Mafyanın Avukatı

M.A-7

Sizleri seviyoruumm 🖤 En çok gitmek istediğiniz ülkeyi bırakın 🌒👉🏻
💣💣💣💣💣💣💣
Kalktı kapıya doğru yürüdü, tam çıkıyordu ki geri döndü. "Seni şu aptal erkek numaralarıyla kandırabileceğime emindim. Bilirsin işte kıskançlık, seviyormuş ve ilgileniyormuş numaraları falan. Furkanla böyle başlamış malum. Ama zekanı hafife almak benim suçum olsa gerek. Hem aynı safta hem farklı saftayız galiba. Sen bu olayda da kendine göre en doğrusunu yapmak ve katili içeri sokmayı kafana sokmuşsundur kesin. Ama o iş öyle olmayacak Avukat Hanım. Beni içeri sokman gerekse bile o iş öyle olmayacak."

Söyledikleri başımı ne kadar zor bir işe soktuğumu asıl şimdi farkettiriyordu. Silahlarınızı kuşanın zira bu bir krallık savaşı.

Medya: Asel 👩🏻‍💼

⚖️👩🏻‍⚖️🖤
Arabama binerken işe gitmeye duyduğum özlemi daha yoğun farketmiştim. Bu kara dava kafamı karıştırıp, düşüncelerimi bulandırıyordu. Bir yanım katilin kim olduğunu bulmak isterken bir yanım bu davayı daha fazla uzatmak istemiyor, olabilen en yakın sürede kapatıp normal hayatıma devam etmek istiyordum. Bugün hala resmi olarak Fatih'in avukatı gözükmediğim için kendi büroma gidiyordum. Fesleğen kokusunu ne çok özlemiştim öyle..

Büro binamın önüne geldiğimde arabamı park ettim ve topuklu ayakkabımın çıkardığı tok sesle otoparkta gururla yürümeye başladım. En son bu otoparkta başımı "kara dava" diye adlandırdığım bir belaya sokmuştum ki kurtarabilene aşk olsun. Furkanla şu ara yaşadığım ilişki stabildi ve ben böyle olmasını çok seviyordum.

Dosyalarımı almaya Haluk abinin yanına gittim. Kapıyı 3 kere tıklatıp "Selaaa-mmm" diye içeri girdim. Ses tonum sonlara doğru gördüğüm kişinin etkisiyle kısılmıştı. Üniversiteden arkadaşım Barış şu an tam da karşımdaydı. Bir zamanlar gerçekten deli divane aşık olduğum çocuk şu an karşımda bana gülümsüyordu ve ben buna çok hazırlıksızdım. "Hoşgeldin cimcime. Kapıda kaldın, girsene içeri. Hem bak seni çok sevdiğim biriyle tanıştıracağım."

İçeriye attığım adımların yavaşlığı bence ruh halimi gayet iyi betimliyorlardı. "Biz tanışıyoruz Haluk, üniversiteden..." sesi daha mı karizmatik olmuştu bana mı öyle geliyordu ?  "Hı-hım şey yani evet tanışıyoruz biz. Merhaba." Sesimdeki heyecanda neyin nesiydi böyle ? Gözlerimde kalp emojisi yoktu inşallah. "Merhaba Asel. Nasılsın görüşmeyeli ?"

Aramızda hiçbir şey olmamış gibi davranmak karakterme çok tersti. O yüzden kendimi toparlamalı ve bu kapattığımı düşündüğüm defterin tozlarını boş yere uçurmamalıydım. "İyi, iyi. Büromuzun en iyi avukatlarından hatta. Dava kaybetme oranı o kadar düşük ki tüm ülkede bir kaç yıla adı geçer bence." Haluk abinin beni bu kadar samimi bir şekilde övmesi gururumu okşamıştı. Ona içten bir gülümseme gönderdim. "Sen nasılsın görüşmeyeli ?"