Masumi

Hoofdstuk 19

Het was de volgende dag. De groep werd buiten gelaten in een streng beveiligd plein. Ik zag achter aan het plein een houten schuurtje staan. Ik liep samen met de groep het veld op, maar liep als enige door tot aan het einde. Ik vertrouwde erop dat ik gewoon door kon lopen. Toen ik ongeveer halverwege het plein was voelde ik wat getintel door mijn lichaam. Ik keek omlaag en zag dat mijn lichaam langzaamaan transparant werd. Ik liep snel door tot aan het schuurtje, en toen ik daarachter was verdwenen, verdween ook gelijk het getintel. Ik keek op en stond oog in oog met prinses Selina. Ze glimlachte kort naar me. 'Hoe deed je dat?' vroeg ik. 'Masumi.' fluisterde ze. 'Kom mee, we hebben niet lang voordat ze merken dat je weg bent.' Selina opende met haar hand een groot gat in de muur van het schuurtje. Ze pakte mijn hand en trok me erdoorheen. Ik knipperde en stond ineens in een mooie, grote slaapkamer. Ik stond naast een raam en keek naar buiten. Vanaf hier kon ik het plein zien waar de gevangenen op zitten, waar ik net ook zat. 'Hoe kom jij aan al deze externe krachten?' vroeg ik verbaasd. Selina keek me even kort aan. 'Het zijn geen externe krachten. Het is Masumi die me helpt.' zei ze. Ik keek haar even vragend aan. 'Ik heb iemand hier voor je.' zei ze. Ze wees naar achteren, en toen ik omdraaide zag ik Dante staan. Mijn ogen werden groot. Ik rende naar hem toe en nam hem in mijn armen. Tranen rolden over mijn wangen. Ik liet hem snel los en keek hem recht in zijn ogen aan. Toen hij mijn zilveren ogen zag glimlachte hij kort. Hij had ook tranen in zijn ogen. 'Vana, ik ben je iets vergeten te vertellen.' zei hij.

'Toen ik je vertelde over de vijf Krachten, liet ik er eentje weg. Masumi's hebben Krachten, ze zijn Telepaters, Psyches, Meesters, Maskers of Mega's, maar je hebt er nog een, Masumi. Masumi ís de kracht. Het is een persoon die alle vijf de Krachten bezit, en alle externe krachten heeft die er bestaan. Masumi is echter niet meer gezien sinds de kwade geesten van de wereld af zijn. Men dacht dat ze haar krachten af moest geven in ruil voor de vrijheid van de wereld, maar dat was niet logisch, anders zouden de Masumi als volk uitgestorven zijn. Er was echter geen andere verklaring, dus hielden de Mega's het daarbij om het volk gerust te stellen.' vertelde hij. Ik keek om naar Selina. 'Ben jij Masumi?' vroeg ik verbaasd. Ze schudde haar hoofd. 'Maar je zei net-' Mijn zin werd afgekapt door een koude bries die door de kamer kwam. Een wit gedaante ontstond voor me in de kamer. 'Ik ben Masumi, de eigenaar van alle Krachten en externe gaven die bestaan. Miljoenen jaren heb ik rond gezworven in de geest van verschillende Masumi's, maar geen enkele Masumi was sterk genoeg om mijn geest in hun lichaam te hebben. Niks is sterker dan de band van een koninklijke tweeling. Jullie DNA is hetzelfde, waardoor ik mijn geest over jullie kan verspreiden. Zo kunnen jullie de kwade geesten tegen gaan die in de Mega's zijn geplant.' Ik volgde het allemaal niet meer. 'Ik ben geen koninklijk lid, en al helemaal geen tweeling.' mompelde ik.

'Ik kon het ook niet geloven, maar Masumi liegt niet. We zijn een tweeling.' zei Selina. 'We dachten altijd dat het probleem was dat de Mega's de Maskers wilde afslachten, maar het zijn de kwade geesten in de Mega's die dat willen. De kwade geesten hebben de meeste moeite met de Maskers afslachten en doen dit daarom als eerst. Zodra zij dood zijn is het een eitje om de rest te doden, en dan kunnen ze de mensheid overnemen.' vertelde Masumi verder. Ik slikte even. 'Ik doe het.' mompelde ik. Selina pakte mijn hand en kneep er even in. 'Ik ook.' zei ze. De witte schim begon op t lichten, en de kamer werd fel verlicht. Ik sloot mijn ogen en accepteerde alles wat ik voelde. De kracht die mijn lichaam in werd gezogen, de tintelingen die mijn lichaam deden rillen, alles. Het voelde heerlijk. Ik opende mijn ogen en zag dat ik weer in de cel zat. Om me heen hoorde ik alle hartslagen. Het kon toch niet dat ik dat had gedroomd?