Unlocked

a c h t

pov: Eddie

Ik had het kunnen weten.

Dit is niet de eerste keer dat Amber met zo'n rot streek aankomt. Op het filmpje is te zien dat ik met Mees zoen. Dit heeft niet alleen gezorgd voor problemen met mijn relatie met Nick, maar het heeft er ook voor gezorgd dat iedereen nu weet dat Mees met een meisje heeft gezoend, terwijl ze nog geen één dag heeft doorgebracht op haar nieuwe school.

Dit is echt messed up. Het feit dat Amber mij ziekt, kan ik hebben, maar hoe durft ze dit te doen tegen Mees? Mees is lief, onschuldig en heeft dit nergens aan verdiend. Niemand in deze stad kent haar, maar toch weet iedereen door het filmpje van Amber al wie ze is. Dit filmpje moet zo snel mogelijk worden verwijderd.

Voor Mees.

'Kan je het niet lief proberen te vragen of Amber het filmpje wilt verwijderen?' suggest Mees. Ik merk dat ze zich niet op haar gemak voelt door deze situatie. Haar knieën trillen en ze frunnikt aan de uiteinden van haar mouwen. Ze is geschrokken en voelt zich vernederd.

Het 'lief vragen' zal zeker niet werken, maar toch brengt het me op een idee. Ik open Snapchat en zoek Ambers bitmoji op de snapkaart. Ik herken de straat waar ze is gelijk; een plein dichtbij het centrum. Ze is daar samen met Noa en Nina twee minuten geleden voor het laatst gezien.

Impulsief sta ik op. 'Wat ga je doen?' vraagt Mees. Ze kijkt verbaasd omhoog. 'Naar Amber. Het is wel zo beleefd om het in het echt te vragen, toch?'

Het centrum is niet zo ver weg van Mees haar huis. We zouden er na ongeveer zes minuutjes fietsen kunnen zijn. Onderweg naar de plek waar Amber is, is het gezellig. Mees en ik hebben simpele, maar fijne en leuke gesprekken, wat ervoor zorgt dat ik de nare situaties eventjes vergeet. Elke keer als ik haar aan kijk, krijg ik gelijk een warm gevoel. Zo heb ik me in de laatste paar jaar nooit gevoeld.

Eenmaal bij het plein aangekomen, zie ik Amber en haar vriendinnen gelijk. Mees en ik stoppen voor hun neus en stappen af. Ik kijk de meiden met een geïrriteerde blik aan. 'Hallo, Amber.'

Op Ambers gezicht verschijnt een kleine glimlach.
'Ach, daar zijn de sletjes hoor. Leuke nacht gehad?'
Ze slaat haar armen in een langzame beweging over elkaar. Ze ziet er intimiderend uit.

'Héél grappig,' zeg ik sarcastisch. 'Haal de video er af!'

'Sorry?' Amber kijkt ons vuil aan.

'Je weet best wat ik bedoel. Haal die video van Insta af.'

'Waarom zou ik? Ik vind het wel een leuk, romantisch filmpje voor op mijn feed.' Noa en Nina kijken geamuseerd toe, al zijn ze te bang om zelf in het gesprek mee te mengen. Mees staat dicht tegen me aan. Ik heb door dat ze zich niet op haar gemak voelt en een hekel heeft aan Amber.
'Ed..' Ze klinkt bezorgd.

'Nee!' Ik zet een stap naar voren, waardoor ik nog dichterbij Amber sta. 'We hebben geen toestemming gegeven voor die video. Haal het eraf!'
Amber lacht, Noa en Nina lachen op een irritante toon mee. Ze genieten ervan om ons te zien lijden.

'Wat boeit mij jouw privacy nou? Iedereen wilt toch wel twee zoenende, lesbische hoertjes zien?' Ambers woorden maken me woedend. Hoe durft ze zo over ons te praten? Hoe durft ze dit te doen tegenover Mees? Er gaan honderden dingen door mijn hoofd, maar het enige wat eruit komt, is een zucht.

Net voordat ik mijn mond weer open wil trekken, begint Mees met praten. 'J-jij vieze t...trut!'

'Pardon? En wie denk jij wel niet wie je bent, hoertje?' Amber gaat harteloos tegen haar in.

'Gedraag je eens naar je leeftijd en verwijder dat filmpje van Instagram. En als je je afvraagt w-wie hier de hoer is... ben jij dat!' zegt ze stotterend. Ik merk dat Mees ook een stap naar voren heeft gedaan. Ze doet haar best om zelfverzekerd over te komen, maar toch zie je dat ze vanbinnen erg gestrest is. Ik wil haar hand vastpakken, maar ze doet nog een stap naar voren en kijkt Amber recht in haar ogen aan. Amber, Noa en Nina zijn verbaasd.

'Noem jíj míj nou een hoer?!' Amber klinkt woedend.

Mees probeert nog altijd zelfverzekerd en sterk te lijken, maar knikt bang met haar hoofd op en neer. Amber knijpt haar ogen tot spleetjes en geeft Mees een harde klap tegen haar wang. Er klinkt een hard geluid en er ontstaat een grote, rode plek. Mees kruipt ineen en gaat met haar handen naar haar brandende wang.

Geschrokken pak ik Mees bij haar schouders vast en ik probeer oogcontact te zoeken. Haar ogen tranen en ze trilt zachtjes. 'Gaat het?' vraag ik bezorgd.
'Ja... ja, het gaat' antwoord ze, maar ze is duidelijk van slag.

Amber is deze keer echt te ver gegaan. Ze heeft niet alleen privé beelden van ons online geplaatst, maar ook doet ze Mees fysiek pijn. Omdat ze een hoge status heeft op school en in de stad, betekend niet dat ze voor de lol met mensen hun levens mag zieken. Ik word spuug misselijk van die bitch.

'Lesbo's.' Amber rolt met haar ogen en loopt, achtervolgd door Noa en Nina, weg van het plein. Met met wijsvingers veeg ik de tranen van Mees' haar wangen, totdat ze stopt met huilen. Ze slaat haar armen om mij heen en geeft me een knuffel. Gelijk voel ik me kalmer worden. Ik ruik de geur van haar shampoo. Het ruikt zacht en fris. De leegte in mijn lichaam wordt gevuld met warmte. Er rolt een traan over mijn wang die ik snel weer weg veeg.

Oh, Mees. Ik hou van jou.

★

We zijn weer terug bij Mees thuis en zitten naast elkaar op de bank. Ik hou een koud flesje water tegen de wang van Mees aan om haar wang te koelen door de klap. Mees ziet er gerust en ontspannen uit. Ik wil dat niet verbreken. Ik wil ons niet verpesten.

Hoe moet ik dit gaan vertellen? Ik wil het niet doen.

'Mees, ik...' begin ik. 

'Het is oké, Ed. Het is niet jouw schuld.'  Ze kijkt me vredig aan met haar sprankelende ogen die ze op mij richt. Hoe kan ik daar nu tegenin gaan?

'Nee, uhm, ik bedoel...'  Struikelend over mijn woorden, probeer ik de juiste te vinden.

'Het komt echt wel goed hoor, rustig maar.' zegt Mees geruststellend. Ze legt haar hand op mijn schouder. Ze snapt helemaal niet waar ik het over heb of wat er gaat komen.

Ik neem een diepe zucht en floep het eruit. 'We moeten stoppen.' Ze fronst haar wenkbrauwen. 'Stoppen? Waarmee?' klinkt ze geschrokken.

'Met dit. Met alles.'  ga ik verder. Ik probeer mijn emoties te verbergen en ik kijk neutraal vooruit. Mijn ogen prikken en er vormt zich een brok in mijn keel.

'W-wat?' ze klinkt verward. Ze kan duidelijk aan mij zien dat er iets aan de hand is.

'Ik... ik kan het niet uitleggen. Het is gewoon beter als we elkaar nooit meer zien, oké?'

Het is niet oké, ik ben harteloos.

'Je maakt een grapje zeker?' Ze slaakt een nerveus lachje. Er ontstaat een steek in mijn maag. Het doet pijn om dit te doen en om Mees' haar verdrietige gezicht te zien.

'Sorry, het kan niet anders. We moeten alles vergeten en opnieuw beginnen, zonder elkaar.' Snel probeer ik op te staan en weg te lopen. Ik moet hier weg, voordat ik iets doms zeg of doe. Maar Mees pakt me bij mijn pols vast. Even sta ik stil.

'Eddie! Waar ben je mee bezig?' Ze snikt.

'Sorry, Mees.' Ik kijk niet om en loop het huis uit.