CUMA:
İclal'in ağzından
Gördüklerim karşısında baştan aşağı buz kesilmiştim ne desem ne söylesem bilmiyordum .Bir silah darbesi yemiş gibi canımın yandığını hissediyordum ama bir şey yapamıyordum.Kim yapabilirdi ki annesinin cansız bedeni karşısında ...
Babamı ağlarken ilk defa görüyordum o kadar çaresizce annemin kanlar içerisinde ki bedenine bakıyordu ki içten içe ölenin çeşke kendisi olduğunu söylermişçesine.. Şuan da düşünüyor onu ilk gördüğü anı , sevdiğini söylendiği zamanı ,evlendikleri zamanı ... Ben doğduğumda gözlerinde ki ışıltıyı .. Ona ait olan her şeyi her anıyı..
15 DAKİKA SONRA
Babam ile beni polisler uzaklaştırmaya çalıştılar .Olayı anlayabilmek için bizi emniyete götürüp sorguya çektiklerinde bir kadın polis benim yanıma geldi .İçinden bir ohh çekip konuşmak amacıyla yanımdaki sandalyeye oturdu 'Biliyorum bu olanlar senin için çok zor ama annene bunu yapanı bulmamız için gördüklerini bize anlatman gerekiyor tatlım' dediğinde gözyaşlarımı silip konuşmaya çalıştım ama hıçkırıklarımın arasında konuşamadım.Bir süre düzelmem için bekledi ve kendime geldiğimde ise olanları ona anlatmaya başladım.
'Ben eve vardığımda olay gerçekleşmişti geldiğimde annemi kanlar içinde yerde yatarken gördüm ve babamda başında ağlıyordu bunun dışında bir şey bilmiyorum ' dediğimde ağlamaktan kırmızıya dönen gözlerimle ona doğru dönüp baktım.İlk benden gözlerini kaçırmaya çalışıyordu ama beceremiyordu .
'Tamam peki tatlım seni zorlamak istemiyorum sen biraz dinlen babanın da sorgusu bittikten sonra gidebilirsiniz ' dediğinde onaylarcasına kafamı salladım .
Bir süre sonra babam yanıma geldi elini bana uzattı ve bende elini tuttum kalktığımda bana sarıldı bende kollarımı beline doladım . Ortada öylece sarılmış ağlıyorduk artık birbirimizden başka kimsemiz yoktu .
Yavaştan yavaştan oradan uzaklaşmaya başladık kendi evimize gidemediğimizden o anlık halamgilin evine gittik .Şimdilik iyiydi ama bir süre sonrasında gıcıklaşan tiplerdendir . O yüzden pek kalmak gibi bir niyetimiz yoktu.
Vardığımızda kapıda bizi sıcak bir şekilde karşıladı . Zaten sadece birini kaybettiğinizde insanlar biraz olsun iyi davranılar ne saçma düzen ama değil mi...
Babam ile içeride oturuyorduk halam bize bir şeyler ikram etmeye başladı . Ne babam bir şey yiyordu ne de ben ..
En son bu ölüm gibi sessizlikten uzaklaşmak amacıyla lavoboya gittim aynada kendi şuan ki halime bakıyordum ki bir anda yandaki dolaptan önüme bir fotoğraf düştü fotoğrafı elime alıp baktığımda kalbimin ritimleri hızlnmaya başladı ...
Rüyamda gördüğüm fotoğraftı bu yani annemin ölmüş bedeniydi .Korkudan direk oradan çıkmaya çalıştım ama kapı kilitliydi . Sesimin çıktığı kadar bağırmaya başladım . Halam kapının dışındaydı ben onun sesini duyuyordum ama o beni duymuyordu . Kapının yanındaki aynadan bir anda kırmızı bir sıvı akmaya başladı. Elimi deydirip baktığımda kan olduğunu anladım hemen geriye doğru çekildiğimde yere düştüm .Aynada kan ile bir şeyler yazmaya başladı ayağa kalkıp okumaya çalıştım
''Resimi ters çevir '' yazıyordu. Dediği şeyi direk yaptım bu seferde bir yeri tarif ediyordu oraya gelmemi istiyordu .
Şaşırmış ve korkmuş bir vaziyette duruyordum ki kapının kilidi bir anda açıldı direk kendimi dışarı attım .Halam beni öyle görünce bir anda koluma girip odaya götürdü. ''sen biraz burada yatıp dinlen tamam mı?'' dediğinde kafamı onaylarcasına salladım . Tam gidiyordu ki bir anda durup tekrar bana baktı ''Bu arada elindeki kimin fotoğrafı ''dediğinde fotoğrafı direk arkama götürdüm ''annem ile benim bir fotoğrafım '' ''tamam canım ben en iyisi gideyim sen yat bakalım ''.
Gecenin yarısına kadar hiç uyumadım daha doğrusu uyuyamadım . O adrese gidip gitmemek konusunda düşünüyordum ne yapacağımı hiç bilemedim .Ama böyle durmamında bir faydası yoktu o yüzden zorda olsa gitmeye karar verdim .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Nefes
Misteri / ThrillerBazen ilk sandığımız şeyler belki de sonumuz olabilir