν είχα να κάνω κάτι και αφού ήπια τον καφέ μου και σημαζεψω λίγο αποφάσισα να πάω μια βόλτα..

Καθώς ετοιμαζόμουν άκουσα το τηλέφωνό μου να χτυπάει..

Ηταν ο γυναικολόγος μου.