مسجون وجنون

الفصل السابع

‏روايه مسجون وجنون الفصل السابع :

رنا بصدمه /ايه مش عارف مين دى
مالك بتعجب/وانتى مين انتى كمان
نظر الجميع إلى بعضهم بدهشه
اسماء بهدوء/مالك حبيبى ممكن تقولى ايه اخر حاجه فاكرها
مالك بتذكر/اخر حاجه ان انا وانتى ومازن كنا فى المول بعدين فى راجل جه وشدنى من ورا وكتم نفسى بمنديل من غير ما تخدى بالك وبعدين لما صحيت لقيت نفسى فى عربيه وكان نفس الراجل هو اللى بيسوق فلما صرخت وعيط الراجل زود سرعة العربيه وفتح باب العربيه اللى جنبه ونط وساب العربيه ماشيه وجه مطب والعربيه اتقلبت بيا وراسى كانت بتجيب دم معتش حسيت بحاجه الا دلوقتى
اسماء بصدمة/قصدك ان انت عندك عشر سنين!
مالك/متعيطيش يا ماما انا كويس دلوقتى والله
رنا بتلقائيه/مالك انت اتجننت اللى بتقول عليه ده محصلش امبارح ولا انهارده ده من ١٨ سنه!
نظر لها مالك بصدمه ورفع يده امام وجهه وجدها كبيره فهذه ليست يده الصغيره الذى اعتاد ان يراها فنفض الغطاء عنه بقوه فامسكت ورد بذراعه
ورد بخوف/الدكتور طلب انك ترتاح يا مالك ودى اثار جانبيه وهتبقى كويس وهتفتكر كل حاجه
مالك بغضب/لا اوعى دول ١٨ سنه، وبعدين انا معرفكيش ملكيش دعوه
ترقرت الدموع فى عين ورد بحزن عليه
اسماء بخوف/طب قول بس رايح فين وانا اوديك
مالك/عاوز اشوف نفسى فى المرايا
سندته اسماء ليقف امام المرآه التى فى الغرفه فنظر لنفسه طويلا بصدمه ثم لف وجهه ناحيه مازن فوجده ينظر اليه بترقب
مالك بصدمه/انت شبهى انت مازن!، هو بجد عدى ١٨ سنه أزى حد يفهمنى انا مش فاكر اى حاجه غير حادثة العربيه دى وكمان حاسس انها كانت امبارح
اسماء بخوف على ابنها /مازن روح نادى للدكتور
ذهب مازن وطلب الطبيب فأتى وكشف على مالك وانتظر الجميع خارجا حتى خرج الطبيب اخيرا وهتف
الدكتور/كنت متوقع كده ذكرته رجعتله بس عشان رجعتله من ضغط كبير عليها الذاكره مقدرتش تستحمل دلوقتى هو لازمله راحه تامه ومتحاولوش تضغطو عليه عشان يفتكر هو واحده واحده ذاكرته هترجعله ان شاء الله
ورد/ان شاء الله
ثم فجأ وجدو مالك يفتح الباب ويخرج من الغرفه
الطبيب/انت ايه اللى قومك انت لازم ترتاح
مالك بغضب/انا مش هعقد هنا
مازن/طب هو مينفعش يخرج يا دكتور
الطبيب/والله هو مفهوش حاجه بس اهتمو بيه، انا هروح اكتبلك على خروج
ثم ذهب
اسماء /طب انت عاوز تروح فين يا مالك
مالك بضيق/عاوز اروح البحر مخنوق
اسماء مبتسمه/هى لسه العاده دى فيك
مالك بتعجب/بابا فين
اسماء بخضه/هااا
مازن بسرعه/مسافر، انت عارف بقا محامى وبيسافر
فجأه وقفت رنا امام مالك
رنا بحزن/هو انت متعرفنيش بجد يا مالك، يعنى نستنى خلاص
مالك/اسف انا مش فاكر غير امى وابويا واخويا واسكندريه والبحر وصحابى ومدرستى وبس وقولتلك انى حاسس ان الحادثه كانت امبارح مش من ١٨ سنه صدقينى انا معرفش ازى ١٨ سنه مش فاكر منهم حاجه
رنا بابتسامة باهته/طنط انا همشى بقا معاكى رقمى لو حصل حاجه قوليلى
ثم ذهبت فكانت ورد تشعر بالاختناق هى أيضا فكادت ترحل ايضا لولا ان اسماء امسكتها من يدها
اسماء/راحه فين
ورد بحزن /همشى انا معتش ليا مكان فى حياتو انا كنت مجرد مريضه وخلصت فترة علاجها
اسماء/معتقدش انك بنسبه لمالك كده
ورد بدموع لم تستطع حبسها/لا انا كده لو كان بجد بيحبنى مكنش نسانى
اخذتها اسماء فى احضانها وربطت بحنان على ظهرها
اسماء بحنان /بطلى عياط يا هبله ومتقوليش كده ما هو كمان نسانى انا وأخوه كده يبقا مبيحبناش ده مالك مبيحبش قد اخوه بس دى حاجه غصب عن اى حد هو هيبقا كويس وهيفتكرك وهترجعو احسن من الاول ولحد ما ده يحصل انتى هتيجى تعيشى معانا فى اسكندريه فاهمه
ورد ببكاء/بس .....
اسماء/مبسش اللى بقوله يتسمع
مال مالك على شقيقه يهمس فى أذنه
مالك بهمس /هو انا دكتور
مازن برفع حاجه/نعم!!
مالك بهمس/اصلها بتقول لماما انها مريضه عندى
مازن بملل/ ايوا انت دكتور
مالك بمرح /وانت طلعت حرامى زى ما كنت عاوز
مازن بضحك لاول مره/ههههههه انت لسه فاكر لا يا سيدى انا معيد
مالك بخضه/ انت أزى تعيد السنه!
مازن بضحك/لا لا مش قصدى كده انا معيد يعنى دكتور فى كليه تربيه نوعيه زى مدرس كده فى مدرسه فاهم؟
مالك بهدوء/اااه طب قول كده من الاول خضتنى يا شيخ
اسماء بابتسامه/احم احم
مالك بفرحه/يعنى انا حققت حلمى وبقيت دكتور
ورد مبتسمه بحب/ودكتور شاطر كمان احسن دكتور نفسانى
مالك بلخبطه/نفساوى يعنى ايه
ضحك الجميع على مالك بشده و هو واقف لا يفهم اى شئ لكن رغم ان اسماء ام واشتاقت إلى ابنها التى لم تراه منذو ١٨ عاما الا ان اكثر من افتقد مالك فى حياته كان مازن فمالك ومازن تجمعهما علاقه اخويه قويه فكان دائما معا وهما صغيران ويحبان بعضهما بشده فكان مازن اكثر من عانى من غياب مالك فكل الاشياء الذى تعود ان يفعلها مع اخيه كان يفعلها وحده، اخرج مالك من شروده مجئ الطبيب وهو يقول
الطبيب/اسمه مالك جهاد البغدادي صح!
ورد بتلقائيه /ايوا
مالك بصدمه/ايوا ايه انتى مش عارفه حاجه متتكلميش، أسمى مالك محمود البيلى
شاورت اسماء لطبيب ان الاسم الاول هو الصحيح لكى لا تضطر ان تشرح له من البدايه وان الاسم الاول لعائلته بتبنى والاسم الثانى لعائلته الحقيقيه
................................
مر شهر و مالك لم يتحسن ابدا و ورد كانت دائما حزينه انه يعاملها ببرود فهى تعيش معه ومع اسماء ومع مازن فى اسكندريه اما بنسبه لهانم ورامى فكان غير مهتمين بمعرفة ما حدث مع مالك على عكس رنا التى كانت دائما ما تسأل مازن عنه فى الكليه
وفى إحدى الايام كان مالك يمسك فى يده بوق ويضايق به اسماء ومازن
اسماء بنفاذ صبر/بس بقا يا مالك صدعتنى بالبتاعه دى انت مش صغير
مالك بلا مبالاه /انا فاكر انى عندى ١٠ سنين مش ٢٨ معرفش بقا ال ١٨ سنه دول راحو فين
مازن بضيق/نحلفلك على مصحف يعنى ان انت عندك ٢٨ سنه
مالك بضيق/من غير ما تحلف ده انا ببص لنفسى فى المرايا بتخض من كتر الطول
فجأه اتى لمالك فكره شيطانيه لمضايقت ورد بالبوق
مالك بخبث/ماما هى ورد فين
اسماء/بتقطع السلطه فى المطبخ
نهض مالك واتجه ناحيه المطبخ فوجد ورد تقوم بتقطيع السلطه فقترب منها ببطء ووجه البوق ناحيه اذنها ونفخ فيه ليصدر صوتا مزعجا ففزعت ورد وقامت بجرح نفسها بسكين بغير قصد فصدم مالك وامسك بيدها بخوف
مالك بخوف /انا اسف انا كنت بهزر معاكى
ورد/ولا يهمك
ثم فتحت صنبور المياه وغسلت جرحها فتحملت الألم حتى لا تشعر مالك بذنب لكن مالك قد كان شعر بما تعانيه بالفعل فأغلق صنبور المياه وامسك بأصبعها المجروح واخرج ضماده طبيه من جيبه و وضعها على اصبعها
ورد بسعاده لانه مهتم بها/طب انت حاطط اللزقه دى فى جيبك ليه
مالك بتلقائية/كانت عاوز الزقها على حواجب مازن واديقه
ضحكت ورد بشده فسرح مالك فى ضحكتها وشعر بدقات خافته فى قلبه فابتسم بسعاده رغم انه لا يعرف ما هذا الشعور
مالك بلا وعى/ضحكتك حلوه
توقفت ورد عن الضحك ونظرت له وابتسمت برقه فى وجهه
ورد مبتسمه/طب اطلع بقا عشان اكمل تقطيع فى السلطه
مالك بخوف/طب....وطب صبعك
قطعهم دخول اسماء
اسماء برفع حاحب/فى ايه
كاد مالك ان يتكلم لكن ورد سبقته بسرعه و
ورد بسرعه/ده انا عورت نفسى بسكينه من غير قصدى
اقتربت منها اسماء بسرعه بخوف وامسكت بأصبعها فحمدت ربها انه جرح صغير
اسماء بعتاب/مش تخدى بالك يا جنون
نظر مالك لأمه نظره غريبه فهذا الاسم تردد على مسامعه من قبل
مالك بصدمه/قولتى ايه
اسماء بتعجب/ بقولها مش تاخدى بالك
مالك بصدمه/لا اللى بعدها انتى قولتلها يا... يا جنون
نظرت اسماء و ورد له بستغراب
ورد/ده اسم تانى ليا
اسماء /طب يلا اخرجى وانا هكمل
ورد/بس
اسماء /يا بت اخرجى بقولك
ورد بضحك/حاضر
خرجت ورد إلى الصاله وخرج مالك ورئها ومزال ذهنه مشتت وفجأه تذكرت ورد شئ فهتفت
ورد بصوت عالى حتى تسمعها اسماء/ماما اسماء متعرفيش السلسله الفراشه بتاعتى فين
اسماء بصوت عالى/فى الكرتونه فى الدولاب بتاعك باين
كادت ورد ان تذهب لغرفتها لكن
مازن بتركيز/ورد معلش هاتيلى كوبايه مايه اصلى بلعب بابجى وعطشان ولسه واحد مدوخ امى
ورد بضحك/حاضر
وما ان ذهبت ورد إلى المطبخ حتى نهض مالك وذهب إلى غرفة ورد وفتح الدولاب ليركز عينيه على ذالك الفستان الابيض ليخرجه من الدولاب ويتفحص كل جزء فيه ليغلق عينيه من شدة الالم الذى اصاب رأسه لكنه لم يهتم وفتح العلبه التى فى الدولاب ليجد فيها سلسله رقيقه فضى على شكل فراشه ومعها اقراط على شكل فراشه وبعض الصور التذكريه له ولورد فى مكان ملئ بزهور فزداد الالم فى راسه وجلس على الأرض وفجأه فتحت ورد الباب وفزعت عندما وجدته فى هذه الحاله فقتربت منه بسرعه وجلست بجواره على الأرض وقد تجمعت دموعها فى عينيها من شدة خوفها عليه
ورد بفزع/مالك مالك فيك حاجه انت كويس؟
ثم حاولت سحب السلسله من يده لكنه قبض على السلسله بقوه ورفع راسه ونظر لورد
مالك مبتسما بتعب/ قلبك ضعيف ليه كده يا سيادة النقيب
ورد مبتسمه بفرحه ودموعها تتساقط من عينيها /مالك
مالك بحب /مسجون كنت مسمى نفسى مسجون عشان كنت مسجون فى همومى ومكنش فى حد يسمعنى لكن دلوقتى انا مسجون فى حبك، معرفش ازى نسيتك بس كان غصب عنى اسف، بعشقك يا ورد بعشقك يا جنون
لفت ورد يدها حول عنقه وضمته لها بشده ودموعها تنهمر كشلال على وجهها
ورد بهيام/بعشقك
......................................
فى المساء
وصل مالك وورد بسياره امام البحر فنزل مالك من السياره وتوجه ناحيه البحر واخذ نفسا عميقا و زفره ببطء وجاءت ورد ووضعت يدها على كتفه
ورد باهتمام/ فيك حاجه انت من ساعة ما اتكلمت مع مامتك لوحدكم وانا حساك متغير
مالك بحزن/بابا
ورد بخوف/ماله مش هو مسافر
مالك/هقولك
فلاش باك
مالك بتردد /بابا فين يا ماما هو مش مسافر صح
اسماء بدموع /لا.... يتبع