"I took the risk for you. I lied to my parents about us. I accepted the pain that you brought me. I love you. That's what my heart says. But why did you leave me? Why did you leave me on my birthday? Why did you leave me... on new year's eve?"
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Napatingin si Zandro sa aking hawak na cellphone nang tumunog ito. Kuya Neil is calling me! I pushed Zandro's chest so that I can get away from his hold.
"Hello, Kuya?"
"Bunso! Nandito na ako sa exit gate niyo. Nasan ka na?"
"Okay, Kuya. Papunta na ako dyan."
Pagkatapos ng tawag ay tinignan ko si Zandro na nasa aking likuran. His both hands are inside his pocket. Waiting for me to speak.
"Nandito na ang sundo ko. Uuwi na ako."
He smiled and nodded.
"Uuwi na rin ako. Sabay na tayong pumunta sa exit gate."
"H-Huh? H-Hindi na! Hindi na! Mauna na ako! Sige! Bye! Ingat ka pauwi!"
I immediately ran away from him kaya pag dating ko sa exit gate humihingal ako. Agad dumalo si Kuya sa akin.
"Uy! Bakit ka humihingal? Tumakbo ka? Bakit? May humahabol ba sayo? May nang-away sayo? Ano? Susuntukin ko sila!"
I inhaled a large amount of breathe before answering his questions.
"Kuya, okay lang ako! Wala nang-away sa akin. Kung meron man kaya ko naman sila."
"Tsk! Bakit ka ba tumatakbo?"
"Ah, w-wala yun! Feel ko lang tumakbo!"
I laughed so Kuya won't sense that I'm nervous. Teka nga, bakit ba ako kinakabahan? Badtrip naman oh! Kasalanan to nung baboy na yun!
Umangkas na ako sa motor ni Kuya Neil at umuwi na kami.
"Anak? Okay ka lang?" si Mama, pag dating namin sa bahay.
"Oo naman, Ma!"
Masaya akong ngumiti para hindi na siya magalala.
"You look like your nervous. Bakit?"
"Huh? Di naman ah! Okay lang ako, promise! Bihis muna ako, Ma!"
Nang naisara ko na ang pintuan ng aking kwarto ay agad akong sumalampak sa kama. Tinitigan ko ang kisame. I touched my heart. It's still beating so wildly. Pagkatapos ng ilang minuto ay nag bihis na ako at lumabas para kumain ng hapunan.
Kinabukasan wala ako sa aking sarili. Tahimik at nakatulala lang ako.
"Hoy! Okay ka lang?"
Nabigla ako nang tapakin ni Irene ang aking balikat. Break time namin ngayon at may pinaguusapan silang movie.
"O-Oo naman."
"You sure?" si Chie.
"Oo nga!"
"Eh kanina ka pa ganyan eh!" si Nica.
"True. Do you have problem?" tanong ni Jewel.
I smiled. "I'm fine. Really. Don't worry about me. By the way, pansin ko lang nitong mga nakaraang araw palagi nalang kayo nawawala. Bakit?!"
