Κεφάλαιο 4ο

208 11 1
                                    

Τον είχα μπροστά μου δυο μέτρα άντρα να μην ξέρει τι να πει με σκυμμένο το κεφάλι..

"Μάριε, αυτός σε έστειλε;" τον ρώτησα ήρεμα.. Κούνησε καταφατικά το κεφάλι του..

"Θα μας τρελάνει ο τύπος.. Πρώτα με διώχνει και μετά.." μιλούσα μόνη μου είχα γίνει κόκκινη από τα νεύρα..

"Σε έστειλε για να με ελέγχεις;" ξανά ρωτάω.. Καμία απάντηση..

"Μάριε μίλα μου! " αγανάκτησα..

"Μπορούμε κάπου πιο ήσυχα.." ρώτησε σιγανά..

"Είμαι εδώ με την μητέρα μου δεν μπορώ να σηκωθώ και να φύγω.." εξήγησα δείχνοντας την μαμά μου..

"Σε μια ώρα θα έρθω από εσένα να σε πάρω.. Να είσαι έτοιμη.." πήγα να μιλήσω αλλά δεν με άφησε γύρισε την πλάτη και έφυγε..

Πλησίασα την μαμά μου και ξεκινήσαμε για το σπίτι.

Δεν μπορώ να πιστέψω πως τόσο καιρό τον είχε βάλει να με ελέγχει..
Ηξερε τι έκανα.. Γι αυτό δεν με έψαξε..

Και εγώ σαν βλαμμένη καθόμουν και ανησυχούσα πως δεν νοιάζεται καθόλου..

Φτάσαμε σπίτι και απευθείας βοήθησα την μητέρα μου με τα ψώνια.. Λίγα λεπτά μετά χτύπησε το κουδούνι..

Ήταν ο Μάριος.. Μπήκαμε στο αμάξι του και ξεκίνησε για άγνωστη σε εμένα κατεύθυνση..

"Λοιπόν ακούω.." είπα εγώ μετά από καποια λεπτά σιωπής..

"Μου τα έχει πει όλα.. Το τι έγινε εκείνο το βράδυ.. Τι έγινε την μέρα που ήρθες.. Πως είσαι έγκυος.. Και πως το παιδί είναι δικό του.." έλεγε όλα αυτά με το βλέμμα καρφωμένο στον δρόμο..

"Και σε έβαλε να με παρακολουθείς για να..;" δεν με άφησε να τελειώσω..

" Για να σε προσέχω.. Όχι για να σε ελέγχω Εύα.." είπε γυρνώντας σε εμένα..

" Μάλιστα. Έτσι κάνει αυτός; Αντί να έρθει να το συζητήσουμε βάζει δικούς του ανθρώπους να με προσέχουν;" ήμουν νευριασμενη.

" Εύα.. Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα όσο νομίζεις! " είπε σφίγγοντας το τιμόνι..

" Ναι, προφανώς δεν είναι απλά τα πράγματα ούτε γι αυτόν αλλά ούτε και για εμένα.. Αλλά δεν μπορώ να καταλάβω αυτή την συμπεριφορά.. "
Δεν μίλησε..

Η διαδρομή κάτι μου θύμιζε και ξαφνικά θυμήθηκα..

" Με πηγαίνεις σε αυτόν; " δεν μίλησε..

"Μάριε!" τίποτα..

" Σταμάτα το αμαξι! Σταμάτα το αμάξι τώρα! " χτυπούσα την θέση μου και φώναζα αλλά αυτός τίποτα..

Μοιραία Νύχτα Where stories live. Discover now