Onurun evinden aceleyle çıktım tamam gıcıkti ama sevimliydide...
Belki ona bir şans verebilirdim....
Eve geldim annemler bu akşam misafirlige gideceklerini soylemistiler...
Ev sessiz ve sakindi...
Direkt odama çıktım...Günesi aradim...
"Alo Güneş?"
"Efendim kuzum nasılsın?"
"Ben iyiyim"
"Sevindim Ee aldın mı kolyeyi?"
"Evet...Ve yarın beni yemeğe davet etti!"
"Ne!!!Kesin sen kabul etmemişsindir..."
"Hayır,Kabul ettim her ne kadar hatalı olsada bir şans hak ediyor."
"Oooo ship ship su sesii!!"
"Güneş!!!Saçmalama sadece bir arkadaş gibi yemek yiyeceğiz o kadar"
"Tamam tamam kızma hemen!Acaba seni nereye götürecek?"
"Burger King falandır..."
"Saçmalama!Doli ilk bulusmada seni Burger King'e götüreceğini sanmıyorum!"
"AHH,Güneş kaç kere daha söyleyeceğim bu bir randevu değill!!"
"Tabi,canım tabi...Doli neyse annem yemeğe çağırıyor görüşürüz kuzum"
"Görüşürüz!"
Telefonu kapatınca kendimi yatağa doğru attım ve tavana bakıp düşündüm...
"Acaba o beni seviyor mu?"
"Acaba ben onu seviyor muyum?"
"Acaba onu affetmeli miyim?"
ACABA!!!!
Bunları düşünüp tavana boş boa bakarken telefonum çaldı...
Ekranda bilinmeyen bir numaranın aradığını gördüm...
Telaşla yataktan doğruldum ve telefonu açtım!"Alo kimsiniz?"
"Duru"
"Sen nerden buldun numaramı!!"
"O da bana kalsın Dolunaycığım!"
"Ne istiyorsun?"diye sordum büyük bir sinirle...
"Yarın Onurla yemeğe çıkıyormussunuz!"
"EVET!Sen bunu nerden biliyorsun!!"
"Çok safsın Dolunay!Onurun senin gibi bir eziği seveceğini mi dusunuyorsun!"
Gözümden bir damla yaş aktı...
Sesim titreyerek"Söylediklerin umrumda değil!"
"Umrunda olmalı...Eğer Onur'a yaklaşmak gibi bir hata yaparsan...
Bedelini ağır ödersin!"Telefonu yüzüne kapattım...
Ağlayarak neden hep böyle şeyler benim başıma geliyor ki?NEDEN!!!
Ağlayarak yatağımda otururken telefonum titredi 3 gün boyunca gelmeyeceklerini söyleyen bir mesaj gördüm...
Açıkçası buna gerçekten sevinmiştim...
Beni bu halde görsünler istemiyordum çünkü!Pijamalarimi giyip zorda olsa uyudum....
..
..
..
..
..
O alarmın lanet sesi yine çalıyordu...
Saate baktığımda saat 12.00 di hızlıca yataktan fırladım 13.30 da evden çıkmam gerekiyordu...Hızlıca aşağı indim ve kahvaltılık birşeyler yiyip yine hızlıca yukarı çıktım...
Sanki maroton kosarmiscasina odamın içinde tur atıyordum.Elimden gelse pijamalarimla giderdim ama o kadar da özensiz olmak saçma olurdu!!
Dolabından beyaz bir elbise çıkarıp giydim...
"Saçmalama Dolunay Düğüne mi gidiyorsun!!"
Sonunda doğru kıyafeti buldum giyinip hafif bir makyaj yapıp hızlıca evden çıktım...
Evden çıktığımda 13.15'ti Erken bile çıkmıştım kendimle gurur duyarmiscasina yürüdüm...
..
..
..
AVM'nin önüne geldiğimde Onur'u gördüm..."Hosgeldin!"gülümseyerek elind ki çiçek biletini bana uzattı...
"Teşekkürler gerek yoktu"diyebildim sadece
"Gerek vardı"dedi gülerek...
"Ee Burger King'e mi geçiyoruz?"diye sordum...
"Hayır daha güzel bir yer!"dedi elimden tutarak...
Bir 15 dk yürüdükten sonra
"Off ne zaman varacağız?"diye soylendim...
"Az kaldı"
Bir 5 dk daha yürüdükten sonra deniz kenarına varmıştık...
Sahilin ortasında güzel bir masa Ve sandalyeler vardı...
"Niye geldik buraya?"diye sordum sanki herşey açık değilmiş gibi
..
..
..
..
..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
°☾~AY IŞIĞI~☾°
Romance~Bazı insanlar vardır hayatınız bir gece kadar kararmışken bir anda ortaya çıkan karanlığınizi aydınlatan...Onsuzken kimsesiz sanki içinizden bir parça kopmuş gibi hissettiren bir insan... Her ne olursa olsun koşulsuzca yanınızda olan... Sizi sonsuz...