(kiribaku)pes etmiyorum

19. bölüm

"Ben seni ... sevmiyorum. Hataydı.
Yani o öpücük falan ben özür dilerim sadece bi heves olarak ....
Yani neyse işte  daha fazla uzamasın olur mu? "

Ayağa kalkmış dışarı çıkacakken kolumun sıkıca kavranmasıyla durdum. "Olmaz gerizekalı."
Yutkundum.  Niye daha fazla zorlaştırıyordu ki . Ben olsam ben de açıklama beklerdim.
"Bak sarış- bakugou bak ...
Ben sen çok inatçı olunca bi heves seni elde etmek falan istedim.  Ama şimdi vazgeçtim. "

Kalbim acıyor lan bunları söylemeye dilim varmıyor.  Bütün bedenim kasılıyor , titriyor ve boğazımdaki hıçkırıklar çıkmak için  hazırda bekliyorlardı..
Devam et kirishima soğut onu kendinden o çok bekledi sevdiğini şimdi senin gibi bir aptal için  onu bırakamaz. Bu haksızlık.

" ne bu ? Inanmam gereken yer nerede?  Artık  mantıklı  cümleler kuracak mısın? Noldu biri bir şey mi söyledi? Monoma mı? ....
Dabi mi bir şey dedi?"

"Niye inanmıyorsun bakugou.  Senden ayrılmak istemem bu kadar zor mu? Ulaşılmazken hırs yaptım.  Ne kadardır tanıyorsun ki beni ?
Ben de böyleyim işte.  Bırak artık kolumu."

Ama bırakmadı.  Kusmak istiyordum. Karnımdaki ağrı bacaklarimdaki titreme zordu. Kendimden tiksiniyordum. Ama dabi'yi hasta haliyle bile sevmişti. Bütün  öfke nöbetlerinde intihar girişiminde ve ya . Şimdi onun için geri dönmüştü. 
Aylarda  beklediği çocuk ona dönmüştü.  Şimdi  5 haftalık  çocuk yüzünden onu bırakırsa içten içe hep pişman olacaktı.

Bakugou 'dan:

"Seni böyle sikik şeyler yapmayacağını bilecek kadar iyi tanıyorum. Bunları söylerken bile yüzün bambaşka şeyler söylüyor.  Ulan sınıftan çıkmadan önce gayet iyiydin . Ne sikik değişti  lan. Kirishima saçma sapan şeyler yapmayı bırak. "

"Bakugou  . Benden. Uzak. Dur .
Benim kişiliğim bu işte.  Beğendirmeye çalışmıyorum.  Ama kütüphanede  yakışıklı biri gördüm.  Ve aklıma hiç sen gelmedin .sen gelmeden birkaç dakika önce cıktı.  Konuştuk ve senden çok daha iyi. "
Kolunu çektiğinde sinirle onu  duvara yasladım.  Yakalarımdan sıkıca kavradım. Yalan söylüyordu.  Di mi ? "Ulan öpüşürken öyle demiyordun ama yok sen gel yeter bilmem ne?"

"Yalan söyledim. Abarttım işte. 
O çocuğu görünce de  senle olmak istemediğimi düşündüm.  Monoma falan filan da zaten benle uğraşıyordu.  Senin yüzünden zaten sınıftakiler de benden uzaktı  iyi oldu."

Yutkundum. Ya da yapamadım ışte yutkunmak bile zordu. Her sey zordu şu an. Fısıldadım. "Iyi oldu."

Yakalarındaki ellerimi gevşettim. Zaten bütün vücudumdaki güç  çekiliyordu.  Ulan.
Beni  iterek kütüphaneden çıkıp gitti.
Durduğum yerde öylece yere çöktüm.
Bu kadarmış.  
Bu kadarmış hevesine sıçtığım.

Ellerimle yüzümü kapattım. Hah!!
Ne bekliyordum ki . Beni mi sevecekti.
Kaba herifin tekiydim zaten .
Kimseyi umursamıyordum.
Monoma takıntılısı da zaten onunla uğraşıp durmuştu.  Doğru söylüyordu. 
Sınıftakiler  de ondan uzak duruyordu.
Benden iyi biri bulunca da ..
Of AKLIM ALMIYOR.
Neden bi türlü kendimi ikna edemiyorum  lan ?

Kütüphanenin kapısı açıldı  ...
Kapandı...
Tenefüs..
Başladı  bitti.
Ama kalkamadım.

Tekrar açıldığında  yine kapiya bakmadım.
"Katsuki?"
Gözlerim endişeli ve şaşkın görünen gözleriyle  gözleriyle  buluştu.
"Ne işin var burda?"
"Hoca kitap okuma dersi yaptırıyordu . Ama benim ilk günüm yanı yanımda kitap yok  ondan geldim.  Sen?"
"Kitabı al çık. "

"Katsuki sen iyi misin ? "Yanıma diz çöktüğünde  sinirle ona döndüm.
"Sana ne ? 2 yıl sonunda mı aklına gelebildim lan. O zamanlar neredeydin he ? Bi kere sordun mu ?  Nasıl olduğum seni hiç ilgilendirmez!"

Sinirle bağırsamda sakince ellerini ellerim üzerine bıraktı.
"Özür dilerim.  Gelemem diye korktum sevgilim."
"Biz sevgili falan değiliz. "
Göz yaşlarım yanağımdan süzülmeye devam ederken kendime lanet ettim.
"Ağlayabilirsin. "
"Senden izin isteyecek yok . Defolsana"
"Katsuki artık istesen de seni bırakamam."

.
.
.
.
.
.
.
BÖLÜM SONU
Dabi'ye edilen iltifatları duyar gibiyim..
Yorum yapmayı unutmayın.
Bugün BELKI  bir bölüm daha gelir...
Oşçagalın gidiyom ben🧡