ZOR HAYAT

-3-

(2 AY SONRA)
Alarmin calmasiyla uyandim. Saat 6:00 di hemen uyanip kardesimi kaldirdim. Beraber kahvalti yaptiktan sonra Keremi okulun kapisina getirdim. Eve dondum ve babamin yatagini hazirladim. Evi derinden temizledim. Annemler gelcekti bugun cok heyecanliydim. Hemen telefonu kaptim ve annemin numarasini tusladim.
Ucuncu calistan sonra
"Alo"
"Alo, Ecem"
"Anne, napiyosunuz? Babam nasil?"
SESSIZLIK...
"Anne?"
"Anneee!?!?"
Derin sessizlikten sonra hickirikli aci bi aglama.
"Did did did...."
Oldugum yerde kaldim. Gozlerim yaniyodu, icimde hic yasamadigim acilar donup duruyodu, icimi yakiyodu.
Dayanamadim, deli gibi agladim saniyelerce, dakikalarca, belki saatlerce...
Ben daha 10 yasindaydim, kardesime baktigim yetmiyormus gibi bide bu aci..
Kalktim, gozlerim karariyodu. Olamazdi benim babam olemezdi, ya bana daha bisiklet alicakti babam, almadan nereye gidiyosun sen, hani bisikletim baba hani?
Bi baktim hastanedeyim, annem deli gibi agliyor, babami ustu yesil bir ortuyle goturuyolardi..
Hayat bu galiba, hersey bitti benim icin, bitti...
Kostum babama " babaaaaaa"
"baba uyansana"
Sarstim, sarstim, sarstim.
KALKMADI.
Gozlerimi kapadim, ve kostum. Yanaklarimdan dudaklarima akan yaslara engel olamiyordum. Son gorusum boyle olmamaliydi, hayir hayir olamazdi.
Bembayaz surat, bembeyaz kefen, mosmor vucut.
Olamazdi kabullenemiyorum, benim babam olamazdi o.
Oradaki baska biriydi. Yada babamdi, kabullenemiyorum iste, olmuyor.
Yine kendimi sahilde buldum. Agliyordum, agliyordum, agliyordum.
Saatler gecmisti. Ve yine o gunki kiz 15-16 yaslarindaki, yanima geldi
"Yinemi sen?"
Guldum.
"Noldu?"
"Babam oldu."
SESSIZLIK.
"Cok uzgunum, basin sagolsun"
Duymuyordum hic bisey. Istemiyordum sadece birine sarilip aglamak istiyordum. Ve yaptim kiza sarildim ve agladim.
Sasirdi.
Oda bana sarildi. Ve saclarimi oksadi.
"Adin ne, kucuk kiz?"
"Ecem, sizinki?"
"Zeynep"
"Ecem gel seni arkadaslarimla tanistirayim, istermisin?"
Dusundum, ve kafami evet anlaminda asagi yukari salladim.
Beni eski kirik dokuk cami olmayan pis bi eve getirdi,
"Ben, ben korkuyorum, beni evime gotur."
Bakti ve siritti.
"Hayir guzelim, olmaz oyle sey daha guzel vakit gecirecez."
Ve aglamaya basladim, deli gibi...
Korkuyordum..
Benim burda ne isim vardi?