Normal Bir Zamandı Sanki...

187 37 63
                                    

Her zaman ki gibi normal bir sabahtı.
Yine annem kahvaltı etmem için ısrar etmiști ve ben yine Kabul etmemiștim.
Bugün cuma'ydı. Annem hemșire olduğundan bugün nöbeti yoktu.
Babamda izin almıștı.
Bu ikisi Yan yana geldiğinde bașlangıç;
Canım cicim ve devamı sensin sakar sensin dikkatsiz.
Bunları bile bile babamın izin alması beni ayrı bir șekilde sinirlendiriyordu.
Afferim okyanus. Seni sinir eden bir olayla güne bașladın.
Ben Okyanus Güçlü bilmiyorum ismim ile soyadım beklenmedik bir șekilde değișik ama ben memnunum.
Arada ters davrandığımda soyadım ile dalga geçseler bile.
On sekiz yașındayım. Lise son sınıftayım. Doğduğumdan beri bașıma gelen en güzel șey hande ve ayaz ile tanıșmamdı.
Ikiside kendimden çok seviyordum.
Telefonumu ve kulaklığımı etejerin üstünden alıp ayakkabılarımı giymeye gittim.
Annem beni yolculamak için kapının önüne geldi.
Alnımdan öptü. Nerdeyse bir yıldır alnımdan öpmemiști.
"Umuttt kalkta kızını yolculaaa"
Babamda annem in susması için gelip yanağımdan öptü sonrasında saçlarımı Eli ile karıștırdı.
"Bu kadar güzel olma.
Bilirsin"
Devamını getirecekti ki Ben getirdim.
"babalar kızlarını kıskanır."
Yüzü güzel bir gülücükle kaplanmıștı.
"Merak etme babacım Ben o kadar güzel değilim."
"Kızım, benim hayatımda canlı gördüğüm en güzel varlıksın."
Babam bunu söylediğinde gözlerim dolmuștu.
"Ben neyim peki umut beyyy" annem hafif gülümseyerek bu soruyu babama sordu.
"Geç kalacağım. Hadi Ben kaçtım."
"Görüșürüz Kızım."
"Görüșürüz tatlım."
Ayakkabılarımı asansörde giydikten sonra Ezgi 'yi aradım.
Biz çocukluk arkadașlarımla aynı Bina da oturuyorduk.
Hande aramamı açarken Binanın kapısında yakaladım.
Elimi koșarak omzuna attım.
"Naber kızım"
"iyi senden?"
"Ayaz nerede?"
"Uyukluyordur beyfendi ne olacak."
Ayaz uykuyu seviyordu ondan dolayı Ara sıra geç kalıyordu.
Bazende biz onu uyandırmaya evine gidiyorduk.
Telefonumu çıkarttım. Ayaz'ı aramaya bașladım. Açan yoktu.
Bir kaç kez daha denedikten sonra hande lafa girdi.
"Kızım bunu açacağı yok."
"Aynen hadi Yukarı çıkalım."
Asansöre binip 2. Kata bastık. Kapının önüne geldiğimizde bağrıșma ve çığlık sesleri geliyordu.
Ve...
Bir silah sesi...

Okyanus...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin