"Bi Şans Daha..."

710 47 34
                                    

"Götürmedim Gece! Götürmedim! Her şey babamın planıydı bende Işılı doğumdan çıkarttıklarında öğrendim!! Bilmiyo musun babamı!!? Babam dediğini yapar!! Aldı Işılı götürdü başka hasteneye!! Seni doğumdan sonra çok aradım!! Ama bulamadım!!! Arkanda tek bi iz bille bırakmadın!! 4 sene boyunca kimse bilmeden seni aradım ben!! ÇÜNKÜ BEN SANA AŞIK OLDUM!!!"    

Ben duyduklarım karşısında şok yaşarken o nefesini düzene sokmaya çalışıyodu.

"Y-yalan! Yalan söylüyosun!"

Diyerek yakasına yapıştım.

"Hayır yalan değil!"

"Neden şimdi Allahın belası neden şimdi!? Neden hayattımı zehretmekten zevk alıyosun NEDEN!?"

"Ben sana ikinci bi seçenek sunuyorum! Ya kabul eder kızımızla normal bi hayat yaşarız yada, yada anladın işte"

"Sen bu seçeneği sunarken benim geride bıraktıklarımı bırakıcaklarımın farkında mısın!?"

"Sen o ite aşık değilsin! Beni unutmek için onunlasın!"

"HAYIR!"

"Öyle Gece öyle! Ne kadar kabul etmesende istemesende sen bana hala kör kütük aşıksın!!"

"Değilim!"

"Sen beni hala unutamadın unutamicaksında!"

Kulaklarımı kapattıp hayır diye tekrar ediyodum.

"Sen hala bana aşıksın! Bende sana aşığım! Sen kabul etsende etmesende sen tekrar BENİM OLUCAKSIN!!"

"Hayır"   

"Sen benden bende senden başkasını sevemem! Çünkü ben sana sen bana AŞIĞIZ!!"

"Değiliz! Sen Işılı almamam için böyle konuşuyosun! Ama yapma... Yapma Cenk yapmaa!" 

Bileklerimi tuttup kendine çevirdi.

"Onunla alakası bille yok! Ben sana kör kütük aşık oldum Gece..."

Bileklerimi çekip."Yapma, yapma Cenk yapma!"

Diyerek saçlarımı ellerimin arasına aldım.

Beni duvarla arasına alıp ellini karnıma koydu.

"O hayelleri onunla değil... Benle kur istiyorum... Tekrardan benim ol istiyorum... Onun değil benim... Gece... Bunu yapma, bizi hiç bi şey olmamış gibi geride bırakma. Kaldıramam bu sefer Gece yapma. Gitme ona, bize bi şans daha tanı..."

"Cenk, çekil"

"Gece bi şans daha..."

İyice yakınlışıyodu.

Ben napıcaktım şimdi.

Aniden gelen bi güçle onu ittim.

"Uzak dur benden!" 

"Çocuğunun babasına değilde daha o iki gündür tanıdığın adama mı hala sevmeye çalışıyosun? Sende biliyosun bu hikayenin sonu böyle bitmicek! Sen istesende istemesende sen BENİMSİN!!"

"Yeter!"

"Yetmez! Ne o? Gerçekleri duymak ağır mı geldi? O zaman daha çok ağır olucak!"

"Ya yeter! -itmeye başladım onu- Sen benim yüzüme yüzüme seni SEVMİYORUM diye haykırmadın mı defalarca!? Haykırdın! Şimdi niye!! Niye ya niye!? Niye hayatımı her seferinde ceheneme çevirmek istiyosun!?"

Hiç bi şey söylemedi.

"Anahtarı ver"

Vermedi.

"Anahtarı ver!"

Vermedi.

"Anahtarı VER!"

Vermedi.

"ANAHTARI VE- "

Anahtarı cebinden çıkartıp camdan aşağıya attı- ATTI MI!?

"Naptın!?"

"Anahtarı attım!"

"Sanki kapıyı kıramicam!"

Kapıya doğru ilerlediğimde tekrar kolumu tuttu.

"Elbette, elbette kırabilirsinde çıkamazsın"

"Ne istiyosun?"

"Bana hala aşık olduğunu itiraf et"

"Bu kadarcık mı? Tamam, sana hala aşığım. Oldu mu?"        

"Salakmıyım ben?"

"Değil misin?"   

"Geceee!"

"Neee!?"   

Kapının yanına gidip bağırmaya başladım.    

"Nurteeeeen! Yedek anahtarı getiiiir!"

"Bağır, bağır daha sesli bağır"

Sinir olup anında gelen bi güçle kapıyı omzumla kırmayı başarmıştım.

Sırıtmama engel olamamıştım. O ise şok içindeydi.

Hızlıca odadan çıkıp aşağıya indim ve kızımıda alıp gittim...

9. Bölüm Sonu...





Geri Dönüş!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin