A/N: Yay. Hi you guys! :) First timer here. So try lang, a short story about bestfriends. I know, common na 'tong story na 'to dito sa wattpad, but please try to read my own version :) HAHA. So yun, hope you guys like my first everrrrrr story! :) Yiee :)
Bare with me please. Xoxo~
-E.xx
*****
PROLOGUE:
"Bakit?! Ano bang problema mo ha?! Ano bang pakealam mo kung magustuhan ko sya?! Kaibigan lang naman kita ah?! Bestfriend lang kita!!!" sabi ni Drew kay Aya. Nasasaktan din sya habang sinasabi yun, pero alam nya, alam nyang doble pa ang sakit na nararamdaman ni Aya.
"Yun nga!! Bestfriend!! Bestfriend!! Bestfriend mo lang ako!!! Ako lang naman yung babaeng nandito sa tabi mo kahit gaano pa katarantado ang nagawa mo noon. AKo yung nandito Drew! Ako yung nandito! Ako yung sumuporta sayo, ako yung laging kasama mo! Ako yun, ako yung BESTFRIEND na nila-lang lang mo!!!" sobrang nasaktan si Aya sa narinig mula sa kaibigan nya.
"Hindi mo ba alam kung gano karaming taong nagtatanong sakin kung mahal ba kita at kung mahal mo ko..." Umiiyak na sabi ni Aya habang nakayuko at nakaharap sa bestfriend nyang si Drew.
"....At h-hindi mo b-ba alam kung gano ka..kasakit s-sa akin na sabihing.. MAGBESTFRIEND LANG TAYO. HANGGANG BESTFRIEND LANG AKO SAYO!" humhikbi pa si Aya habang sinasabi ang katagang iyon kay Drew na noon naman ay nakatitig lang sakanya. Inangat nya ang ulo nya at tinignan si Drew. Hindi tumitigil ang pag agos ng luha nya, sobrang nasasaktan sya ngayon. Sobrang nanghihina sya, gusto nyang yakapin si Drew dahil alam nyang sa paraang yun, mababawasan kahit papano yung sakit na nararamdaman nya pero hindi nya magawa, pinipigilan nya ang sarili nya at pinipilit na magpakatatag parin sa harap ng kaibigan. Pano ko gagawin 'to kung yung taong nagpapatahan sakin,yung taong nagkocomfort sakin, ay sya ding taong dahilan kung bat nasasaktan ako ng ganito! Isip ni Aya.
Nakita ni Ayang nangigilid ang luha ni Drew at ilang segundo lang ay tutulo na rin ito sa mga mata ng kaibigan. Hindi nya kayang makita si Drew na umiiyak, hindi nya talaga kaya. Kaya tumakbo nalang sya palayo at iniwan ang bestfriend.
"Sorry Aya.." lumuluhang sinabi ni Drew habang pinagmamasdan ang paglayo ng kaibigan. Kitang kita nya sa mata ni Aya kung gaano nya ito nasaktan, siguro dito na nagtatapos ang lahat ng pinagsamahan nila, isip ni Drew.
----
A/N: Hehe, Hello. Please read Chapter 1, i'm trying my best para mapaganda ang story na 'to Sorry talaga, di pa ko magaling sa pag gawa ng story, anyway, thanks for reading. Xoxo~
-E.xx
BINABASA MO ANG
He Will Never Know
Jugendliteratur"I like you. But I can’t like you. You have someone and we’re just friends. Sometimes I question that. We click. We constantly talk. We have a lot in common. Our personalities intertwine together. I have never really had a crush on someone and not...
