Merveygt58 ithaf edildi :)
⚡İyi Okumalar ⚡
Çenemi tutan elle irkilirken bakışlarım hemen elin sahibine kaydı yağmurun aksine tenimi ürperten soğuk el Baran'a aitti.Onu görünce şaşırmıştım açıkçası önüme çökmüş ve elini hâla çekmemişti öylece birbirimize bakıyorduk ki sessizliği bozan ben oldum.
"Ne oldu? "
"Ne olmadı ki"
"Baran bunu benim söylemem gerekmiyor mu? "
"Hayır... Ama ağlamana kıyamıyorum"
Kaşlarımı sorarcasına çattım,ağlamama kıyamıyor muydu?
"Hı? "
"Neyse...hadi kalk yoksa üşüteceksin."
"Bu saatten sonra üşütsem ne olur ki."
"O şerefsizin söylediklerine inanmıyorsun değil mi? "
"Neyine inanmayayım acaba...Adam net bir şekilde anlatmış ağabeyini öldürdüm,şimdide seni öldüreceğim diye!... "
"Biz senin arkandayız Asra!...Tamam mı? "
Hemen sakinleşerek kurduğu cümleye başımı onaylarcasına sallayarak cevap verdim ve başımı tekrar yeşil çimenlere eğdim.
"Asra hadi kalk "
"İstemiyorum...Burada kalacağım"
"Hadi inat etme"
"Gelmeyeceğim işte sen bırak beni de evine git...Babanlar falan seni merak eder."
"Birincisi ben ailemden ayrı yaşıyorum ikincisi de benimle geliyorsun."
Dedi ve kalkmamı beklemeden beni kucakladı yani siz erkekler ne gereksinim duyuyorsunuz buna,en azından karşımdaki hödük gibi olanlar.
"Baran!... Ne yapıyorsun?"
Hah,çok mantıklı bir soru sordun Asra ne yapıyor acaba?
"Hiiç horon tepiyorum sende bana katılsana...Hem yağmura bu kadar çok aldanma benden tavsiye."
Beni odama götürürken salondan geçtik Sıla ile Ayda baygın gibi koltuklarda uyuyorlardı.
"Onlar nasıl?...Neden böyle?"
"Uyku ilacı verdim."
"Nee!!...Sen ne yaptın...Beni indir çabuk! "
"Bence fazla zorlama yoksa sana da veririm"
"Ne saçmalıyorsun sen!... Piskopat mısın? Allah Allah"
"Bence biraz daha zorlarsanız olacağım"
Bu iki kız bu hale gelecek kadar ne yapmış olabilirlerdi ki hayır Bara'nın piskopatlığıydı kesin,sabırlı değildi heralde bende o andan sonra dediği hiçbir şeye itiraz etmedim ne yapacağı belli olmazdı çünkü korkutmuştu beni.Ben ona uyarak misafir odasında giyinip geldikten sonra karşımda kahkaha attı bir anda.
Maşallah gamzeye bak mübarek belediye çukuru!...Ey! İnsafsızın evladı gülme be...
İç sesimin de katkısıyla kaşlarımı çatarak ona baktım.
"Ne oldu? "
"Yavru kedicik gibi oldun!...Çok mu korktun benden?"
Bu sinirimi bozmuştu benim gibi bir kıza yapılırmıydı bu yani onun sorusunu cevapsız bırakarak az sonra onun talimatı ile uyudum zaten uykum da gelmişti .
🌙️
Uyandığımda baran giysi dolabımın önünde oturup uyuklamıştı ve evdeki sessizliğe bakılırsa Sılalarda hâla uyuyordu kim bilir ne kadar ilaç vermiştir piskopat.Telefondan saate baktım 13.17 idi, Banyoya gidip duş aldım güne enerjik başlamak istiyordum nedense,odamın olduğu katta boş bir oda vardı orada biraz elbiselerim vardı oraya gidip bir şeyler seçip giyindim .Saçlarımı da biraz tarayıp salık bıraktım...
Odama gidip başımı ellerimin arasına alarak yatağıma oturdum Baran hâla uyuyordu. Canım sıkılmıştı odamdaki balkona yöneldi ayaklarım balkona girip kollarımı esneterek havadan derin bir nefes alıp başımı bahçeye çevirdim yerde bir şey vardı balkonun köşesine gidip dikkatle baktım ve bir anda başımdan aşağı kaynar sular döküldü kalbim yerinden çıkacak kadar hızlı atmaya başlamıştı bir anda.
"M-mert!... Mert! "
Avazım çıktığı kadar bağırdım ve sonra balkondan çıktım Baran sesime uyanmış olacak ki.
"Ne oluyor sabah sabah ya! "
Ben cevap vermeden hatta durmadan bahçeye koştum... İlk başlarda bir silüet olan bedene iyice yaklaştığımda lanet olsunki tahmin ettiğim kişi doğruydu bu Mert'ti kuzenim yerde öylece kanlar içinde yatıyordu onun yanına koştum ve yüzüne değmesini istemediğim saçlarımı kulağımın arkasına götürerek yanına çöktüm başını dizlerimin üzerine yerleştirdim.
"Mert!...Aç gözlerini hadi lanet olsun aç gözlerini Mert!...Mert sana yalvarıyorum aç şu gözlerini yoksa gizliden sigara içtiğini annene söylerim Mert!... Lanet olsun aç şu s*kik gözlerini Mert!! "
Göz yaşlarım hızla boynuma yol alıyordu ve hiç durmadan devam ediyordu ki arkadan iki el beni koltuk altlarımdan tuttuğu gibi arkaya atmıştı ben ise o kolların inadına Mert'in üstüne koşuyordum.
"Asra!... Asra!! Kendine gel! Asra! "
O eller yüzümü arasına alırken ellerin sahibine kaydı gözüm bu Baran'dı.
"Bırak beni!... Sana bırak dedim!...O s*kik gözler açılana kadar durmayacağım bırak!! "
Ve sonra aniden bana sarıldı benim gözlerim hâla Mertteyken o bana sıkıca sarılıyordu.
Açılmayacaktı o gözler ne sana ne de bir başkasına açılacaktı...
Her ne yapsanda tek yapman gereken ona sarılman sana ancak bu iyi gelebilirdi...Şimdi onun sarılışına usulca karşılık ver...
🌙Bölüm Sonu️🌙️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mutlu Olacağım
Roman pour Adolescents"Ağabeyinin odası değil mi? " "Evet" Dedim,yüzümde anlamını bilmediğim bir gülümsemeyle "Biliyormusun çok güzel bir gülüşe sahipsin ... Bir yerde okumuştum gülüşü güzel insanların acısı çok olurmuş.!" Ağlamayacaktım, neden söylemişti ki bana bunu...
