Cenk kağıdı buruşturup yere atarken sandalyeye tekme atarken küfür etti.
Ben dedim ona işte!
"Cenk saki-"
"Ne sakini ya?! Ne sakininden bahsediyosun sen bana Gece?!"
"Ben sana dedim ama dimi?! DEDİM!"
Karnımda göz gezdirdikten sonra gözleri, gözlerimi buldu.
"Size mutluluklar dilerim!"
Diyip bi hışımla gitti.
Bende ayrıldım ordan.
1 Hafta Sonra...
Kapı çalınca kapıya doğru yürümeye başladım.
Açtığımda Leventi gördüm bayağa sinirli gözüküyodu. "Def ol!" Beni takmadan içeri girdi.
"Sana def ol dedim dimi?!"
Orta sehpaya tekme attıp vazoyla meyve tabağını düşürdü.
"DERDİN NE SENİN LEVENT?!"
"Sensin!"
"Ne alaka?!"
"Yarın gidip o karnındakini aldırıyosun!"
"Neden?!"
"ÇÜNKÜ KARNINDA CENKİN ÇOCUĞU VARDA ONDAN!"
"N-ne saçmalıyosun sen?"
"Ne ara yaptıysanız arrık Işıl gibi!"
"Saçmalamayı kes! Ayrıca DNA yapıldı yok öyle bişey!"
"DNA'yı ben değiştirdim de ondan!"
"Ne?!"
"Evet! Şimdi yarın gidip ilk iş o karnındaki enbiryonu aldırıyosun!"
Masanın üstündeki vazoyu alıp ona fırlattım.
"SEN BENİM BEBEĞİME ENBİRYON DİYEMESİN!"
O ise vazodan ani bi refleksle kurtulmuştu.
Sabah...
Aldırmicakrım tabiikide, kimden olursa olsun küçücük bi bebeğin canına kıyıcak kadarda vijdansız değildim.
Işılın seslenmesiyle düşüncelerimden ayrıldım.
"Anne?"
"Efendim bebeğim?"
"Dün neden Leventle kavga ettiniz?"
"Etmedik aşkım, atıştık biraz sadece"
"O yüzden mi vazo fırlattın?"
"Canım bunları sen boş ver olur mu?"
"Kardeşimi aldırıcak mısın?"
"Tabiikide hayır"
"Levent neden aldır diyo?"
"O sinirlenmiş birazda ondan"
"Beni köşke sen götürüceksin dimi?"
"Hayır bitanem, ben biraz yorgunum o yüzden kurtuluş abin götürücek seni"
"Tamam"
Yanağıma sulu bi öpücük bıraktıktan sonra odadan çıktı...
Yazarın Gözünden;
Karaçaylar ve Işıl salonda otururken her kez Işılın morelinin bozuk olduğunu anlamışlardı.
"Piştt"
Dedi Cenk Işıla bakarken.
"Efendim?"
"Nouldu sana?"
"Yok bişey"
Cenk Işılı kucağına aldı.
"Emin misin?"
"I-ı"
"Nouldu peki prenses"
"Off, boş ver"
"Işıll"
"Annemle Levent dün çok fena kavga ettiler, vazolar havada uçuştu anlicağın"
"Bişey yaptı mı Geceye?!"
"Yok ama annem ikinci vazoyu Leventin başına fena geçirdi"
"İyi yapmış"
"Baba benim kardeşim olmicak galiba"
"O niye?"
"Levent dün anneme o bebeği aldır dedi"
"Neden?"
"Bilmiyorum ki, ama çok fena kavga ettiler, annemin bi ara başı döndü. Bayıldı hatta, kardeşime bişey olmamıştır dimi?"
Karaçaylar bakışmışlardı, Geceyle Leventten bahsediyolardı sonuşta. Sözde iki aşık çiften.
O an Işılın aklına bişey gelmişti...
Flasback...
Işılın Gözünden;
Annemin odasına girdiğimde makyaj masasının üstünde uçak bileti gördüm. Açıkcası pek dikatimi çekmemişti. Annemin yanına gittiğimde ilk defa bi bahene bulup beni babamlara bırakmamıştı...
Flashback Son...
"B-baba! Baba koş annem gidicek!"
19. Bölüm Sonu...
Sınır;
19 Vote,
30 Yorum.
S E V İ L İ Y O S U N U Z
