Hissizlik

177 18 5
                                    

Kapıya baktım teyzemdi.
"girebilirmiyim" dedi. sesine bakılırsa o da ağlıyordu. "ben çıkıyım" dedi. doktor deniz "girebilirsin teyze" dedim. sesim  kısık  çıkmıştı teyzem içeri girdi "nasılsın canım dedi. "Nasıl iyi olabilirim teyze"dedim. Teyzem kendini tutamayıp ağlamaya başladı.Bende ağladım ne kadar zorlasamda bu acıya hep yenik düşüyordum ayakta duramıyordum kalbimin yarısı yok olmuştu sanki Kapıdan biri seslendi eniştemdi kapıyı araladı, "girebilirmiyim" dedi. "girebilirsin enişte" dedim."nasılsın" dedi. "iyiyim enişte" dedim teyzem hala ağlıyordu. eniştem, "biz çıkalım da dinlensin" dedi teyzeme "tamam, canım biz burdayız ne zaman istersen çağırman yeter sana yemekde getirdim canın ne zaman isterse bana seslen  tamam mı?dedi."tamam teyzecim teşekkür ederim" dedim Odadan çıktılar bende gün batımını izledim kapı aralandı
İçeri doktor deniz girdi. "nasılsın" dedi bi sürü acım varken bana nasılsın diye soruyordu "iyiyim" dedim
"artık yemek yemen lazım böyle giderse halsiz düşüceksin" dedi Bu kadar acım varken yemek yiyemezdim öyle bir boşluktaydım ki hiçbir hissim yoktu sanki ağlayamayamıyordum artık
"ben aç değilim" dedim oysaki iki gundur ağzıma sudan başka hiçbirşey girmemişti ama hiç canım istemiyodu
"ben teyzeni çağırıyorum sana yemek yemen için yardim etsin" nasıl yiyeceğimi bilmiyordum odadan çıktı ve teyzem girdi "hadi karnını doyuralım" dedi.  'canım hiç birsey istemiyor' dedim annem gibi zorla yedirmeye başladı benim o an gözlerim doldu ama teyzem fark etmedi bitirdigimde "aferin" dedi ve odadan çıktı bende biraz gözümü dinlendirdim
...
Sonra siyah bir boşluktaydım her yer siyahtı sanki düsüyormuş gibi oluyordum ama aslında düşmüyordum yada düsüyordumda farketmiyordum gözümü açtığımda karşımda gördüğüm kişikarşısında şok oldum.

DENİZİN DİBİNDEKİ MERCANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin