Юужу жинхэнээсээ харилцаагаа тасалхаар шийдсэн бололтой түүны дугаарыг устгаж түүныг санандуулдаг гэсэн бүх зүйлсээ гаргаж хаялаа.
-Маргааш-
Өмнөх өмнөхөөсээ эртлэн босоод байдгаараа гангалаад бэлтгэлрүүгээ явлаа уг нь бүжгийн бэлтгэл хийхэд тэгж нүүрээ гоё сайхан будаад үнэтэй хувцас өмсөх шаардлаггүй л дээ.
Түүн ирхэд ашгүй багш нь ирчихсэн үүдээ нээх гээд зогсож байв.
Юужу: Сайн байна уу багшаа
Багш: Чи эрт иржээ гээд хаалга нээн дотогш орцгоолоо.
Багш: Чи өмнө нь бүжгээр хичээллэж байсан бололтой их сайн юм байнлээ
Юужу: Тиймээ 5 жил хичээллсэн гэж хэлэхтэй зэрэгцэн Жонгүг орж ирлээ өнөөдөр ашгүй тэр хоёр өөр хувцас өмссөн байв.
Жонгүг: Сайн байна уу? Багшаа
Багш: Сайн яваад хувцасаа солчих гээд өөрийнхөө өрөөлүү орлоо
Жонгүг: Өчигдөр Жин ах танайд очсонуу
Юужу: Чи хов зөөсөн байхнээ заавал тэр тухай хэлэх шаардлаггүй л байсаншдээ
Жонгүг: Хов зөөгөөгүй үнэныг л хэлсэн юм гэж уурлангуй хэлээд хувцас солих өрөөлүү явчихав.
Ингээд бэлтгэл эхлэж өмнөх өдөрүүдээсээ арай хүндэвтэр бүжиг заав гэхдээ Жонгүг Юужу хоёрт энэ асуудал биш бололтой үнхээр амархан сурах бол бусад сурагчид зөв ч хөлөө тавиж чадахгүй байлаа.
Багш: Та хоёр сурчихсан бол ганц хоёр бэлдээд эрт явж болноо гэхэд тэд шууд л хувцасаа солиж аваад гараад явцгаачихав.
Жонгүг: Кофе уухуу
Юужу: Хоёулаа кофе уугаад суухаар дотно биш байхаа
Жонгүг: Зүгээр л нэг бэлтгэлд цуг явдаг бас Жин ахын найз болхоор л дайлах гэсэн юм бас ганц хоёр юм асуух гээд
Юужу: Хаашаа орох юм гэхэд Жонгүг бушуухан түүныг дагуулан ойрхон байралдаг кофе шофлуу орлоо.
Зөөгч: Юу захиалах вэ?
Юужу, Жонгүг: Банантай сүү гэж хэлхэд зөөгч багахан инээмсэглээд цааш явлаа
Юужу: Би асууя гээл бодоод байсын чи яагаад намайг дуурайгаад байдаг юм
Жонгүг: Би чамайг ерөөсөө дуурайгаагүй байгаагаараа л байна
Юужу: Заза тэгээд юу асуух гэсэн юм дээ хэмээн залхсан аятай хэлхэд Жонгүг туулайн шүдээ гаргаад түүнлүү дөхлөө
Жонгүг: Чамд өгсөн тэр цай ямар амттай байсан
Юужу: Эныг асуух гэсэн юмуу
Жонгүг: Ах тэр цайг их үнэтэй гээд надаа ерөөсөө уулгадаггүй юмаа тэгээд асууж байна
Юужу: Тэр яг хэвээрээ байгаа юм байна энэ харамч болон цэвэрч зан нь бүүр ясанд нь тулчихсан зүйл хэн ч эныг өөрчилж чадахгүй
Жонгүг: 'Чамд бүхнээ л зориулдаг юм байнлээдэг'/шивнэх/
Юужу: Юу гэнээ
Жонгүг: Тэгээд ямар амттай байсан юм бэ?
Юужу: Модны амттай байсаан гэхэд Жонгүг арвайн буцан сандалынхаа түшлэгыг налан суулаа
Юужу: Чи буруу бодоод байх шиг байна мод шиг амттай биш моддоор дүүрэн ойг санагдуулам амттай байсан юм тэр цай бол ээжын минь цайны үйлдвэрын цай байгаа юм хаа сайгүй л зарагддаг ш дээ
Жонгүг: Нээрээ юу ахын хэлсэнээр чи үнхээр задарсан баян байхнээ гэхэд Юужу сонин царайлаад юу ч дуугарлгүй гараад явчихав. Харин Жонгүг буруу юм хэлсэнээ ойлгоод сүүныхээ төлбөрыг хийгээд бушуухан ардаас нь гарав.
Жонгүг: Юужу зогсолдоо хөөё гээд түүныг бариад авхад тэр уйлчихсан байлаа.
Жонгүг: Юу вэ? Баян гэсны төлөө уйлчихлаа гэжүү заза уучлаарай
Юужу: Баян байж яахын баян хүн найзгүй хайр ч үгүй гэр бүлчгүй болдог юм гэж уйлан барин хэлээд явах гэтэл Жонгүг түүны гарыг тависангүй
Юужу: Тавилдаа яах гээд байгаа юм гэж хэлж дуусвуу үгүй юу түүныг тэврээд авав. Тэд хэсэг юу ч ярилгүй ямар хөдөлгөөн хийлгүй хэсэг ингэж зогсцгоов.
Юужу: Одоо тавиа
Жонгүг: Юу...за гээд сандаран бушуухан түүнээс холдон зогслоо.
Юужу: Баяртай бас баярлаллаа түүнд түрүүн авсан сүүныхээ мөнгыг атгуулаад гүйгээд явчихав. Харин Жонгүг юу хийснээ дахин нэг бодсоор хоцорлоо.
-Жины талаас-
'Ажил овоорчихсон байдаг гэр цэвэрлэх хүн яачихдаг байнаа' гэхтэй зэрэгцэн Жонгүг сонин царайлсаар ороод ирэв.
Жин: Ашгүй чи ирчихвүү хурдхан гэр цэвэрлээдэхь энэ хавь ингээд хөглөрөөд байхаар уур хүрээд байх юм гэхэд тэр юу ч сонсоогүй аятай өрөөгөө зүглэв.
Жин: Хөөё чи гэр цэвэрлэлдээ гэж орилход Жонгүг бодлоосоо саллаа.
Жонгүг: Юужу баян биш юмуу
Жин: Баян үедээ баян байсаан яасан гэхэд Жонгүг мөнгөө тас атгасаар өрөөлүүгээ орчихов.
