-Юужугын талаас-
Оройжингоо шинэ зургаа зураад унтаж чадаагүй тул нүдных нь доогуур зураас татачихсан хүн харахын эцэсгүй болчихсон харагдана.
Ю.ээж: Чи одоо эмэгтэй хүүхэд байж өөрийгөө нэг хардаа
Юужу: Би одоо бэлтгэлтээ тантай мэргэн ухаанаа соримооргүй байна гээд бушуухан нүүр гараа угаан хувцасаа солиж аваад гарлаа.
Жонгүг: Чи гараад ирэвүү? гээд шатаар авиран Юужугын хажууд ирэн зогсов
Юужу: Чи юу хийж байгаа юм
Жонгүг: Цугтаа бэлтгэлдээ явий
Юужу: Заза гээд түрүүлэн алxах бол Жонгүг яг ардхан талд нь алхаж байлаа.
Юужу: Ингэхэд хоёулаа яагаад байнга ижилхэн хувцаслаад байдаг юм гээд түүны хувцаслуу заахад
Жонгүг: Хувь тавилан
Юужу: Хувь тавилаан? чи яг галзуу байхаа
Жонгүг: Тэгвэл хоёулаа хэр адилхан бэ? гэдэгээ шалгаад л үзэчихий гээд хажууханд байрлах сандал дээр суугаад нэг нэг цаас бал барицгаав.
Юужу: Тэгээд яах юм
Жонгүг: Асуугаад хариултаа бичээд явий за би эхлий хамгийн дуртай болон дургүй хоол
Юужу: За биччихлээ одоо би асууя хувцасны шүүгэнд чинь хамгийн их байдаг бренд ингэж явсаар тэд бие биенээсээ бараг арван асуулт асуулаа.
Жонгүг: За одоо хариултаа солилций гээд цаасаа сарвайхад Юужу бушуухан цаасаа солиллоо.
Юужу: Байж боломгүй юм
Жонгүг: Үнхээр гайхалтай яаж ийм байдаг байнаа үнхээр л хувь тавилан байна
Юужу: Бүгд адилхан байж болно гэжүү ямар сонин юм бэ? гэхэд Жонгүг нүдээ тас анин чанга чанга инээгээд: Энэ чинь л хувь тавилан гэснээ буцан нүдээ нээхэд Юужу алга болчихсон байв.
Жонгүг: Хөөё хүлээлдээ цуг явий гэж араас нь орилсоор сандалнаасаа өндийлөө
-Бэлтгэл дээр-
Багш: За биеээ халааж дууссан бол өмнөх долоо хоногт үзсэн бүжгээ үргэлжлүүлцгээе гээд ая тавин бүжиг эхэлэв.
Багш: Юужу Жонгүг хоёр сурчихсан болхоор эрт явж болноо
Жонгүг: За гэж баяртайн аргагүй хэлээд Юужуг чирсээр бэлтгэлын заалнаас гарцгаалаа.
Юужу: Хөөё тавилдаа битгий чирээд бай
Жонгүг: Би өнөөдөр нэг гоё газар очих гээд ганцаараа очивол эвгүй байх болхоор цугтаа явцгаая
Юужу: Надад хийх юм байгаа би зургаа дуусгаагүй болхоор дараа болий
Жонгүг: Дараа гэж байхгүй гэж зоримог хэлээд түүныг чирсээр автобусанд суув.
-Хэсэг хугацааны дараа-
Тэд явсаар цэцэрлэгт хүрээлэнд ирсэн байх бөгөөд нар доошолж байгаа болхоор ч тэрүү гадаа жаахан сэрүүхэн болж байлаа.
Жонгүг: Ийшээ явий гээд түүныг дагуулан нэг хэсэгт ирхэд
Ажилтан: Тасалбараа
Жонгүг: Юун тасалбар вэ? Ийшээ орход тасалбар авах хэрэгтэй гэжүү
Юужу: Тэгвэл болий гээд явах гэтэл
Ажилтан: Аан найз бүсгүйтэйгээ явж байгаа байхнээ тэгвэл үнэгүй ээ гээд тэдэнд зам тавиж өгхөд Жонгүг баярлан Юужуг чирсээр цэцэрлэглүү орцгоов.
Нар жаргасан болхоор цэцэрлэгын гэрлүүд яг л гэрэлт цох шиг харагдах бөгөөд моддын сайхан үнэр хамар цоргитол үнэртэж байлаа.
Юужу: Гайхалтай
Жонгүг: Үзэсгэлэнтэй байгаа биз
Юужу: Дэндүү үзэсгэлэнтэй юм би яг л ийм газарт дуртай ялангуй шөнө бол бүүр сайхан
Жонгүг: Би ч бас гээд халааснаасаа томхон даавуу гаргаж ирэн дэвсээд Юужутээ цуг газарт суулаа.
Юужу: Дэлхий дээр маш их үзэсгэлэнтэй зүйлс байх юмаа
Жонгүг: Тиймшүү гэхдээ надад одоо ганцхан л үзэсгэлэнтэй зүйл харагдаж байна
Юужу: Гэрлүүдүү?
Жонгүг: Чи гэж намуухан хэлхэд Юужу сонсондоо ч итгэж чадахгүй үг ч дуугарлгүй суусаар байв
Жонгүг: Шудрага байгаад уучлаарай гэхдээ би чамд сайн анх таарсан өдөрөө л дуралсан гэхдээ би хэт зориг тутсанаас болж эрт хэлж чадсангүй
Юужу: Чи тоглоод байгаа юмуу? болио эвгүй байна
Жонгүг: Тэгхээр чамд таалагдахгүй байгаа байхнээ тэгвэл одооноос сайн байхаа болихоос гэхэд Юужу гэнэтхэн өндийснөө хаашаа ч юм бэ? хурдан хурдан алхалж эхэллээ.
Жонгүг: Зогсолдоо чи чинь яачихваа гээд түүныг бариад автал
Юужу: Чи үнхээр тэнэг юмуу сайн байхаа болиллоо гэнээ яаж хүнд ийм амархан сайн байхаа болчих юм хэрвээ ингэж амархан байсан бол тэр чинь жинхэнэ хайр биш гэж уурлангуй хэлхэд
Жонгүг: Мэдээж болиллоо гээд больчихдог бол тэр хайр биш би зүгээр л чиний дэргэд хайргүй болсон мэт жүжиглэх хэрэгтэй л гэж хэлсэн юм
Юужу: Хайрыг чи мэдэхгүй байнаа хайр гэдэг чинь чиний төсөөлсөнөөс ч хэцүү зүйл
Жонгүг: Хайр зүгээр ирчихдэг юм тэрэнд мэддэг мэдэхгүй зүйл гэж байхгүй гээд шууд л түүнын тэврэн энгэртэй наахад Юужу ямар ч эсэргүүцэл үзүүлэхгүй зүгээр л тэврүүлсээр байлаа.
