ZOR HAYAT

GECMIS

Hayat bana zorluklariyla basa cikmayi daha 9 yasinda ogretti.

Adim Ecem suan 15 yasindayim. Lise 2 ogrencisiyim. Ailemle kaliyorum, annem 39 yasinda ev hanimi ve kucuk kardesim kerem 11 yasinda ogrenci.

Evet ben 9 yasindayken babam rahatsizlandi, kanser hastaligina yakalandi. Ben ozaman 5. sinifa gidiyodum.
(5 YIL ÖNCE)
Evet klasik bi okul sabahiyla okula gitmek icin saat 6 da uyandim o lanet okul formami giyip cantami hazirladim ve evden ciktim hemen karsi aprtmanimizda oturan arkadasim Ezgiyle birlikte okula gittik. Sinifimiza girip yerimize oturduk sıkıcı bir matematik dersinden sonra kantine indik. Ezgi yine internetten okudugu sacma fikralari bana anlatma cabasindaydi ama benim aklim babamdaydi
"Ecem, hadi ama bu kadar uzulme."
Demesi o kadar kolayki.
"Cok korkuyorum Ezgi babama bisey olmasindan"
"Ben Sabri amcayi bilirim, cok guclu, kuvvetli birisi nolur uzulme hem bak bugun sinavimiz var ona odaklanmamiz lazim"
Basimi tamam anlaminda sallayip gecistirdim.
Aslinda deli gibi babami dusuyordum
(2 GUN ONCE)
Evde kahvalti yaptiktan sonra oglen saatlerinde Ezgiyle sokakta oyniycaktik. Odama gectim ve camdan Ezgiyi gordum tam beni cagiracakken yakaladim onu. "Geliyorummmmm" diye cirlayip cami kapadim ve kapamamla iceriden gelen ciglikla kalbim durdu. Hemen salona kostum ve babami yerde bayilmis annem ise basinda agliyordu "Ecem ambulansi ara cabuk kizim cabuk."
Elim ayagima dolanmisti ne yapacagimi bilmiyordum hemen ev telefonunu kapip ambulansin numarasini tusladim.
Gozlerim yavas yavas aciliyordu ve kendimi hastanede buldum. Evet cunku babami hastaneye kaldirmislardi ve bende basindaki koltukta uyuya kalmistim. Doktorun iceri girmesiyle irkildim. Annem odada yoktu sanirim kantine inmisti. "Gecmis olsun hanimefendi, babanizin durumu oldukca iyiye gidiyor" dedi ve o dakikalarca tuttugum nefesi sesli bir sekilde disari verdim.
Ve o sirada kapi aralandi annem elinde yiyeceklerle iceri girdi. Bu mutlu haberi ona verdim.
Sabah oldu ben eve gelmistim. Kardesime bakma icin. Sabah erkenden kalkip ona kahvalti hazirlayip okula yolladim. Babam hastanede oldugu icin okuldan izinliydim. Babamin o sevdigi pogacalardan yapmaya calistim anneminki kadar guzel olmasada yaptim biseyler. Anneme ve babama bi kac esya ayarliyip ust katimizda oturan amcamlara ciktim beni babamlara goturecekti. Kapiyi yengem acti ve, "Amcam hazirsa ben asagidayim yenge" dedim ve yuzune bakmadan merdivenlerden indim. Cunku babamin hastalanmasi yengem denecek o kadin yuzunden oldu, kalp kriz gecirdigi gun o kadinla kavga etmisti ve amcam karisini tuttu, ben belki yaptigina pisman olur diye ciktim yukari ama yanlis yapmisim. ve yengem "Amcan gelmiycek." dedi ve kapiyi hizla kapayip iceri girdi. O an gozlerim yaniyodu deli gibi aglayip kapisini kirmak istedim. Ama o an yaptigim tek sey sadece gozyaslarimi silmek oldu. Eve donup hazirladiklarimi aldim. Cebimdeki paraya baktim ve Sadece 5 tl m vardi. Hastane burdan iki vesayit o yuzden ilk once minibuse bindim, o yasdaki kizin elinde torbalarla ne yaptigi merak edenler olmustur diye dusunuyorum ve o gozleri aldirmadan yoluma devam ettim. Minibusten inip trene bindim ve sonunda hastane!.