열여덟 번째

245 8 7
                                    

A/N: MERRY CHRISTMAS!!!! Ito na gift ko sa readers ko HAHAHAHA omg ang tagal ko walang update HAHAHAHA alam niyo na naman siguro kung anong dahilan ko di ba? AS USUAL HAHAHAHAHA shet si ano si Dae HAHAHAHA ewan, basta siya naisip ko eh HAHAHAHA xD okay tama na. Here's the update na #maikli #bitin #walangkwenta.

P.S. sorry kung puro mura to. Ganon talaga hihi tapos siniksikan ko ng maraming korean  hihi

P.P.S. baka po may magreact na naman na  "translator lang naman yan" baka? Usap tayo ano? Tch HAHAHAHAHAHAHAHAHA WAG NIYO NA PANSININ HAHAHAHAHAHA

P.P.P.S. yung ibang stories, inaatupag ko na. Intay lang please HAHAHAHAHAHAHA

[KIMCHI'S POV]

Ayaw tumigil ng mga luha ko ptngina. Hindi ko na alam. Hindi ko alam kung anong iisipin. Naguguluhan ako. Mahal ako ni Daeryeong? Sht niloloko niya ba kami? Hindi pwede yon! Lalaki si Dae! Kilala ko siya! Lalaki siya! Imposibleng bakla siya at imposibleng may gusto siya sa akin. Sht hindi ko na talaga alam kung anong iisipin.

Hindi na halos nararamdaman ng katawan ko ang ginagawa kong pagsabunot sa sarili ko. Mas masakit ang puso ko kesa sa katawan ko ngayon. Naghahalo siya lahat sa puso't isipan ko. It's like there's so much pressure that I'm about to explode. Hindi ko napigilang sumigaw ng malakas sa sobrang frustration. Gusto kong ilabas to lahat!

"Kimchi, open the door. Let me help you in there." May narinig akong tao sa labas. I didn't give a damn. I shouted to the top of my lungs.

Nagulat nalang ako sa sunod kong ginawa. Sinuntok ko ng malakas ang pader. Sa sobrang lakas, sumakit ng sobra ang kamay ko at umaagos rin ang dugo mula dito. Bigla nalang nabuksan ang pinto. Hindi ko halos maaninag kung sinong pumasok dahil sa luha sa mata ko. Ang sakit ng puso ko at ng kamay ko.

"Put*ngina!" Narinig kong may nagsabi. Naramdaman kong may bumuhat sa akin. Hindi ko na alam. Ayoko na. Tngina ayoko na talaga. Dire-diretso lang ang luha sa mata ko na para bang kusa na siyang lumalabas. Gusto ko na mamatay. Patayin niyo na ako please.

[Chanyeol's POV]

Agad naming sinugod si Kimchi sa ospital. Ako yung bumuhat sa kanya. Narinig ko siyang sumigaw nung una tapos bigla nalang parang may malakas na vibration sa pader kaya kinuha ko ang susi at pinasok na siya sa kwarto. Puro dugo ang kamao niya. Pehte namang bata 'to eh. Pwede namang yung kama nalang! Bakit yung pader pa?! Buti nalang at may sasakyan kaya naisakay siya agad.

"Kimchi, malapit na tayo sa ospital." Narurush na sabi ni Minseok-hyung habang hawak si Kimchi. "Chanyeol, bilisan mo pa please!" sabi niya. Naka-4th gear na ako at halos nakadikit na sa sahig yung apakan.

"Tngina bakit nangyayari to!?" Inis na bulyaw ni Kai na nasa tabi ko. Ewan ko rin. Hindi ko alam. Basta. Nalalabuan rin ako.

Dumating kami ng ospital at agad na sinugod si Kimchi sa E.R. Napasandal ako sa pader. Hindi ako palamura pero ptngina talaga bakit nangyayari to? "Nakakainis!" Bwisit kong sabi.Parang sasabog ang utak ko sa sobrang dami kong iniisip.

[LUHAN's POV]

Kanina pa ako nagpapaikot ikot sa pag-iisip. Hindi ko alam kung sino ang dapat kong kampihan, hindi ko alam kung kanino ako magagalit tapos dinala pa sa ospital si Kimchi dahil sinuntok ang pader tapos si Daeryeong este si Jongdae este si Chen AY PUCHA BASTA! PUTRIS! iyak pa ng iyak.

Ayoko! Ayokong ibalik sa isipan ko yon! Inalis ko na sa isipan ko ang sinabi ko noon. Hindi ito kamalasan buhat ng pagdating ni Kimchi. Hindi. Hindi talaga! Naramdaman ko ang kamay ni Kris sa balikat ko. He spoke to me in Chinese.

[HIATUS][EXO & OC] I AM EXO'S THIRTEENTHTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon