(kiribaku)pes etmiyorum

10. bölüm

Pazar

Cumartesi boş günümdü.  Ve cumma her ne kadar çok yorucu olsa da  halletmiştim. Yani Bakugou'nun bahsettiği sakın gitme olayını yaşayacağım bir durum yoktu.

Saat 2 ye gelirken bugün  biraz daha erken gidiyordum kafeye.  pazar günleri daha doluydu. Ceketimi üstüme geçirdiğim ve evden çıktım. 
Oraya geldiğimde  patrin kapıda bekliyordu. "Hah kirishima benimle gel seninle bir şeyler konuşmak istiyorum."

"Buyrun bay Ren."
"Bar kısmında eksik var. Senin baban da hapiste onu çıkartmak için paraya ihtiyacın var benim de elemana. 
Bar kısmında çalışırsan maaşın artar. 
Ve ayrıca bahşişlerde . Yanlız burda olan burda kalır. Anlatabiliyor muyum ?"

Burda olan burda kalır da ne demekti ? Paraya ihtiyacım vardı ve bu kasıntı adam net cevap isityordu. Soru degil.  Babam hapiste bile bana seçme şansı bırakmıyordu.
"Anlaştık."

....

Gece saat 2 ye doğruydu.  Katsuki sinirle beni izliyordu. Sadece garsonluğumu yapıyordum.

Bir adam beni çağırdığında ilerledim ve siparişini sodum. Beni baştan aşağı süzdü.  Kör kütük sarhoş olduğu her halinden belli oluyordu. "Selam yavrum." Yutkundum tamam bunu beklemiyordum. "Siparişiniz?"
"Kaç yaşındasın sen "  göz kırpıp  yerinde biraz doğruluğunda  geriledim. olduğum yerde korkarak öylece bekledim. Korkuyorum.

"Ben yardımcı olayım."
Adam katsukiye dönünce şırıtışı yüzünde büyüdü. ",olur tabi.",
Katsuki gülümsedi. " sadece menüden bir siparsiniz yoksa hemen kapıyı gösteririm. "

Adamın yüzü asıldı. "iki büyük aç."
Kafa sallayıp hızla tezgaha ilerledim .ellerim titriyordu.
Şeyi söylemiş miydim panik atağım vardı.  Ellerim titrerken nefesimi kontrol edemiyordum. Katsuki bir çocuğa seslendi ve iki büyük açıp o adama götürmesini istedi.

Arka kapıdan çıktım. Oksijen tükenmiş gibiydi ve sakinleşemiyordum. Ayaklarım verdiğim komutlara itiraz ederek yere düşmeme neden olduğunda gözlerimi kapattım. Ama o adam gözümün önünden gitmiyordu.
Ellerimi saçlarıma götürüp çaresizce çekiştirirken nefes almak her saniye zorlaşıyordu.

Iki el bileklerimden kavradığında çığlık attım. Hayır .. yaklaşma uzak dur uzak dur uzak dur.
"Kızıl bana bak  . Yüzüme bak benim. Bakugou. "

Ama uğultulu  ses gidip geliyordu. Galiba bayılacağım tüm vücudum  titriyordu.  Kalbim çok ağrıyordu.  Kalbimin  uğultusu sağır ediciydi.. adam halâ kollarımı tutuyordu.
"Birak beni. Bırak  do .. dokunma "
"Yüzüme bak Kirishima benim sarışın  ." Gözlerim kırmızılarla buluştuğunda  gözlerim dolu doluydu.
"Nefes al. "
"Ya-yapamıyorum o o adam."
Bi anda brni çekip göğsüne bastırdı.
Saçlarımı okşarken "şşş o adam falan yok.  Kirishima bak sen ve ben .
Kalbimi duyuyor musun ? Saçların çok yumuşak. "

Ona odaklandığımda nefeslerim kontrol edilebilir vir hal almaya başladı. "Işte böyle derin nefes al korkacak bir şey yok."

Ben de ona sarıldım.  Gözlerimden akan yaşlar onun gömleğiyle buluşurken bi süre öyle kaldım.
Sakinleşmiştim. Panik atak annemin araba kazasında  öldüğünde başlamıştı.  Ilk nöbetim çok kötüydü.  Ama bu sonu en güzel olanıydı.

"Sen hak-haklıydın ."
Haklıydı.  Gelme demişti.  O aşırı erkeksi soğukkanlı ve çok cesurdu. Kolay kolay bir şeylerden  etkilenmiyordu. Bense korkağın tekiydim ...

"Otobüse bırakacağım seni mesain zaten 15 dakikaya bitecekti. " başımı salladım.  Beni bıraktığında hissettiğim boşluk sadece fiziksel değildi. Gitme.

"Bekle burda ceketini alıp geleceğim. "
Korkuyla irda onu bekledim.
2 dakika bile olmadan geri döndüğünde  beraber otobüs durağına ilerledik.  Yol boyu ellerini cebinden çıkartmadı.
",ilacın var mı?"
Başımı salladım. O da başını salladı.

Durağa geldiğimizde benimle birlikte bekledi. Gözleri benden başka heryere bakıyordu ve kaşları çatıktı. Ama ben o kırmızılar bana baksın diye yalvarmamak için kendimi tutuyordum.
"Teşekkür ederim. " başını olumlu anlamda yine bana bakmadan salladı.
Diyecek bir sürü şeyim vardı. Ama her davranışı nokta koyuyordu. Ve ağzımı açamıyordum. Otobüs geldiğinde binip cam kenarına oturdum .   Oturduğumda tam ona gülümseyecekken  bana bakmayı bırakıp geri döndü. 

.
.
.
.
.
BÖLÜM SONU..
Yorum yapmayı unutmayınnn
Gecelek bölümde görüşürüz 🧡