Hoofdstuk 10

8 2 0
                                    

Ik rende naar beneden en zag Lev op de grond liggen. Dante zat boven op hem en was hem een paar harde klappen aan het uitdelen. 'Dante, stop!' riep ik. Dante leek niet te horen dat ik iets zei. Ik rende naar de twee toe en zag dat Lev onder het bloed zat. Ik duwde Dante van Lev af. Hij keek me even verschrokken aan. Hij stond op en rende uit huis, zonder verder iets te zeggen. 'Lev, gaat het?!' riep ik. Ik knielde bij hem neer en trok hem overeind, zodat hij kon zitten. De geur van bloed drong erg sterk mijn neus binnen. Het rook zo intens lekker. Hoe sommige mensen benzine lekker vonden ruiken, zo vond ik nu bloed lekker ruiken. Ik keek naar mijn handen en zag een paar veegjes bloed zitten van Levs neus. Ik had plotseling heel erg de neiging om mijn vinger af te likken, maar dat was raar, dat kon ik niet doen.

Ik trok Lev omhoog en liet hem op me steunen terwijl we naar zijn badkamer liepen. 'Wat is er gebeurd?' vroeg ik. 'Jij bent gebeurd.' zuchtte Lev. Ik keek hem verward aan. 'Ik had hem beloofd dat wat ik zag, ik het nooit aan iemand zou vertellen. Als jij dan dat tegen hem zegt, kan ik dit verwachten.' zei hij geïrriteerd. 'Dus je zegt nu dat dit mijn schuld is?' 'Indirect, ja.' 'Dus het is míjn schuld dat jij wordt aangevallen, terwijl jij aan mij dat geheim verteld?' 'Ja, want ik dacht dat ik je kon vertrouwen.' Ik keek hem arrogant aan. Levs blik ging van geïrriteerd naar emotieloos. Met zijn bebloede hand greep hij naar mijn shirt. Ik hield zijn hand tegen en keek hem verbaasd aan. 'Wat is dat?' siste hij. Hij duwde mijn hand aan de kant en trok mijn shirt een stuk naar beneden. De zuigzoen werd zichtbaar, en ik zag Lev kwaad worden. 'Uit mijn badkamer.' siste hij. 'Lev, ik-' 'Eruit, nu. Voordat ik je iets aandoe.' zei hij. Ik zag dat hij zijn woede in probeerde te houden. Ik sloeg mijn ogen neer en voelde tranen ontstaan. Ik liep Levs kamer uit en ging naar mijn eigen badkamer.

Ik bekeek mezelf in de spiegel. Mijn handen zaten vol met Levs bloed, en ook mijn shirt en nek zaten vol. Ik kon het niet aan. Het bloed rook nog steeds zo lekker. Ik kon mezelf er niet van weerhouden en bracht mijn hand naar mijn gezicht. Ik rook nog een keer goed aan het bloed. Ik voelde me een freak, maar ik kon het niet laten. Ik stopte mijn wijsvinger in mijn mond en likte het bloed er van af. Ik kon niet beschrijven hoe goed het smaakte, het was een smaak waarvan ik meteen wist dat ik hem nodig had. Ik kon niet zonder deze smaak.

Ik schudde alle gedachtes weg en haalde mijn vinger uit mijn mond. Ik kon zo niet zijn, ik was een freak en bloed is niet om te consumeren. Ik wilde mijn handen gaan wassen, maar besefte dat al het bloed weg was. Ik keek in de spiegel en zag een klein beetje hard geworden bloed op mijn wang zitten, net als een kind die een boterham met chocoladepasta heel slordig had gegeten. Ik pakte een washandje en waste al het overige bloed van mijn gezicht en nek af. Ik gooide het washandje en mijn shirt meteen in de wasmachine. Ik rende mijn kamer in en pakte een nieuw shirt. Ik ging op mijn bed zitten en staarde voor me uit. Ik kon niet geloven wat ik zojuist had gedaan.

Ik werd door Dennis naar beneden geroepen om avond te eten. Ik liep mijn kamer uit en keek angstig om me heen. Ik was bang dat iemand had gezien wat ik had gedaan. Ik kwam beneden en zag iedereen al aan tafel zitten. Lev en Dante waren gewoon met elkaar aan het praten alsof er niks aan de hand was. Ik ging naast Milou aan tafel zitten. Zij en Dennis waren net naar de winkel toen het incident gebeurde. Ik zuchtte en nam een hap van mijn pizza. Hoewel ik normaal heel erg veel van pizza hield, had het nu niet zoveel smaak meer. Ik keek op naar Dennis, die tegenover me zat. Het leek wel alsof ik zijn hartslag vanaf hier kon horen, net als het bloed wat door zijn lichaam stroomde. Ik hoorde iedereens hartslag. Vier bonken dwars door elkaar. Ik werd er gek van. Het maakte me gek.

MasumiWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu