14. bölüm

802 96 128
                                    


Ben sadece o gün Adil mi lan ? Annem ölmüş babam kubarbaz ve şu an hapiste .
Demiştim.

.... yani bu demek oluyordu ki
Ge-gerçekti . Hah ulan yani beni kandırmıştı. O kadar sinirliydim ki .
Ama o sanki hiçbir şey olmamış gibi beni öpmemiş gibi ...
Hayatına devam etmişti. Aynı buzdan tavırlarıyla, aynı umursamazlığıyla , aynı fevriliğiyle ben ...
Bunu haketmedim.

"Gerçektin. " söylemek istediklerim boğazıma dolmuştu. Çıkmak için ne kadar çabalasalar da ağzımdan sadece bu kelime çıkabilmişti. Sinirmek zordu. Anlamak zordu. O kadar çok şey vardı ki sevinemiyordum bile.

"Ne ?" Hızla ona yürüdüm.
"O gün gerçektin. Ulan delirdim sandım. Rüya sandım hayal sandım. Ne kadar zorlandım biliyor musun?
Ne kadar acı çekiyorum biliyor musun? Çok mu zordu lan . Çok mu zordu gerçek demek?"
Onu hırsla itiyordum. Her cümlemde.
Sürekli uzak dur diyordu ama kendisi gelmişti bana .

Ellerimi omuzlarından attı. Ayaklarım daha fazla beni taşıyamıyordu . Farkına vardıklarım iki büyük ele dönüşüp beni yere çökmeye zorluyordu.

Hırsla ve öfkeyle ona bakmaya devam etmiştim. Beni kandırmıştı. Hicbir şey söylememişti. Ağzından babamın hapiste olduğunu kaçırmasa ben öğrenemeyecektim bile. O da sinirle diz çöktü. Ama gözlerinde bir şey daha vardı. Bir duygu daha ama kendi kırmızılarım buğulu olduğundan bu duygunun ne olduğunu bile anlayamıyordum.
Bağırmaya başladı.

"Zordu ulan . Çok zordu. O takıntılı manyak yüzünden sana bakmazken umursamazmış gibi yaparken bile başına gelenlerden dolayı zordu.
Bütün değer verdiklerim gitti benden.
Acı çekti hepsi benim yüzümden. ISTEMIYORUM lan .

Senin de gitmeni istemiyorum. Senin gözlerimin önünde acı çekmeni istemiyorum. Sana birinin dokunmasına katlanamıyorum. Tek sen mi acı çekiyorum sanıyorsun ha ? Her gülen yüzün bana dönüp solduğunda acı çekmiyorum mu sanıyorsun."

Anlını anlıma dayadığında artık sadece fısıldıyordu..
"Bana gelirsen daha çok acı çekmenden korkuyorum. Senin için bar tarafında artık sadece pazarları değil senin olduğun günler çalışıyorum. Ödüm kopuyor kızıl ama üzülmene izin veremem benim yüzümden ..-"

Bir sürü şey diyebilirdim. Haklıydi kendine göre ama çok haksızdı. Ama konuşmak içimdekileri anlatamazdı. Yetmiyordu işte. Elim ensesine gittiğinde ve dudaklarımı onunkilerle birleştirdiğimde düşündüğüm buydu.

Doğruydu ya da değildi. Ama umurumda değil. Artık sadece onu hissetmekti umrumda olan . Şaşkınlıkla açtığı gözleriyke elleri omuzları tuttuğunda iteceğinden korkarak onu daha da çektim kendime ama o sadece sıkıca kavramıştı beni. Eğer istemeseydi ona gücüm yetmezdi. Her zaman güçlü olan o olmuştu. Ama bu sefer sadece düşmemek için korkarak tutuyor gibiydi omuzlarımı .

Bu sefer o pes etmişti. O bana boyun eğmişti. Onu kısa bir nefes için bıraktığımda güzel kırmızıları şaşkınca beni izliyordu. O kadar güzeldi ki kalbim ağrıyordu. Gözlerim yavaşça tekrar kapanırken dudaklarım onunkileri tekrar bulurken bu sefer o da yummuştu gözlerini ..

Aldığı nefesi usulca dudaklarıma bırakırken göğsüm nefes nefeseydi.
Biraz önce birbirimize bağırırken nazik olmak umrumuzda değildi ama şu an ikimiz de sert davranmakta çekiniyorduk. Cesaretini sessizce geri kazandığını usulca üst dudağımı kavradı. Bu bile hicbir zaman sahip olmadığı bir nezaketti.

Kulaklarım hızla inip kalkan göğsümün gürültüsüyle uğuldarken buz kesem karmakladım sarı saçlarının arasına daldı. Tüm çekinmediğini bir kenara bıraktığı ı ağırlığını üstüme verdiğinde anladım. Sırtımı soğuk duvara yaslarken dişleri dudağımı kavradığında nefesini yavaşça bıraktı. Yaşadığım her şey bu ana değerdi . Ya da yaşayacağım ne varsa işte hepsi kabuldü. O burda oldukça ....

Ellerimi boynuma çıktığında  nefes nefese benden ayrıldı. Saçlarındaki ellerim omuzlarına indiğinde dudaklarımı heyrcanla ısırarak ona baktım. Kızarmış dudaklarla yere bakıyordu. Alınlarımızı tekrar birbirine dayadım ve konuştum.  Çünkü biliyordum duymaya ihtiyacı vardı.

"Sen benden gitmedikçe üzülmem.
Bağımlılık yapıyorsun sarışın olmadığın beni yanında bulundurmadığın her an seni istiyorum.  Hiçkimse ya da hicbir şey umrumda değil.  Sadece sen ."

.
.
.
.
.
BÖLÜM SONU...
Yorum bırakmayı ve vote vermeyi unutmayın. Umarım beğenimizinizdir.  🧡

Karamel kokusu diye bir kurgum daha var . Ona da bakabilirsiniz:)
Reklam da yaptım gidiyorum

(kiribaku)pes etmiyorum Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin