Sen (OsmanxSinan)

2

Yorum yaparsanız sevinirim💜🌰

Önceki gece

"Evet baba anlattığım gibi gayet iyi birisi.Hayır baba ne kötü alışkanlığı içi dışı zemzem bu çocuğun"

Osman ard arda sarfettiği cümlelerle geceyi Sinan'da geçirmek için izin alırken Sinan çoktan matarasını çıkarmıştı.
"Hayır baba cidden bi sorun yok sadece biraz üşütmüş yanında olmak istedim."

Osman matarayı görüp Sinan'ın eline vurdu.O ne yalanlar sıkıyorken adam ne yapıyordu.

"Tamam baba iyi geceler."diyerek sonlandırdı konuşmasını.Işık Sinan hasta tek başına kalmasın diye tutturunca Kerem ve Osman'ın onunla kalmasına karar vermişti grup.Tabi Kerem bana ne abi diyip olaydan yırtmıştı.
"Burada kalıyorum"dedi Osman Sinan'ın yanına otururken.
"Osman bak cidden iyiyim git evine hadi"
"Olmaz."diye atıldı birden genç adam bunu neden yaptığının farkında olmadan.
"Gidemem artık yarım saat dil döktüm olmaz."
Denizi seyretmekle geçen sürenin ardından Sinan yanındaki poşetten aldığı birayı ona uzattı.
Küçük bir baş selamıyla teşekkür etti genç adam.
O ve Sinan ve tabi ki karşılarındaki deniz birlikte susuyorlardı, sanki sessizlik yemini etmiş gibi.

Genç adamın bakışları yanındaki bitap düşmüş çocuğa kaydı.
Yalan söylediğinin farkındaydı iyi değildi,ayağa kalkacak hali yoktu.
Ama yiğitliğe bok sürdürmek istemezcesine insanlara iyi olduğunu söylüyordu.Veya Osman bunu böyle yorumlamıştı.Ona uzatılan sigarayı alıp dudaklarının arasına yerleştirdi.Yüzünü incelemeye başlarken içini kaplayan duyguya kaptırdı kendini,huzur.Bunu ilk hissedişi değildi bir kez daha olmuştu,yine Sinan'a bakarken.
İçindeki huzur yerini yangına bırakınca bakışlarını tekrar denize yöneltti.
Denize odaklanmış Sinan ise içtiği her yudumda ağlamak isteyişini tutmaya çalışıyordu.En azından şimdi olmazdı.

Daha fazla tutamadığı gözyaşları dökülmeye başlarken Osman'ın fark etmesiyle gizlemek istercesine gözlerini kapattı.Durumu fark eden genç adam elindeki sigarayı söndürüp izmariti bir yere fırlattı.

"Sinan ne oldu?"

Cevap veremedi.Sahi cevap verse bile ne diyecekdi.Geriye itmek istediği gözyaşları adeta ona meydan okurcasına daha şiddetli hale gelmişti.
Ne yapacağını bilemeyen Osman genç adamın çenesini iki elinin arasına aldı.

"Sinan"

Cümlenin gerisi gelmeden Sinan başını onun omzuna gömmüştü.
Osman'ın bir eli onun sırtını okşarken dudaklarını sıkıp kendine fısıldadı.

"Sakın kaptırma kendini hayır"

İçinden bu sürekli tekrarladığı bu söz faydasızdı.Adamın her hareketinde biraz daha eriyordu.
Sırtını okşadığı elini yavaşça çekip adamın yüzüne getirdi Osman.Yanaklarındaki gözyaşlarını silerken tüm gücüyle gülümsedi.
Tüm gücüyle.Son gücüyle.

Son gücüyle yaptığı bu hareket ona pahalıya patlamış gözyaşları akmaya başlamıştı.İki gencin gözyaşları karışıyordu geceye.İki genç birbirlerine sarılmış ağlıyordu.

İlk ayrılan Sinan oldu ama aralarındaki teması kesmek istemediğinden başını omzuna koydu tekrar ilk duruşlarına geri dönmüş oldular böylece.
Osman verdiği bu ağlama tepkisini düşünmeye bile fırsat bulamamışken omzuna konan baş ile irkildi.Ellerini onun siyah saçlarının arasında gezdirmemek için zor tutuyordu adeta.Eli bu duruma karşı koyamamış gibi kalkacakken Sinan bi hışımla fırladı yerinden.
Tişörtünü çıkartırken söylediği şeyler tam anlaşılmıyordu.
Veya Osman o an konuşmaya değil başka bi yere odaklandığı için olabilirdi.

"Hadi kalk denize girelim"
Bakışlarını adamın vücudundan çekip gülümsedi.

"Gece yarısı mı henüz o kadar içmedim."
Bu yanıtına göz devirmeyle karşılık aldı.
"İyi ben tek girerim."
Cümleyi bitirip denizin soğuk suyuna attı kendini.
Ama çıkmadı.

Osman'ın içini saçma bi duygu kaplarken hızla yerinden kalkıp suya atladı.Genç adamın bedenini yukarı çıkardığı anda kulağının dibinde bi kahkaha patladı.

"Bok herif"dedi Osman eliyle suyu iterken."Ödüm bokuma karıştı lan benim."
Osman'ın korkusunu ciddiye alıp susmuştu Sinan.Onun sudan çıkışını izledikten sonra o da çıktı.
"Ne var bunda"diye söylendi elindeki tişörtü sallarken.

"Ya geberseydin bok herif."diye bağırdı Osman bir yandan ona yaklaşırken."Ya geberseydin."
Sesi bu sefer yüksek değildi şefkatliydi ama bi o kadar korku doluydu.

İşte Sinan o zamana kadar hissetmediği bi duyguyla doldu.Osman onu önemsiyordu önemsenmek böyle mi hissettirirdi eğer içindeki duygunun sebebi bu ise bu harikaydı.
Düşünmedi sadece öyle kaldı Osman'ın gözlerinde.
Denizden çıkıp kendini okyanusa bırakmış gibi hissetti.Sular sakindi.
Sonra yavaşça ıslak tişörtünden tutup kendine çekti genç adamı, düşünmüyordu.Hoş düşünse yapmazdı.Tekrar baktı maviliklerine onay almak istercesine adamın gözleri parladığında onay almış kabul etti kendince.

Ne olduğunu anlamayan Osman kendini anın güzelliğine bırakmış öpücüğüne karşılık veriyordu.
Onunla öpüşmek öpüşmek gibi değildi.Saatlerce güneşin altında kaldıktan sonra su içmek gibiydi en azından o böyle hissetmişti.Kafasında düşünceleri atarken demin durmaya zorladığı elini adamın siyah saçlarının arasına daldırdı.Sigara ve bira kokusu artık birbirine karışmış onların dudakları arasında kalmıştı.
Osman'ın bu hareketine elini genç adamın yüzüne koyup okşamakla yanıt verdi Sinan.
Ayrıldıklarında iki genç bakakaldı birbirlerine.Kafalarındaki soru işaretlerini atmak istiyorlardı.
Ve o an ikisi de aynı şeyi yaptı.
Kahkaha attılar bu ikisi içinde sahte bi gülüş değildi gayet içtendi.En içten.
Kanlarında dolaşan alkol ve bi o kadarsa az önceki öpüşmenin payı vardı bu kahkahada.

Tekrar yan yana oturduklarında Sinan'ın başı hemen yerini almak istercesine adamın omzuna kondu.
Sinan'ın uzattığı sigarayı dudaklarının arasına aldı.Genç adam sigarasından dumanını üflerken gülümsedi Osman'a.

Ve başa dönmüşlerdi susuyorlardı,sessizlik yemini etmişcesine.
O,Sinan ve deniz.