Masumi

Hoofdstuk 2

'Vana' hoorde ik Lev zijn stem zachtjes in mijn oor fluisteren. Ik opende mijn ogen maar deed ze gelijk weer dicht. De zon was nog veel te fel. 'Zijn we er al?' vroeg ik. Lev schudde zijn hoofd. 'Nope. We moeten overstappen.' zei hij. Ik rolde mijn ogen. Lev lachte even. Hij stond op en tilde me uit mijn stoel. De trein begon ineens af te remmen, waardoor Lev voorover viel, op mijn schoot. We begonnen beiden te lachen. We stonden op en liepen naar de uitgang van de trein. Toen de trein was gestopt met rijden stapten we uit. We liepen door het station heen, richting een ander spoor, tot ik ineens iemand mijn naam hoorde roepen. Ik keek om me heen maar zag niemand die naar me keek. Ik hoorde het nog een keer, en stopte met lopen. 'Is alles oké?' vroeg Lev. 'Iemand blijft me steeds roepen.' zei ik zacht. 'Ik denk dat er nog wat alcohol in je lichaam zit, ik hoor niks.' zei Lev. Ik knikte, dat zal het vast zijn.

Na nog een halfuur in de andere trein te hebben gezeten kwamen we eindelijk aan bij het studentenhuis. Het was niet erg groot, maar modern was het wel. Lev pakte mijn hand en trok me mee het huis in. We kwamen aan in de gezamenlijke woonkamer. Er stond een hele grote bank waar minstens tien mensen naast elkaar op konden liggen. Er stond een tafeltje en een kleine tv. Niet erg luxe allemaal, maar wat verwacht je van een studentenhuis? Lev nam me mee naar de keuken. Er stond een grote eettafel voor zo'n acht mensen. Er lagen een aantal laptops op. 'We studeren hier altijd, maar omdat we elkaar gewoon vertrouwen laten we alles gewoon hier liggen.' Ik knikte. Lev liet me nog de garage zien waar iedereen zijn auto zette en bracht me toen naar boven.

'Deze kamer is van Dennis en Milou. De muren zijn heel dun, dus probeer de geluiden die ze maken maar te negeren.' Ik grinnikte. Ik had al het een en ander gehoord over hen voordat ik hierheen kwam. Ze hadden een soort van knipperlichtrelatie. Veel ruzies en veel goedmaak-seks. 'Dit is mijn kamer, hiernaast die van Milou en Dennis.' Lev opende zijn deur en ik zag een moderne kamer met een groot zwart bed tevoorschijn komen. De muren waren spierwit en de kledingkast was net als het bed zwart. Overal waren rode details, typisch Lev. De deur van de badkamer was helemaal rood geverfd. 'Heb ik je al verteld dat we onze badkamers delen in ons huis?' vroeg hij voorzichtig. Ik aarzelde even, maar schudde toen. Lev opende de deur van zijn badkamer, en gelijk kwam er een tweede deur tevoorschijn. 'In onze badkamers zijn twee deuren. Stel ik zit op de badkamer, dan kan ik vanaf binnen beide deuren op slot doen. Maar, Milou en Dennis kunnen hun eigen deur ook op slot doen, zodat ik niet zomaar hun kamer in kan lopen. Maar aangezien wij elkaar vertrouwen laten we dat zitten, omdat telkens die deur op slot doen zoveel moeite is.' legde Lev uit. 'Luie.' lachte ik.

'Tegenover mijn kamer is Dantes kamer. Daar tegenover Milou en Dennis hun kamer is de jouwe.' zei Lev. Hij had me gezegd dat hij iets voor me ging regelen. Ik verwachtte er niet teveel van. Waarschijnlijk had hij enkel een bed neergezet. Lev deed de deur voor me open, maar wat ik zag overtrof al mijn verwachtingen. Er stond een groot, wit bed met daarboven een klamboe met daarin een slinger met lampjes. Er stond een mooie witte kledingkast met een slinger met nep bladeren langs de randen. Er hing een grote spiegel aan de kastdeur, en er lag een lichtroze mat op de grond. Het was echt een hele mooie kamer. Ik keek blij op naar Lev en nam hem in een stevige omhelzing. Lev streelde kort over mijn rug, en liet me daarna los. Hij glimlachte trots. 'Dankjewel.' zei ik overdonderd, terwijl ik nog een keer mijn kamer rondkeek. 'Gefeliciteerd nog.' zei Lev. Ik opende mijn kledingkast en zag dat in de linkerkant van de kast al mijn kleren hingen. In de rechterkant lagen al mijn schoolboeken en andere spullen die ik nodig had. Ik liep naar mijn bed en zag dat er een wit nachtkastje naast stond. Ik opende de laatjes en zag mijn ondergoed erin liggen. Ik keek op naar Lev, die breed aan het grijnzen was. Ik schudde lachend mijn hoofd en liep vervolgens naar het raam. Ik opende de gordijnen en keek uit op een groot grasveld, waar alle herfstbladen nu door de lucht vlogen door de storm die eraan zat te komen.