Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Kamryn Lavina's POV
I know that I'm no longer paralyzed since I can move my arms and whatnot. Though, kahit na anong gawin kong langoy ay hindi ako umaahon pataas. Kahit nakikita ko ang liwanag ay hindi ko iyon nararating. The weird part is, I can normally breathe and see here.
How wide and deep is this 'pool'?
Iba't-ibang direksyon ang nilanguyan ko hanggang sa may makita akong isang tunnel na parang linyado ng liwanag. I swam towards it. It's pulling me and my body wants to go towards it too. I kept on swimming until the light brightened to the point that it was blinding.
And the voice that's unfamilar spoke... "This is who you are, Kamryn Lavina."
It reminded me of that time that Sly killed Aric...
Naiwan sina Aric at Sly sa labas. Dapat nga ay si Kankei at Godwin ang nandoon pero si Aric ang nagpumilit na sila nalang. Ano kaya ang gustong sabihin ni Aric kay Sly? Na napansin din ni Aric na parang may mali sa bawat quests namin?
"Nanginginig ka," hinawakan ni Sath ang kamay ko.
"Masayado lang yatang malamig dito," nakangiting sagot ko.
"Gusto mo bang lumabas muna? Tatawagin nalang kita kapag nahanap na ang koronang kailangan natin," suhestiyon ni Sath.Mala-palasyo ang kinaroroonan namin ngayon pero ang totoo, it's a mausoleum. The piece we needed is a crown. It's supposed to be a symbol of honor to a fallen hero. This place is the tomb of Rakiss' king hundred of years ago.
"O-okay. Pupuntahan ko lang muna sina Aric at Sly sa labas."
"Sige. Take care," saad ni Sath bago siya sumunod kay Kankei. Ewan ko ba pero nababahala ako sa dalawang nasa labas. O nararamdaman ko na may hindi magandang mangyayari.
Habang pababa ako sa paikot na hagdanan ay palamig nang palamig ang hangin. Bago pa ako makarating sa mismong entrance ay isang mababang boses ang tumawag sa akin. Ihinanda ko ang sarili ko—we're not alone here.
"Kamryn, malapit na ang nakatakdang oras," sabi nito. It was a whisper and it made me shiver.
"Sino ka? Magpakita ka!" I demanded. I heard a laugh then suddenly, a tall middle aged man materialized in front of me. He has long gray hair and he was holding a book. Surrounding him was a black aura.
"I am Drakan and I'm sure you're familiar with the name. It's a shame that you don't recognize your own father." He floated towards me. I froze.
"D-drakan! Don't fool me. Hindi ko hahayaang makuha mo ang Tome of Secrets!" sigaw ko. By now, the others should've heard me already!
"Hindi iyan ang habol ko. Tell me, daughter. Sinabi ba nila sa'yo kung bakit ikaw ang napili nila?" Tumawa ito. His voice is deep and scary. I started to run down to call for Aric and Sly. He just followed at a distance. He's not attacking me...Why is that?
