Thirteen

87 8 3
                                    

Amber's POV

Satisfied naman ako sa naging resulta ng audition ko kanina, pero ngayo kasama ko parin si Kenji. Ewan ko dito bat hindi parin humiwalay.

"Gusto mo e tour kita sa company? tutal free time ko naman ngayon tyaka wala akong gagawin." aniya.

Naisip ko naman na ok lang din, tutal nawalan din ako ng trabaho. Hindi kasi ako nakapasok sa trabaho ko kahapon dahil sumakit buong katawan ko dahil sa pagod kaya sinisante ako ng boss ko, sa milktea shop naman meron pa, pero kaninang umaga pa shift ko at ngayon wala na akong work sa hapon.

"Pwede ba?" i ask.

"Oo naman. Ikaw pa." sabi nya sabay ngiti sakin.

"Mukhang ang lakas ko sayo ah? haha" ako.

"Will parang ganon na nga." then he smile again.

What's with those smile?

Una nya akong dinala sa practice room ng mga trainee.

"Maybe bukas dito ka didiretso sa room na to, as an official trainee." sabi nya.

Nilibot ko ang paningin ko sa room habang nasa pinto lang nakasilip, marong nag papractice sa loob.Sa totoo lang hindi sya gaanong kalaki kagaya sa moon entertainment pero sapat na ang laki para sa 20 ka taong sasayaw.

Pangalawang pinakita nya sakin is yung cafeteria ng company. May iilang kumakain dito.

"Kung nagugutom ka habang nasa practice pwede kang pumunta dito at kumain kahit anong gusto mo." Kenji.

"Masarap naman ba pagkain dito?" tanong ko.

Pagtingin ko sa menu nagulat ako kasi nag seserve nila ng unhealthy food kagaya ng mamantikain at may desserts din, dati kasi sa moon entertainment puro dahon lang pinapakain samin, para daw healthy and stay skinny kami. Tsk buti pa pala dito. Unti unti naman napapangiti na ako.

"Will iba iba naman tayo ng panlasa, dipende parin sayo kung masasarapan ka, basta sakin oo masarap" sagot nya.

Pangatlong pinakita nya sakin is sa Recording Studio. Walang tao don kaya pumasok kami. Hinawakan ko mga gamit don at napapangiti nalang, naaalala ko dati kung gano ko ka gustong kumanta at sumayaw sa harap ng tao.

"Anong iniisip mo?" tanong ni Kenji kaya napatingin ako sa kanya.

"Wala naman, may naalala lang ako." sagot ko sa kanya at nagpatuloy sa pag libot libot sa loob.

"Sana lage kang nakangiti ng ganyan" saad na, natawa naman ako.

"Pfft. Ano naman makukuha mo sa ngiti ko?"

"Di ko alam, hahaha. Maganda ka kasi pag nakangiti" sagot nya.

"Tss, hahaha. Di sa pagmamayabang pero alam ko naman yun. No need to mention it" pagyayabang ko. Hindi naman talaga sa ganon, haha confident lang talaga ako.

"Sana pala di ko nalang sinabi. Wala pala sa vocabulary mo ang salitang humble. Tsk tsk tsk" sabi nya at may pa iling iling pa.

"Hahaha, Sorry not sorry" sagot ko lang.

"Tara na at madami pa tayong pupuntahan" pagaaya nya na sakin.

At kung saan saan na nga kami na padpad, sa cr, sa CEO's office, sa practice room nila, taray may sariling practice room at kung saan saan pa.

Pagkatapos ng lahat nang yun e lumabas na kami ng building.

"Gabe na pala? di ko man lang namalayan." dinig kong sabi nya.

"Pano mo mamamalayan eh katak ka ng katak sakin kanina, di ko na napapansin" ako sa kanya.

"Ganon talaga. Ang bilis lang ng oras pag kasama kita" diretsong sabi nya. Na awkward naman ako don sa sinabi nya. Nilalandi ba ko nito?

Ppop WorldTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon