Nereden Nereye

1. arkana bak!

Merhaba, öncelikle karakterleri tanıyalım.
Mira ve arkadaşları 18 yaşındadır. Kumsal, Kayra ve Yusuf en yakın arkadaşları. 10 yıldır arkadaşlar *Kumsal ve Kayra ikiz kardeşler*
Karakterler 8 yaşından beri hiç ayrılmadılar. Aynı mahallede oturuyorlar.
*
*
-Annee!! Okul formam nerde yarın geç kalmak istemiyorum.

-Üzgünüm birtanem makinaya daha yeni attım yarın serbest gitsen kimse bişey demez.

-Üff pekii ben odama çıkıyorum yarın erken kalkıcam.

-tamam kızım.

-Uyumadan önce kimi arasam? saat daha 23.32 kumsal uyumamıştır.
"kumsalı arar"
Kayra açar
-alo kumsal.

-kumsal uyudu ben kayra noldu?

-şe-şey k-kayra senmiydin.

-evet benim niye aradın bişey mi vardı?

-y-yok sadece kumsalla konuşmak istemiştim bilirsin yarın hakkında.

-hmm tamam kapatıyorum o zaman.

-tamam yarın görüşürüz. kapatma seninle sabaha kadar konuşabilirim

-Görüşürüz

*ertesi gün*
-Günaydın babacığım

-Günaydın kızım da bugün erkencisin.

-Baba bugün okul var daha duş alıcam, makyaj yapıcam daha çok işim var.

-Makyaj?

-Yani babacım bilirsin genç kızlar süslenmeyi sever.

-Neyse neyse bişey demiycem okula bırakayım istermisin?

-Yok babacım kumsallar geçerken beni de alıcaklar onlarla bir gidicem.

-Tamam bakalım
*

*
*

^korna sesi gelir^
-Ha bak geldiler işte ben çıkıyorum.

Annesi ile Babası aynı anda
-iyi dersler
-iyi dersler

-Teşekkürler.

Kayra ve Yusuf öne oturmuş kumsal arkalarında.
Hemen kumsalın yanına oturdum o gün açık mavi kot pantolon, üstüme de siyah bluz giydim hafif makyaj yapmıştım.
Kayra direk bana döndü
-Ooo güzellik nereye böyle giyinmiş.

Yusufta hemen atladı
-Söyleseydin de bari bizde serbest giyinirdik.

Aralarında gülüşürlerken Kumsalla fısıldıyarak konuşmaya başladık.
-Kumsal duydun mu bana güzelim dedi.

-Duydum ya kızım izin ver işte konuşayım bak belki oda senden hoşlanıyordur.

-Ya bırak o beni kardeşi olarak görüyor.

Yusuf bize dönüp konuşmaya başladı.
-Kızlar biraz sesli konuşun da bizde duyalım fısır fısır olmuyor yani.
*
*
Kanka arka dörtlü boş oraya geçelim. Arkaya Kayra ve Yusuf oturdu önlerinde biz dersin hocası geldi herkes dikkatle dersi dinliyor ben ise Kayrayı düşünüyorum acaba gelecekte nası olucaz niye böyle düşünüyorum bilmiyorum..

Kumsal beni dalgın görünce konuşmaya başladı.

-Mira noldu sana niye böylesin.

Kumsalın gözünün içine bakarak
Gözümle Kayrayı işaret ettim.
Birden Kumsalın defterimin kenarına bişey yazdığını gördüm.
"Tanıştığımızdan beri aşıksın hayatına kimseyi almadın bırak konuşayım."
O an zil çaldı konuşmaya başladım.
-Kantine gidelim ben acıktım sabah hiç bişey yemedim.
Yusufta onaylarcasına başını salladı. O an Kayrayı defterimde ki yazıya baktığını gördüm görür görmez hemen defterimi kapattım. Herkes bana bakarken sırıtıp kantine doğru ilerledim Kayra yanımdan, Yusuf ve Kumsal arkamızdan geliyodu.
Kayranın gözlerini üstümde hissediyordum. Yüzüne baktım hemen kafasını çevirdi.
-Neden bakıyorsun?

-O defterinde ki yazı o doğru mu?

Ela gözlerine baktım en derinlere oda bana bakıyordu mavi gözlerimin içine.
Merdivenlerden inerken hızla yukarı çıkan bir kız bana çarptı nolduğunu anlamadan kıza bağırdım.
-Dikkat etsene be

-Özür dilerim biyere yetişmem gerekiyordu.
Kayra bana soran gözlerle bakarken gözü o kıza kaydı.

-Arkadaş biraz sinirli gününde kusuruna bakma.

Kız Kayraya öyle bir bakıyor ki sanırsınız ilk görüşte aşık oldu.
-Sorun değil ben önüme bakmadım zaten boşverin iyi günler.

Ben kıza ters ters bakarken Kayrada o kıza bakıyordu ahh aptal çocuk senin bana bakman gerekiyordu.

Kumsal bana bakıyordu benim sinir olduğumu anlamıştı ki söze atladı.
-Evet arkadaşlar bugünlük bu kadar bakışma yeter herkes kendi yoluna haydii.

Kantine doğru devam ettik cam kenarındaki masa boştu oraya geçtik ben suratım asık bi şekilde sandalyeye oturdum karşıma da Kayra oturdu. Kollarımı masanın üstünde birleştirip kafamı koydum Kayra, Kumsal ve Yusufun konuşmalarını duyabiliyordum.

-Kayra yeter şu kızı anla artık görmüyormusun ne hale geldi.

-Kumsal neyi görmem gerekiyor benim bilmediğim bişeyler mi var? Bir tek ben mi anlayamıyorum. Yusuf kardeşim bişey söylesene.

-Ne diyeyim olum kızın hali ortada

-Yazık gerçekten sen beni hiç bir zaman anlayamadın. Sen beni hiç görmedin Kayra. Hep gözün dışarıda yanı başına hiç bakmadın

Diye mırıldandım hepsinin duyacağı şekilde.

Birden kafamı kaldırdım kızarmış yüzümü ilk Kayra gördü soran gözlerle hepsi bir bana bakıyordu.

Birşey söylemeden masadan kalktım ve sınıfa doğru ilerledim arkamdan birinin geldiğini hissediyordum ama bizimkilerdir diye bakmak istemedim
O an bir ses duydum tanıdık bir ses bu Kayranın sesiydi bana arkana bak! dedi...

sende istiyorsun biliyorum..