Unang-una, Thank you kay Lord kasi kinakaya ko pa rin. Yung sakit. Thankful ako kasi hindi niya ko iniwan. Sabi nga nila, If you cannot handle the suffering, ask God for help. He has wonderful plan for you. He has the authority to save you. Kaya thankful ako ng sobra-sobra kay Lord. :) At sabi din ni Lord sa Bible, " I will never leave you and abandon you.... I will always protect you."
Pangalawa, sa mga taong nagtiyaga na tingnan o basahin man lang yung Story. Sa mga nagvote at comment.. Thank yOu.. Ito at tinapos ko na, para hindi na bitin.. Hindi ko aLam kung kailan ulit ako babalik pero sinisiguro ko sa inyo ng may BOOK 2 ito..
Itong story na sinusulat at binabahagi ko sa inyo ay true experience.. Hindi ko pinipilit na basahin niyo, ang tanging gusto ko lang ay may mapaglabasan ng mga nais kong sabihin, na hindi ko masabi sa mga kakilala ko. Kasi nga sabi nila, Mas magandang magsabi ka ng mga bagay sa ibang tao, kasi sila hindi ka huhusgahan at kung husgahan ka man nila, e hindi niyo naman kilala ang isa't isa. Kaya sa inyo ko sinasabi.. Masaya ako na kahit papaano, nailabas ko yung sakit, pangungulila at regrets ko..
And lastly, sa Kanya, ang taong naging rason para masulat ko 'to. Taong minahal ko, minamahal ko, at hindi ko alam kung siya pa rin ang mamahalin ko. Yung taong nanakit sakin, sinaktan ko at tinaboy ko. Kung mababasa man niya 'to, pasensya sa lahat ng nagawa ko. Sana yung mga tanong mo, masagot. Sana din dumating yung time na yung mga tanong ko naman ang masagot pero hindi na ata darating yung time .. Ahaha.. Sana patuloy kang maging masaya.. Mag-iingat ka palgi. At MAHAL KITA .. maco
~ MiCia_26
#JYCTNH_22
BINABASA MO ANG
My JUNIOR Love (ON HOLD)
Non-FictionIsa lang naman akong transferee sa school na 'yon. Incoming 3rd year student. Ayos na sana eh. Pero hindi ko inaasahan na sa paaralang iyon ko unang mararanasan ang pakiramdam ng pagiging in love. Doon ko naranasang, maging mapagbigay, mapagparaya...
