Η Hope, ένα ορφανό κορίτσι γεμάτο όρεξη και ζωντάνια, αναγκάζεται να αφήσει το ορφανοτροφειο και τους φίλους της και να πάει για σπουδές. Όλα κυλάνε υπέροχα μέχρι την στιγμή που γνωρίζει την Εύα, ένα όμορφο αλλά παράξενο κορίτσι, που θα κάνει την πρ...
Μεθαύριο θα γιορτάσουμε την αποφοίτηση μας και την έναρξη του καλοκαιριού. Έχουμε κανονίσει ήδη το ταξίδι μας με τα παιδιά. Σκεφτόμαστε να πάμε Αμερική. Ένας φίλος του πατέρα του Henry, όταν πέθαναν οι γονείς του, του έστελνε λεφτά και γράμματα. Μπορεί να μην τον μεγάλωσε αυτός, αλλά τον είχε σαν παιδί του. Φέτος, του ζήτησε να πάμε το καλοκαίρι να μείνουμε μαζί του, στο Μαϊάμι. Το Μαϊάμι είναι τόσο ωραίο μέρος! Το έχω δει σε φωτογραφίες. Οι παραλίες του είναι υπέροχες! Και οι άνθρωποι κάνουν serfing εκεί. Η αλήθεια είναι πως όταν έβλεπα ταινίες μικρή το ονειρευόμουν! Εγώ, πάνω σε μια σανίδα του serf, να δαμάζω τα κύματα. Και τώρα, ίσως έχω χρόνο να μάθω λίγο.. -Μικρηη.. Ετοίμασες βαλίτσες; Η φωνή του Henry με διέκοψε από τις σκέψεις. -Εμμ.. Ναι ναι! Βασικά περίπου.. Ξέχασα το πιο σημαντικό πράγμα. Το κολιέ μου.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Δεν είναι ένα απλό κολιέ που το βρήκα σε ένα μαγαζί και το αγόρασα. Είναι το κολιέ που μου φόρεσε η μητέρα μου, όταν με έστειλε στην Αγγλία. Μου είπε να μην το χάσω. Πως ήταν σημαντικό. Ποτέ δεν κατάλαβα το γιατί, όμως έπρεπε να την ακούσω. Δεν πιστεύω πως αυτό το πράγμα έχει χρηματική αξία ή κάτι τέτοιο. Το κρατάω όμως για εκείνην. Είναι από τα λίγα πράγματα της που έχω.. Ουφφ μου λείπει πολύ.. - Έτοιμη! Έμαθες πότε είναι η πτήση μας; - Αύριο το απόγευμα, στις 6. - Το είπες στην Πέλα; - Σχετικά με αυτό.. Δεν μπορώ. Καλύτερα να της το πεις εσύ. - Εντάξει. Θα ήταν καλή ιδέα να πάρουμε μαζί μας ηρεμιστικά. Μπορεί να της χρειαστούν. - Πάω να πάρω. Αντε καλή τύχη! Και κάπως έτσι ήρθε η στιγμή να μάθει η Πέλα πότε φεύγουμε! Έχει τρομερή φοβία στα αεροπλάνα. Κυρίως επειδή ετσι έχασε την μητέρα της. Ο πατέρας της πέθανε όταν ήταν μωρό, οπότε δεν τον γνώρισε ποτέ. Ήταν η μόνη που είχε. - Πέλα, θέλω να μιλήσουμε για κάτι - Έγινε κάτι; ρώτησε ανησυχητικά - Βασικά, δεν έγινε τίποτα. Απλά θέλω κάτι να σου πω. είπα με κατεβασμένο ύφος. Δεν ήξερα πως να της το πω - Ε πες μου τότε. - Εμ έχει να κάνει με το ταξίδι. - Δεν μπορώ να έρθω; είπε και με κοίταξε με απορία - Οχι όχι! Το ξέρεις πως θα πάμε με αεροπλάνο, έτσι; - Ναι. Νομίζω πως έχω αρκετό χρόνο να το πάρω ψύχραιμα... - Σχετικά με αυτό.. Η πτήση μας είναι αύριο το απόγευμα.. είπα πάλι με κατεβασμένο βλέμμα. - ΠΛΆΚΑ ΚΑΝΕΙΣ ! Δεν μπορώ να ανέβω σε αεροπλάνο. Θέλω χρόνο να το συνειδητοποιήσω! - Shh. Έστειλα τον Henry να πάρει ηρεμιστικά για αύριο. Αντε, σε αφήνω να φτιάξεις τα πράγματα σου. - Στάσου! Θα μου κρατάς το χέρι αεροπλάνο; Έκατσα στο κρεβάτι της και της έπιασα το χέρι. Η καημενούλα έτρεμε. - Εννοείται βρε χαζούλα! Αντε, σε αφήνω τώρα.
~ Αργότερα το βράδυ ~
Δεν έχω ύπνο. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ανέβω στην ταράτσα και να κάνω στρωματσάδα. Το έκανα πιο παλιά με τα παιδιά. Ο ουρανός είναι απλά υπέροχος! Τα αστέρια είναι υπέροχα. Ανεβαίνω τα σκαλιά και βλέπω τον Henry να κάθεται στην άκρη και να κοιτάει τον ουρανό. - Ωραία βραδιά σήμερα.. - Δεν κοιμάσαι μικρή; - Δεν με έπαιρνε ο ύπνος Ξαφνικά το τηλέφωνο του Henry χτύπησε. Κοίταξε την οθόνη και άρχισε να φέρεται περίεργα. - Εμ εγώ λέω να πηγαίνω μικρή. Καληνύχτα. - Καλη... πριν ολοκληρώσω είχε φύγει.
