Μοιραία Νύχτα

Κεφάλαιο 16ο

Ήμασταν στο λιμάνι και κάναμε βόλτα ήδη εδώ και μια ώρα.. Με είχε συνεπάρει τόσο πολύ η ομορφιά αυτού του τόπου που ούτε που κατάλαβα πως πέρασε η ώρα..

"Θες όταν γυρίσουμε πίσω να έρθεις να μείνεις μαζί μου;" είπε ξαφνικά..

"Τι;" η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα αυτήν την ερώτηση..

"Αν πιστεύεις πως είναι νωρίς.." σταμάτησα και πήγα μπροστά του..

"Μάριε.. Είσαι σίγουρος πως θέλεις να αναλάβεις τέτοιο βάρος; " ρώτησα εννοώντας εμένα και το μωρό..

" Βάρος; Εύα.. Αυτό το παιδί θα το μεγαλώσω σαν δικό μου! Ότι και να γίνει μεταξύ μας! " είπε σκυβοντας λες και ήθελε να τον ακούσω μόνο εγώ..

"Θα δούμε τότε! " του έδωσα ένα φιλί και συνεχίσαμε την βόλτα μας..

" πεινασαμε!" είπα πιάνοντας την κοιλιά μου..

Μπήκαμε στο πρώτο ταβερνάκι που βρήκαμε μπροστά μας..

" Αφού γυρίσουμε θα πάω στον γυναικολόγο" είπα όταν πια είχαμε παραγγείλει..

"Γιατί; " ρώτησε περίεργος.

"Είναι.. Ο μεγάλος υπέρηχος" είπα διστακτικά..

" Θα μάθουμε το φύλλο;" ρώτησε ενθουσιασμενα.

Κουνησα καταφατικά το κεφάλι μου αφού ήπια μια γουλιά νερό..

" Τι; Έγινε κάτι; " σοβαρεψε!

"Είχα υποσχεθεί στον Πέτρο.. Πως θα πάω μαζί του!" είπα παίρνοντας μια μεγάλη ανάσα..

Κοίταξε στο πιάτο του.. Δεν είπε τίποτα..

" Μάριε.. Στο κάτω κάτω.." δεν με άφησε να ολοκληρώσω..

"Ξέρω είναι ο πατέρας.. Και δεν είπα κάτι! Λογικό είναι να θέλει να είναι εκεί! " έπιασε το χέρι μου πάνω στο τραπέζι χαμογελώντας..

Αφού φάγαμε γυρίσαμε πάλι πίσω στο ξενοδοχείο..

Μόλις μπήκαμε στο δωμάτιο έβγαλα αμέσως τα πέδιλά μου..

"Πονάει η μέση μου, τα πόδια μου, το κεφάλι μου.. Και γενικά τα πάντα! " παραπονέθηκα και έκατσα στο κρεβάτι..

"Αν το παιδάκι βγει όσο γκρινιάρα είσαι εσύ την κάτσαμε.." είπε γελώντας..

Άρπαξα το πρώτο μαξιλάρι που βρήκα μπροστά μου και του το πέταξα.. Χτύπησε την πλάτη του και έπεσε κάτω..

Γύρισε σιγά σιγά προς το μέρος μου..

"ουπς!" είπα χαμογελώντας του..