His Princess

2. Waarom staart die gast ons aan?

Dinsdag, woensdag en donderdag gingen zoals maandag. Tv kijken, luieren, slapen, sms'en, lezen en af en toe een familiebezoek. Zo ging het de hele vakantie al. Geld voor een reis was er niet. Mijn vader was werkloos en mijn moeder werkte in een supermarkt.
Natuurlijk kwam Marie eens op bezoek. Maar omdat zij tot woensdag op vakantie was, zat ik een paar dagjes voor de televisie junkfood te vreten. Ho, ho, ik ben niet dik, maar een paar pizzatjes kunnen geen kwaad, toch?

Vandaag was het vrijdag. Ik zou mijn schoolboeken gaan ophalen en niet te vergeten: Marie kwam!
'Eindelijk een beetje fun in dit saaie vakantie-leven', mompelde ik terwijl mijn voeten in mijn roze eenhoorn pantoffels gleden. Ik slenterde naar de badkamer, nam een warme douche en trok één van mijn door-de-weekse outfits aan. Ik deed nog een ander paar oorbellen in en toen ging de bel.

'Marieeeee!!!', riep ik toen ze in de deuropening verscheen.
'Laureeeeeen!!!'
Ik gaf Marie een knuffel en gebaarde dat ze binnen mocht komen.
'Hoe was het in Italië?'
'Oh, super! Ik ben gaan shoppen in Milaan!'
'Ooh, ik ben jaloers, Marietjee!!'
We liepen de gang door naar de woonkamer.
'En de scheve toren van Pisa is echt prachtig!', zei Marie en ze zag het weer helemaal voor zich.
'Dat klinkt als pizza.'
'Het is geen pizza!'
'Jammer', mompelde ik. Marie rolde met haar ogen.
'Sorry, pizza is het enige waar ik deze week nog aan denk. Wat wil je gaan doen?', vroeg ik.
'Uh, weet ik veel, jij vroeg of ik kon komen'.
'Maar jij bent de gast', lachte ik.
'En de gast kiest dat jij mag kiezen', lachte Marie.
Ja, zo ging het altijd wel. We zijn niet echt goed in ideeën verzinnen.
'Laten we naar de stad gaan', stelde ik voor. 'Ja, is goed!'
'Maaaaaaaaam! Marie en ik gaan naar de staaaaad!', riep ik. Ik hoorde de deur boven opengaan.
'Wees voorzichtig, lieverd, en blijf niet te lang weg', zei mijn vader. Oh, ja, mijn moeder was vast al op haar werk.
'Tot straks!' En we vlogen de deur uit.

'Oooh, wauw, wat zijn die dingen prachtig!', zei Marie. We stonden met onze neus tegen het etalageraam van de juwelier. Er lagen prachtige ringen, oorbellen en kettingen. Allemaal met kleine, diamanten steentjes die er een waarde aan gaven.
'Ooit ben ik getrouwd met een rijke vent die zo'n hele winkel voor me leegkoopt', zei Marie.
'Moet je die zien!', riep ik en wees naar een klein hoekje, achterin. Het zilveren halssnoer blonk in het zonlicht en het kleine, rode hartvormige diamantje gaf de ketting een vurige touch.
'Euh, Lauren', Marie tikte op mijn rug. 'Waarom staart die gast ons aan?'
Ze wees naar een jongen, leunend tegen een lantaarnpaal. Hij droeg een zwarte leren jas. Ik schatte hem ongeveer 19. Terwijl hij een sigaret rookte staarde hij ons aan. De jongen grijnsde toen hij mij met grote ogen naar hem zag kijken.
'Kom laten we gaan', zei ik tegen Marie.
'Oh, als jij het zegt.'
-------
Sorry, kort hoofdstuk. Maar dit leek me het geschikte moment om het hoofdstuk af te sluiten, hihi.
Laat weten wat je ervan vindt!!
Vote & Comment