Тэд бараг хоёр цаг гадуур явсаны эцэст тийм ч ганган чамин биш ч биед эвтэйхэн хос хувцас сонгож авцгаав.
Юужу: Тийшээ очихдоо итгэлтэй байнуу?
Жонгүг: Тиймээ 100% гээд түүны гараас атгасаар гэрынх нь гадаа ирлээ
Жонгүг: Маргааш бэлтгэл дээр уулзий
Юужу: Буцаад орчихсон юмуу
Жонгүг: Маргааш явж эхлэхээ хэлчихсээн
Юужу: Заза тэгвэл маргааш уулзий гээд түүнээс салаад гэрлүүгээ орлоо.
Юужугын хувьд 10 жилийн дараа анх удаа үерхэж байгаан тул их л сандарч ичиж буйн харагдаж байлаа бүүр нөгөө хос цамцнаасаа салж чадахгүй тэврэн бүжиглсээр байв.
Ю.ээж: Сайхан зүйл болжээдээ
Юужу: Тиймээ
Ю.ээж: Тэгээд юу юм бэ?
Юужу: Цаг агаар сайхан байгаа биздээ тэгээд л сайхан байна гэж баярлангуй хэлээд цамцаа тэвэрсээр өрөөлүүгээ явлаа.
-Жонгүгын талаас-
Бөөн баяр болсоор дуулан орж ирхэд Жин аялалд явчихсан тул хов хоосон байдал угтан авлаа
Жонгүг: Байхгүй хойгуур нь юу хийх вэ? байз гэснээ ямар нэг зүйл сансана бололтой год харайн босоод гал тогоолуу оров.
Жонгүг: Нөгөө цайн хаана байнаа гэж үгэлсээр хөргөгчын уудлан зогстол гэнэт хаалга савагдан нээгдэх сонсогдлоо.
Жин: Яаж чадаж байнаа
Жонгүг: Та чинь аялалд яваагүй юмуу?
Жин: Юнгитой явах гэж байтал тэр яасан гээч найз нь хүнтэй үерхэсэн гээд намайг орхиод явчихсан
Жонгүг: Аан би ч бас тийшээ явах гэж байгаа
Жин: Тэр чинь хэн болохоор бүгд танидаг юм айн
Жонгүг: Намжүүн хён ш дээ манай сургуульд хэсэг сурч байгаад шилжчихсэн гэхэд л Жин сансана бололтой том нүдэлсэнээ үүрсэн цүнхээ газарлуу шидчихээд хувцасны шүүгээгээ нээлээ.
Жонгүг: Яах гэж байгаа юм
Жин: Би явнаа чи мэдэхгүй юу? Намжүүн бид хоёр хэсэгхэн хугацаанд ч гэсэн сайн найзууд байсан гээд хамгийн гайгүй гэсэн хувцаснуудаа сонгон урдаа бариж үзэн зогсоно.
Жонгүг: Хостойгоо ирээрээ гэсэн та ганц бие юм чинь яаж явахын
Жин: Юужуг цуг яваач гэж гуйнаа
Жонгүг: Юу яриад байгаа юм тэгэж болохгүй ээ гээд уурлангуй хэлхэд
Жин: Яагаад болохгүй гэж
Жонгүг: Тэр чинь...тэр чинь миний найз бүсгүй за юу гэхэд Жин барьж байсан хувцаснуудаа шууд л газарт хаясанаа Жонгүглүү гүйж очин мөрнөөс нь базаад авав.
Жин: Чи үнхээр Юужутай үерхчихсэн юмуу?
Жонгүг: Тиймээ тийм
Жин: Хөөх галзуу юм Юужуг арван жилийн дараа ийм хачин амьтанд сэтгэлээ нээн гэж бодсонгүй шүү
Жонгүг: Тэгсэн ч би тэр Жиминээс хэд дахин илүү шүү гэж бардамнахад
Жин: Яаж тийм гайхалтай эмэгтэй гэж гайхширсанаа унаад өгөв
Жонгүг: Хөөё хөөё та арай сайн байсан юм биш биздээ
Жин: Үгүй ээ би түүныг алдартантай эсвэл гайхалтай царайлаг хүнтэй үерхнэ гэж бодсон гэснээ Жонгүгыг нүүрлүү өөрийнхөө нүүрыг дөхүүлсэнээ нэг сайн хараад өрөөлүүгээ гүйчихэв.
Жонгүг: Зүгээр байгаа гэж гайхсаар ард нь үлдлээ.
-7 хоногын дараа-
Гадаа бороо шиврэн зөөлөн салхи салхилах бол Жонгүг Юужу хоёр хүйтэныг ч үл ажран инээлдсээр нэгэн жижигхэн кафед орж ирцгээлээ тэд энд Намжүүны найз охинтой болсоных нь баярыг тэмдэглэх гэж байгаа билээ.
Жонгүг: Бид ирлээ гэж орилон ширээнд суухад Намжүүн дээр бүх анхаарал нь төвлөрсөн байсан хүмүүс шууд л Юужу Жонгүг хоёрлуу шилжэв.
Имби: Юужу чи энэнтэй үерхэж байгаа юмуу?
Юужу: Тиймээ гэхдээ нээх удаагүй гэж сандаран хэлхэд бүгд л хэсэг гайхцгаасан ч дараа нь баяр хүргэн алга ташиж эхэллээ.
Намжүүн: Жонгүг яаж явж байгаад ийм хөөрхөн охинтой үерхчихдэг байнаа азтай золиг юмаа гэхэд Имби хардсан бололтой хавиргалуу нь хүчтэйхэн тохойлдоод авав.
Юужу: Та хоёрыг ингээд үерхэчихнэ гэж төсөөлсөнгүй шүү
Имби: Угын манай хүн их романтик хүн
Бүгд: Манай хүн гэнээ гээд л шоолцгоож гарлаа. Ингээд тэд хэдэн цагын турш хөгжилдөж дуулалдсаар нар буух үед тарцгаав.
Намжүүн: Өнөөдөр ирсэнд баярлаллаа
Имби: Тэгж байгаад хуримын урилга тараанаа
Намжүүн: Ххэ тэрыг одоо яриад яах вэ? гээд Имбиг чирсээр бушуухан явах бол бусад нь ч нэг нэгээрээ явсаар Юужу Жонгүг хоёр л үлдлээ.
Жонгүг: Хоёулаа ч бас гэрлэхүү?
Юужу: Мэдрэмжгүй гэдэг нь тэр чинь угаасаа ш дээ
Жонгүг: Гэхдээ би одоо хүртэл тогтсон ажилгүй л байна
Юужу: Хэн одоо гэрлэнэ гэсын жаахан байж байгаад гэрлэнэ гэжын хэмээн ичиж улайсан нүүрээ дарсаар хэлхэд Жонгүг түүныг шоолон инээгээд авлаа.
Жонгүг: Өнөөдөр Жин хён байхгүй ш дээ ажил дээрээ хоёр хононо гэсэн
Юужу: Тэгээд гэхэд Жонгүг өөр юм ярилгүй түүны гараас чирсээр гэрлүүгээ явлаа.
