(kiribaku)pes etmiyorum

11. bölüm

Katsuki....
Neden sürekli seni düşünüyorum?
Kendi içimde bir yerlerde bu sorunun cevabını biliyordum.. ama korkuyordum dillendirmekten umut etmekten çünkü daha fazla umut yığınla halay kırıklığı demekti . Ve artık bunu çekebileceğime  kesin bir evet  cevabı veremiyordum..

Eve girdiğimde ışıkları bile açmadan yatağıma geçtim çok yorgundum ve yarın okula vardı. Ama aklımda iki  söz gözümün önünde tek bir dokunuş vardı.
kalbimin sesini duyuyor musun?
sadece sen ve ben

Yüzüstü yastığa yattım ve ellerimi saçlarıma geçirdim.  Gözlerimi kapattım ve onun kokusunu düşündüm.  Ya da onun sakinleştirici sesini ya da onun sarılışını...

Içimdeki gerçekler sadece  geçirdiğim nöbet geçsin diye öylesine söylenmiş sözler olduğunu söylese de onu dinleyemeyecek kadar çoktan istemediğim o umuda kapılmıştım bile ...

Sinirle yüksek sesle tekrarladım." Kirishima eijiro sarışın sana herhangi bir ilgi duymuyor " ama niye ellerim halâ saçlarımdaydı.  Yeni bir taktikle uykuya daldım
Düşünme kaybolursun

Nefesimi verdim. Ve ağırlaşan göz kapanlarımla uykuya daldım.

...

Alarmın sesiyle uyandım.
Kalktım ve en beğendiğim sweet ve pantolonu geçirdim  içimden kendime  kendi halime acıyarak güldüm  ama sadece beni beğensin diye uğraşıyordum. Herşey çok saçmaydı.  Saçma bir hayaldi ama kendime
engel olamadan saçlarımı hızla yıkadım ve aşağıda bıraktım .
Bir şapka taktım ve  evden çıktım

Katsuki otobüse binene kadar saniyeleri saydım.  Ona çaktırmasam da ona yer tutmuştum.  Bakışlarımız saniyelik birleştiğinde nefesimi tuttuğumu farketmeden onun ne yapacağını izledim. Önümdeki boş koltuğa oturdu ve kafasını cama yasladı.

vazgeç eijiro sonunda sen üzüleceksin
Hayır. Pes  etmıyorum. Bir rekabete girdiğimi bile farketmeden pes etmem istenecek kadar kötü haldeydim.

"Ilacın yanında mı?"
Gün boyu nerdeyse tek cümlesi  buydu çünkü yorgunlukla ya ben ya o sürekli uyumuş  ikimiz de uyanıksak da o kulaklık takıyordu.

.....

Barda da herhangi minicik bir umut kırıntısı  alacak şey yapmamıştı.
Dişlerimi sıkarak onu gözlüyordum.

Bardaki garsonlar tek   tek çıkarken  mesainin bitişine az kaldığını anladım. Ve kendime ağır olduğunu düşündüğüm bir şişe içki alıp çıktım.  Çok da uzaklaşmadan oturdum ve bir yudum aldım  gözlerim yaşarıyordu. 

"Adil mi lan ?  Annem ölmüş babam kubarbaz ve şu an hapiste . Patronum desen fırsatçı herifin teki. Hoşlandığım  çocuk benle konuşmamak için resmen yol arıyor. "

Sinirle şişeyi kafama diktim . Hafif gelen kıkırdama isteğiyle  alayla kendime güldüm. 
Yanıma biri oturunca ona döndüm. Burada mıydı  yoksa hayalimde miydi?

Hiçbir şey demiyordu. Sadece bana bakıyordu. Kesinlikle hayaldi.
"En çok da ne koyuyor biliyor musun? Hayal olduğunu bana dönmenden anlıyorum. Çünkü yüzüme bile bakmıyorsun. "
Bir şey demedi.
Güldüm. "Hic şansım yok di mi ? O kadar uzaksın ki. O kadar imkansızsın ki .. o kadar sevmiyorsun ki beni..."

Gözümden akan yaşla gözlerimi kaldırıp ona baktım. Halâ burdaydı .
"Çok gerçek gibisin. Insan beyni ne kadar inanılmaz. Artık dayanamadım delirdim. Şizofren falan  oldum. "

Kafamda çalan şarkıyla  kafamı onun omzuna koydum. Ulan sanki gerçekten vardı. Sanki gerçekti. 

"Doluyorsa gözlerim. Sendin sebebim korkuyor hayalllerim tıpkı gençliğim gibi ..." ¹

Yutkundum. Sanki o gelse her sey düzene girecek gibi hissediyordum . Noktasıydı her şeyin

" sana beeeeen gereeek"
Burnumu  çektim ve kıkırdadım. Kafamı omzundan kaldırdım.

Ve onun yüzüne elimi koydum. Çekmiyordu. Burda grmerçekten olsa elimi iterdi. Çünkü ona dokunmamdan pek mutlu olmazdı.   "Hiç olmaz di mi  ?"

Sonunda bana tekrar baktı.  Beynimin ne tür oyunlar oynayacağını heyecanla bekliyordum.
"Sen tam bir aptalsın."

Dudaklarını benimkilere sürtmeden söylediği şey buydu. Gözlerim önce şokla açılıp sonra yavaşça kapandı.  Dudakları benimkileri etkisi altına alırken heyecandan titreyen ellerimi boynuna sardım.  Alt dudağımı emerken karşılık veremeyecek kadar etkilenmiştim. 
Kısa öpücüğüyle  benden ayrıldığında gülümsedim. 
"Eve git  kızıl. "
Şapkamı yüzüme eğdi ve dönüp gitti .
"Görüşürüz sarı." Keşke gerçek olsan .

.
.
.
.
.
.
BÖLÜM SONU
Yarım saat koltukların altına kadsr kulaklığımı aradım ve zaten yatayımdaymış...... 
Telefonundan önemli bir şey yaparken bi anda cebini telefon için kontrol etmek gibiydi
Yorumlarınızı bekliyorum🧡

¹ ) kediler ve şarkılar'dan bir kuple ...