Okyanus...

Normal mi?

Ayaz kötü olmuştu. Bende annem değerinde olabilecek bir kadındı hediye hanım. İnsan ister istemez üzülüyordu. 

İleride gördüğüm bir çeşmenin önünde taxi'yi durdurttum. inerken fazla bir miktar vermiştim adam üstünü ayarlamaya çalışırken,

" Üstü kalsın abisi"

"peki kızım"

Arabanın kapısını kapısını kapatıp arkama döndüm ezgi, ayazı çeşmenin yanındaki taşa oturtmaya çalışıyordu. Koşarak ayazın koluna girdim. Ayazı oturttuktan sonra biz elimizi yıkadık.

Sonra ayazı da temizleyip,

"hadi alışverişe gidelim"

ayaz ağzını açmadı ve söze ezgi  başladı.

"kızım ne alışverişi?"

"Üstümüzü değiştirelim ezgi. "

Ezgi üçümüzün üstüne de göz gezdirdikten sonra ,

"Karşı caddede bir mağaza olması gerekiyor. Oraya gidelim."

Onaylar bir şekilde kafamı salladım. İkimizde denizin koluna girip mağazaya girdik.

Herkes bize bakıyordu. Neden baktıklarını biliyordum. Ama insanların içinde olmaktan rahatsızlık duyuyordum . Bir nevi psikolojik rahatsızlık . 7 Yaşımdan beri oluşmuş . Bundan dolayı da çok fazla sinirlenirdim ben .

Sinirlerim tavan yapmıştı. Birden bağırdım.

"İŞİNİZE BAKIN , BURADA GÖSTERİ YOK!!!!!!"

Ezgi eliyle ağzımı kapattı. Fısıldayarak konuştu,

"Sakin ol , ayaz burada"

Tamam der gibi dudaklarımı hareket ettirdim. Normalde ezgi de böyle biri değildi .
Hani internette yazar ya kanka dediğin insanı sakinleștirmez,
Kime dalıyoruz der.
Ezgi de onlardandı.

Bu durumda karşımızda ki kişiye ikimizde dalabilirdik ama o benden daha bilinçliydi ben kendimi öfke konusunda kontrol edemiyordum . İlerlerken insanlar çoğalmaya başladı . Elimle başımı tuttum . Nefesim kesiliyordu. 

"Ben çok kötüyüm , dışarı çıkıyorum " diyerek koşarak kapıdan çıktım. Elimle mağazanın bir duvarına tutundum.

"İyi misin?" 

Duyduğum bu sesle kafamı kaldırdım. Kapşonlu, yüzü kapalı biri yanımda duruyordu.

kendimi geri çekerken birden kafam dönmüştü ve yere düşmüştüm.  Burnundan hafif güler bir biçimde ses çıkarttı. Elini uzattı . Ay cömert . Elini tutmadan kalkmaya çalıştım ve geri sendeleyerek ayaklarımın üstüne yeniden düştüm.

Burnundan hafif gülme sesini tekrarladıktan  sonra ,

"Sen bilirsin."

Kalkacak bir durumda değildim ya ondan yardım isteyecektim ya da ayaz gilin çıkmasını.

tabii ki ondan yardım istemiyeceğim.

Ezgi gili bekledim biraz sonra onlar çıktı.

Ezgi gözleriyle beni arıyormuş gibi bakındı. Beni gördüler ayaz direk yanıma hızlı adımlarla geldi .

"Ne oldu ?" diye telaş içinde sordu.

"Bir şey olmadı ayaz, sadece başım döndü."

" İyi misin okyanus ?" oflayarak başladım ,

"ezgi ben iyiyim hadi eve gidelim lütfen ."

kafasını salladı. İkiside benim koluma girdiler . Ezgi'ye kafamla yer değiștirmesini ișareti ettim. Benim ile ayazın arasına geçti. Ayazın benden daha çok desteğe ihtiyacı vardı. 

Yeniden bir taxsi'ye binerek evi tarif ettik.

Binaya girdiğimizde direk ezgi gilin katına bastık . Teyzesi ile kalıyordu ve teyzesi şu an yurt dışındaydı . Annesi ve babası onu küçükken teyzesine bırakıp gitmişlerdi. Ben nasıl dayanabilirdim ki ? 

Eve girdiğimizde ayazı uzandırıp ,

"Ezgi ben ayaza giyecek bir şeyler getirmeye gidiyorum."

"Tamam. Dikkatli ol."

"Peki ezgi hanımcığım." diyip biraz ortamı yumuşatmaya çalıştım.

Ayaz gile gittiğimde kapı açıktı kapamamışlardı bile ; tezgahın üstündeki çantamı , ayaza bir kaç kıyafet ve evin yedek anahtarını alıp çıktım. Asansörle yukarı çıkarken telefonuma gelen mesajla irkildim.

"Küçücük bir kedi,

evsiz, ailesiz bakmalıydı başının çaresine.

İstediği kadar hırçın olsun.

Istediğini kadar kendini korusun,

Çevresindekiler de var.

bu dünyada kimse suçsuz değildir.

suçunuzu çekip gideceksiniz bu dünyadan.

Sonuçta suçsuzlar da suçluların cezasını çekmek için doğmuşlardı.

İlk oyun bitti ve ikinciye hazırlanın."

bu özel numaranın ne demek istediğini anlamamıştım . Engele bastım ve eve gittim.

"Al ayaz, ezgi sende gel hadi bizde ben üstümü değiştireyim."

"tamam okyanus "

Kapatırken kolunu çekiştirdim.

"Kızım ne yapıyorsun yaa"

"Kızım önemli hadi bize gidelim anlatacam sana "

Asansöre binip bizim evin katına bastık.