Adam kapıyı yine üstüme kilitledi...
Ağlamaktan gözlerimde yaş kalmamıştı...
Aniden depodan gelen bı adamın çığlıkları ve silah sesi ile irkildim...
Benim de mi sonum böyle olacakti?!
Ben gerçekten bu Pislik herifin!kızı mıydım?Öyleyse annemler neden bunları bana söylemiyordu...
Aniden kapı çaldı içeri elinde bir yemek tepsisiyle bir adam geldi...
"Yemek getirdim"dedi ciddi ve tok sesiyle...
"İstemiyorum!"dedim sinirle
"Buradan çıkmana yardım edeceğim"
"Gerçekten mi?!"dedim umutla
"Evet Polisler yolda ve geliyorlar!Polisler geldiği anda şu halinin ardındaki gizli geçitten geçeceksin on kapıya varmış olursun!"
Elime bir silah uzattı!Ve nasıl kullanılacağını öğretti!"
"Zorda kalırsan bu silahı kullan 20 atış hakkın var!"
"B ben gerçektende con teşekkür ederim!"
"Önemli değil ama bunlari yaptığımı kimseye söyleme!"
"Asla söylemem"
Adam yanımdan ayrıldığinda artık daha umutluydum bir kurtulma şansım vardı!
Bir 15 dakika sonra siren seslerini duydum halıyı kaldırdım ve altındaki kapıyı açtım toprak geçitte ilerleyerek ön kapıya vardım...
Polis arabalarını görünce artık o kadar mutluydum ki...
Güneş ve Onur orada bekliyorlardı Güneş ağlayarak bana sarıldı...
Bu sefer Onur a o değil ben sarıldım ağlayarak...
"İyi misin Güzelim?"diye sordu Onur
"Evet artık daha iyiyim"dedim gülümseyerek...
"Çok korktuk!"dedi Güneş kızaran gözleriyle...
"Artık daha iyiyim!Ama annemlere haber vermediniz değil mi bunu ogrenirlerse çok uzulurler..."
"Merak etme söylemedik..."dedi Onur...
"BEN EVE GİTMEM İSTİYORUM..."
"Tamam Güneş hadii!"
Polis arabasına bindik ve bir saat sonra eve varmıştık...
"Bugün bir sakıncası yoksa bende evde dursam?Çünkü o pislik herif kaçmayı başarmış!"
"Onur gercekten gerek yok!"dedim gülümseyerek
"Hayır Güzelim hala tehlike sürüyor.."
"Peki..."
İçeri geçti Güneş bana göz kırparak yukarı geçti bizde Onur ile kanepeye oturduk...
"Beni affettin mi?"diye sordu Onur...
"Evet çoktan affettim!"dedim gülümseyerek...
"Film izleyelim mi?"diye sordu
"Evet izleyelim"
Filmi açtık ve izlemeye başladık o yanımdayken çok mutluydum onun kolları sanki benim gerçek evim gibiydi...
..
..
..
..
..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
°☾~AY IŞIĞI~☾°
Romance~Bazı insanlar vardır hayatınız bir gece kadar kararmışken bir anda ortaya çıkan karanlığınizi aydınlatan...Onsuzken kimsesiz sanki içinizden bir parça kopmuş gibi hissettiren bir insan... Her ne olursa olsun koşulsuzca yanınızda olan... Sizi sonsuz...
