உறவில் உதயமாகி உயிரில் உருகுகிறேன் - முடிவுற்றது

💏13💏

"மாப்பிள்ளை மாங்கல்ய தானம் பண்ணுங்கோ" என ஐயர் என தாலியை ஆதித்யாவிடம் நீட்ட அதை அவன்  பெற்றுக்கொண்டான்.

"கெட்டி மேளம் கெட்டி மேளம்" என உரக்க குரல் கொடுக்க, கெட்டி மேளம் கொட்டப்பட்டது.

நான் என்  கண்களை மூடி இரு கைகளையும் கூப்பினேன்.

" கடவுளே இந்த நிமிஷம்ல இருந்து ஆதித்யாவ என் முழு மனசோட என்னோட கணவனா நான் ஏத்துக்கிறேன். எங்களோட  இந்த வாழ்க்கையை நல்லா அமைச்சு கொடுக்க வேண்டியது உன் பொறுப்பு.

எவ்வளவு கஷ்டங்கள் வந்தாலும் ஆதித்யாவோட மனைவியா நான் கடைசி வரைக்கும் போராடுவேன்.

என் உயிர் பிரியிற கடைசி நொடி வரைக்கும் இந்த தாலி ஆதித்யா பேரை சொல்லி என் நெஞ்சிலேயே கிடைக்கணும்." என்ற வேண்டுதலை முடிக்கும் போது என் நெஞ்சில் தாலியின்  பரிசமும் என் முதுகில்  குறுகுறுத்த அவன் கை தீண்டலிலும் கண்ணை திறந்து ஆதித்யாவை பார்க்க, ஆதித்யாவும் என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

அவன் கண்களில் எந்த ஒரு உணர்ச்சியும் இல்லை. ஒரு பொம்மைபோல தாலியைக் கட்டிக் கொண்டிருந்தான்.

நிச்சயம் முடிந்த பிறகு நடந்த மன போராட்டத்திற்கு இன்று விடை கிடைத்தது போல இருந்தது. இந்த திருமணம் நடக்குமா என்ற சந்தேகம் நேற்று முதலே என்னை ஆக்கிரமித்திருந்தது. அதற்கு காரணம் நேற்று ஆதித்யா உதிர்த்த வார்த்தைகள் தான்.

"நல்ல நேரம்ம் முடியறதுக்குள்ள 2 வீட்டு பெரியவாளும் தட்ட மாத்திக்கோங்கோ." என ஐயர் கூறியவுடன் என் தந்தையும் ஆதித்யாவின் தந்தை விஷ்ணு மாமாவும்  நிச்சயத் தட்டை மாற்றிக்கொண்டனர்.

"அப்படியே பொண்ணும் மாப்பிள்ளையும் மோதிரத்தை மாத்திக்கோங்கோ." என கூற என் அம்மா என் கையில் ஆதித்யாவிற்கான மோதிரத்தை திணித்தார்.

அதைப் பெற்றுக் கண்டு ஆதித்யாவின் கைவிரல்காக காத்துக் கொண்டிருக்க அவனோ கையை நீடாமல் மடக்கி வைத்திருந்தான்.