Eve vardığımda annemler 3 gün değil de 5 gün kalacaklarını söylediler...
Bu güzel bir haberdi...
Ağlayarak odama çıktım...
Hızlıca telefondan Günes'i aradım...
"GÜNEŞ..."
"Efendim Dolunay sesin çok kötü geliyor her şey yolunda mi?"
"Hiçbirşey yolunda değil Güneş!!"
Ağlamaya başladım...
"Sakın ağlama kuzum annemler evde mi?"
"Hayır onlar 5 gün boyunca evde yoklar..."
"Benimkiler de!Hemen yanına geliyorum ve sende kalıyorum anlaşıldı mı sakin ol!"
"Tamam Güneş bekliyorum!"
Hıçkıra hıçkıra ağlarken Onur mesaj atıp telefonla arıyordu beni bende dayanamayıp telefonu kapattım...
Yaklaşık yarım saat sonra kapı çaldı...
Hızlıca aşağı kata indim ve Gunes'e kapıyı açtım...
O kadar darmadagindim ki gözlerim altı ağlamaktan şişmiş saçlarım darmadağınık...
Hemen dayanamayıp ağlayarak Güneş'in kollarına attım kendimi!
Güneş beni kanepenin üstüne oturttu ve bana su getirdi.
"Kuzum noldu sana!?"
"Onur!"dedim hıçkırarak...
"Ne oldu!?"diye sordu endişeyle...
"Anlatıyorum..."biraz sakinlestim...
"Dinliyorum kuzum..."dedi Güneş anlayisla...
"Şimdi Onurla buluştuk herşey çok güzeldi...Ta ki Duru gelene kadar!"
"Napti o boya kutusu!?"dedi sinirle...
"Öyle deme o gerçekleri ogrenmemi sağladı!"
"Nasıl yani?"
"Onur...Onur'un bana bu kadar yakın davranmasını sebebi ilk başta babamın şirketi ve yaptıkları o özel üretim ünlü robot..."
"Evet Onur o robot hakkında çok fazla konuşurdu ve senle tanistigimizdan beri o robotu sorup duruyordu!"
"Evet meğer amacı benimle sevgili olup beni sirkettekileri öğrenmek için kullanmakmis...Bunu kendide itiraf etti AMA!"
"AMA?"diye sordu merakla Günes
"Sonra benden özür diledi ve ilk baştaki amacının bu oldugunu ve sonra bana aşık olduğunu söyledi bu kadar...."
Güneş evin içinde kocaman bir çığlık attı!
"Güneş kulağımın zarı patlayacak!"
"Özür dilerim biraz fazla heyecanlandım sanırım"dedi gülümseyerek...
İkimizde birbirimizin aptal yüzlerine bakarak anlamsızca 5 dakikalık bir gülme krizine girdik...
"Ah,Gülmekten karnım ağrıdı iyi misin Doli?"
"Evet iyiyim iyi geldi bu!"dedim gülümseyerek...
"Peki onu affedecek misin yada ona karşı birşey hissediyor musun!"
"Ben...ben onu seviyorum ve halada seviyorum ve bu hiçbir zaman değişmeyecek eminim ama ona Guvenebilir miyim bilmiyorum sanırım biraz zaman gerek..."
"Haklısın...Ama kendini affettirmek için her şeyi deneyecek biliyorsun değil mi?!"diye sordu gülerek
"Evet biliyorum"dedim gülümseyerek....
..
..
..
..
..
..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
°☾~AY IŞIĞI~☾°
Romance~Bazı insanlar vardır hayatınız bir gece kadar kararmışken bir anda ortaya çıkan karanlığınizi aydınlatan...Onsuzken kimsesiz sanki içinizden bir parça kopmuş gibi hissettiren bir insan... Her ne olursa olsun koşulsuzca yanınızda olan... Sizi sonsuz...
