Angel's Point of View
I was shocked.
Nabato ako sa kinatatayuan ako at halos hindi makagalaw ang mga paa ko. I can not move a single muscle!
Nanlaki lang ang mga mata ko nang biglang bumagsak si Taehyung sa harapan ko pero wala akong magawa kundi panoorin ang mga susunod na mangyayari. Kinakabahan na ako sa mga oras na iyon lalo na't walang ibang naroroon sa lugar na iyon kundi ako, si Taehyung and ang misteryosong matandang lalake.
Nanlamig ako nang makita kong muling ngumisi ang matandang lalaki, tumalikod siya mula sa amin and then nabigla ako nang bigla na lang siyang nag-dissolve sa hangin. He's totally gone!
Segundo ang lumipas at nakita kong may isang babae na nakaputi ang lumitaw mula ulit sa kawalan and she went straight kay Taehyung na parang alalang-alala.
"Taehyung!? TAEHYUNG!?" She said habang tinatapik ang cheeks ni Taehyung para gumising ito.
Hindi ko masyadong maaninag ang mukha ng babae kaya naman naiisip kong lapitan siya and I was surprised na nung moment na yon ay nakagalaw na ako. Umihip ang malakas na hangin na siyang humawi sa buhok ng babae na nakatabon sakanyang mukha.
Nanlaki ang mga mata ko nang makilala ko kung sino siya.
B-But why was she here?
"Angel! Call some help, dalian mo!" Singhal niya sa akin.
"H-Huh?" The only reply that I gave her.
"Tumawag ka ng tulong! GO!" Sigaw niya na nagpagising sa diwa ko kaya naman agad akong tumakbo pabalik at sinundan ang mga dinaanan namin kanina.
And fortunately may nakasalubong agad ako.
"Jimin! P-Please, help. N-Nahimatay si Taehyung." Hinihingal kong wika sa kanya.
"W-WHAT?" Jimin said and then he ran as fast as he can.
Sinundan ko naman siya agad kahit na hinihingal na rin ako. Ilang minuto lang ay nakarating ka agad kami roon at nakita kong naroon pa rin siya at nakabantay kay Taehyung.
"Taehyung-ah! Taehyung-ah! Wake up.. C-Can you hear me?" Jimin worriedly said.
"J-Jimin.." He weakly replied.
Nang marinig ni JM na nagrespond si Taehyung ay agad niya itong tinulungan tumayo. Magkabilang-balikat namin siya binuhat at tinulungan na maglakad papunta sa townhouse. Habang naglalakad ay hindi ko maiwasang lumingon sa babaeng nakasunod sa amin.
I looked in her face and she still has some worry in her face.
Questions are on my mind at nagkakagulo-gulo na 'to sa utak ko.
Kalaunan ay nakarating na nga kami sa pintuan ng townhouse, sumigaw si JM and he called the attention of his hyungs, nagulat sila nang makita ang hinang-hina na si Taehyung.
"Oh! WHY? WHY? What happened?" Seokjin confusingly asked.
Hindi naman siya agad nasagot ni JM dahil pumunta agad ito ng kusina para kumuha ng tubig matapos niyang mai-higa si Taehyung sa sofa.
Mabilis na nakabalik si Jimin mula sa kusina at ngayon ay may dala na siyang isang baso ng tubig. Tinulungan niyang maisandal si Tae sa sofa at saka niya ibinigay ang isang baso ng tubig.
"Yah! What in the hell just happened?" Yoongi was perplexed.
"I don't know. Angel just rushed to me, telling that Taehyung just fainted." JM responded and after that they all looked at me; waiting for answers.
YOU ARE READING
SERENDIPITY || The Adventures of My Astral Body
Fanfiction"The proverbs was wrong.. the Skies wasn't always the limit." || Angel, Steph and Jerra, common adolescents that happened to be a part of wealthy families, made the first of their college careers by becoming freshmen of HER University. And like any...