~Bölüm 8°

15 2 0
                                    

"Beğendin mi?"diye sordu gülümseyerek.

"Evet ama gerek yoktu."

Masaya oturduk...

Yemekler geldi ve zar zor çatal bıçakla yemek yemeye çalıştım...

Köfteyi kesmek için uğraşırken köfte bı anda uçtu ve Onur'un suratına geldi!!!

Yerin dibine girmek için dua ederken
Onur bir anda bir kahkaha patlattı...
Ve beraber gülmeye başladık...

"Dolunay rahat ol!"dedi bı yandan kahkaha atarak...

"Yani ben evimde hep böyleyim ama yani neden bilmiyorum böyle oldu işte"dedim gülerek...

"Beni affettin mi?"diye sordu ciddi bir şekilde...

Olan olmuştu onu affetmemde bir sakınca yoktu...

"Affettim"dedim gulumseyerek...

"Biliyordum..."dedi mırıldanarak...

Yemeğimizi mutlu bir sekild yerken bir anda yanımıza nasıl olduysa Duru geldi!

Onur sinirle Duru'ya bakarak!

"Ne işin var burada?!"diye sordu sinirle...

Kötü bir gülüş atarak.

"Ezik sevgiline gerçekleri söylemeye geldim!"

"Duru!git burdan"dedi onur sinirle

"Bir dakika Onur!...Bana ne soyleyeceksin!"diye sordum merakla...

"Dolunay!"

"Onur Yeter!Konuş Duru ne anlatacaksın!?"

"Onur...Seni kullanıyor!"

"Ne?"

"Seninle Sevgili Rolü oynayacak ve babanın sirketinin ürettiği A-B15 robotuyla ilgili onemki bilgileri ogrenecek...O robotun ne kadar önemli olduğunu biliyorsun!"

Şaşkınlıktan olduğum yerde durdum....

"Saçmalıyor Sakın inanma Dolunay Lütfen"Onur yalvarır gibi bakiyordu...

"Ya doğru söylüyorsa!"dedim bir yandan ağlayarak...

"Noldu Onur Bey!Ses kayıdınıda dinlemek ister misiniz?!"

"Evet"dedim sinirle

Duru ses kaydını dinletti...Ve Herşeyi çözdum Onur robot ve makine mühendisliği ile çok yakından ilgileniyordu babamın şirketi ise İlk Türk robotu uretmislerdi....Ve Güneşten ayrılmasinin sebebi de buydu!!

Duru yanımızdan ayrıldı...

"Doğru mu bunlar!?"diye sordum sinirle...

"Sana yalan söylemeyeceğim Dolunay ilk başta ki amacım buydu...Ama Sonra..."

"Ama Sonra Ne?!"

"Sana aşık oldum tamam mı!?"

Şok üstüne Şok geciriyordum oldugum yerde kaldım...

"Ne?!"diye sordum şaşırarak...

"Sana bunu söyleyecektim bugün..."

"Bu hiç birşeyi değiştirmez sen beni kullandın ve belki şimdi de kullanacaksın!"

"Bir kere Güven bana!"diye baktı gözlerime yalvararak

"Sana bir şans vermiştim Onur ama sen onuda berbat ettin!"dedim bağırarak çantamı alıp hızlıca ordan uzaklaştım....

"DOLUNAY!!"

Onur arkamdan gelmeye devam etti!

"Beni dinle lütfen!"

"Git artık!"

"Beni dinleyene kadar peşinden geleceğim!"dedi büyük bir kararlılıkla...

Bı anda duraksadim...

"Bak Onur sana gerçekleri söyleyeceğim...Buraya geldiğim de farklı birşey hayal etmiştim...Ve o Aptal Kalbim sana aşık oldu tamam mı!?O ses kayıdında dediklerini duydum...Sana güvenmiyorum...Eğer benim iyi olmamı istiyorsan sadece benden uzak dur! LÜTFEN...

"Ben seni asla bırakmam Dolunay!"
...
...
...
...
...

°☾~AY IŞIĞI~☾°Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin