GECE Mİ?🌙•ASKIDA•

1.3

''Ahh bence yeni kız bir ezik le oturmak istemez.'' dedi yan sırada ki makyaj güzelleri.

''Ne zamandan beri benim adıma karar veriyorsunuz? Ayrıca makyajdan yüzünü göremediğim kızlar yerine eziklerle oturmayı tercih ediyorum.'' dedim ve gerçek olmayan gülüşümü iki saniye tutup ciddi oldum onlara bakarken. En sinir olduğum insan tipi başkalarını ezenlerdir. Hattaha sırf bu huyum yüzünden bile hukuk okumayı düşünüyordum.Ama işletmeci yanım daha ağır basıyor.Bana gülerek bakan kızın yanına gittim ve oturdum. Makyaj güzeli diye hitap ettiğim kızlarda mal mal suratıma bakıyorlardı.

Anlaşılan bu okulla çok işim vardı.Müdirenin iyi olması bunlara avantaj sağlıyordu. Götlerinin pışpışlanmasına çok alışmışlardı.Önüne geleni eziyorlardı belli ki ama ben bu okula gelene kadardı o. Aslında küfür etmeyi seven bir kız değildim. Ama yeri geldiğinde edilmesi gerektiğini de biliyordum. Yanım da ki kıza bakarak gülümsedim ve 

''Sen kafede ki kızsın değil mi?'' diye sordum emin olmak için
''Hatırlamanı beklemiyordum, evet oyum.''dedi.Elimi uzatarak

''Gece ben.'' dedim kendimi tanıtarak...''Ben de Alina.''dedi elimi tutarak. İçimden bir ses yakın olacağımızı söylüyordu. İç sesime ve iç güdülerime her zaman güvenmişimdir. 

''İlk ders Cevdet hoca ile olduğu için boş kantine inmek ister misin?'' diye sordu Alina .Bu yüzden az kişi vardı sınıfta!
''Olur'' diyerek kalktım ayağıya.Kulaklığımı ve telefonumu aldım.Çantam ve okul hırkasını sırada bıraktım ve Alinayla beraber aşşağıya inmek için sınıftan çıktık.Aşşağıda olduğunu tahmin ettiğim kantine geldik.Kantin sandığımdan da büyüktü.Masalar vardı ve yemekleri buradan alıyorduk.Ayrıca yan tarafında da kahve makine si vardı.Sanırım okul hayatım kantinde geçicek diyen iç sesime burada kararları ben veririm demek istesem de tuttum kendimi çünkü ikimiz de aynı kişiydik.Masalarda göz gezdirirken köşede ki büyük masada olan bartın gözüme çarptı.Yanında ki çocukları saymıyorum çünkü hepsi çok iyiydi. Bartının yanın da adı Asena olan kızı gördüm.Bartına bakıp heyecanla bir şeyler anlatıyor gibiydi ama bartın onu dinlemiyordu.Çünkü şuan da çatık kaşlarla bana bakıyordu.

''Alınma ama Gece okulun en popüler çocuğu şuan da çatık kaşlarla sana bakıyor.'' diye mırıldandı alina kulağıma doğru.Bahsettiği kişinin Bartın olduğunu biliyordum.Çünkü bir tek çatık kaşla bakan oydu,bartının  yanında kiler anlamaz bakışlar atıyorlardı.Bakışları Bartınla benim aramda gidip geliyordu. İl gözlerini kaçıran ben olmuştum.Bu salak neden öyle bakıyordu.Yanlış anlıyacaktı birileri.O kaş çatmasına devam ederken göz devirip

''Hadi Alina kahve alalım.'' dedim Alinaya .Omuz silkerek ''Tamam.'' demişti.Bu kızı cidden gözüm tutmaya başlamıştı. Bff yolun da ilerlemeyi düşünüyordum.Kahvelerimizi alıp bir masaya oturduk.

''Alina anlatsana şu yukarıda ki makyajdan yüzü görünmeyecek olan kızlar kim?''diye sordum.Bazılarını iyi gözlemlemem gerekiyordu.

''Onlar şu Bartınların masasında oturan Asenanın yandaşları.'' dedi çenesiyle o tarafı göstererek.Anlayan mırıltılar çıkarttım.

''Pekii şimdi bunları bırakalım ve bana kendinden bahset.Çünkü sana kafeden beri kanım ısınmıştı.Nedenini sorma çünkü bende bilmiyorum.'' dedi büyük bir heyecanla.
''Biliyor musun Alina benim de o zamandan kanım ısınmıştı.Bence biz bff olmak için yaratıldık.''dedi gözlerimi açarak.İkimiz de kahkaha attık. Sonra birbirimizden bahsettik ve nelerden hoşlanıp hoşlaşmadığımızdan...

İkinci ders zili çaldığın da ise sınıfa çıkmıştık.Aklımı kurcalayan bir şey vardı .Bartının bana neden sinirli bir şekilde bakmasıydı.Bu sorumu sonra kendisine sormaya karar verdim ve dersi dinlemeye başladım.Günümün çoğunu Alinayla beraber ders dinlemekle ya da kantin de yemek yemekle geçirdim.Ha bir de bartın bir daha da sinirli bir şekilde bakmamıştı. Aslında ona bakmıyordum sadece bir kaç kere....

İlk günün yorgunluğuyla bartını beklemeye başladım.Ama bir türlü gelmiyordu. Neredeyse 15 dakika oldu ama yoktu ortalıklarda.Okul binasından o çocuklarla gülerek çıktığın da sinir katsayım arttı. Beni unutmuşmuydu yani.O kıza, Asenaya gülerken gördüğümdeyse orada durmayı bırakarak caddeye çıktım hızla ve taksi durdurdum. Sinirlendiğinde ağlayan insanlar varya onlardanım ben de. Ama çoğu zaman cidden sinirlendiğim de ağzımdan ne çıkacağı belli olmuyor.Gözlerim dolmuştu.Ama neden dolmuşlardı ki, ben de değeri olmayan biri için neden dolardı gözlerim.Bir kaç gündür birlikte yaşadığım ve muhtemelen okul bitene kadar da yaşayacağım biri için neden doluyordu. Bu düşünce daha da sinirimi bozmuştu.

Ahh evet evet kendimi sinirlendirmeyi çok iyi beceren biriyim.Gözlerimi iki kere kırpıştırdım ve böylelikle dolma gitti. 5 dakika sonra da eve geldiğim de parayı ödeyip indim. Eve girip üstümü değiştirdim.Şort ve yarım sporcu aleti giyinmiştim. Açık giyinmeyi seviyordum çünkü aksi bunalmama neden oluyor. Mutfağı indim ve yiyecek bir şeyler çıkarıp yedim. Kendime bir kahve yapıp odama çıktım.

Okulun yerini öğrendiğime göre onunla gideceğimi sanmıyorum. Laptop umu alarak film açtım ve izlemeye başladım. 1 saate yakın süre izlediğim de telefonum titredi . Filmi durdurup telefonumu aldım.

Babam:*Tatlım bu akşam ortağımız Ali abinlerle aile yemeği vardı. Sana haber vermeyi unutmuşum.Bir saat sonra Bartın la beraber burada olmanız gerekiyor.Hazırlan.Seni seviyorum.*

Bu da neydi şimdi?Hem yarım saat kala haber vermesi ne kadar da saçma, ayrıca bartınla gidicek olmam..Off diyerek filmi kapattım ve laptopu yatağın üstüne bıraktım.Dolabıma ilerleyerek siyah takımımı giyinmek için dolaptan çıkarttım.Aile yemeği de nereden çıkmıştı durduk yere?Aslın da evde bunalmıştım.Umarım iyi gelir diyerek siyah şort ve ceket takımımı giyindim. Bu takımı seviyordum. Ceket dardı ve belimi ince gösteriyordu.Şortu ceketin altına geldiğinden fazla belli olmuyordu. Ama takımın geneli kısaydı. Altına bileği saran açık hafif ama ince topuklularımı giyindim. Saçlarımı elimle şekil vermeye çalıştım.Taradığım için hafif dalgalı duruyordu.

Kolyem ve küpemi makyaj masasından alarak taktım.Küpenin ucun da anahtar sembolü vardı.Makyaj yapma ihtiyacı duymamıştım.Neden mesajlarının sonuna 'seviyorum' kelimesini koyuyor.Bunun üzerine fazla durmuyordum.Gözlerim yine dolmuştu.Burnumu çekip zincirli kol çantamı alıp gerekenleri koydum ve aşşağı indim.

Bartın salon da yoktu. Belki de hazırlanıyordur.Yaklaşık 5 dakika daha bekledim ama ne gelen var ne giden.Terslik olduğunu anlayıp yukarıya çıktım ve odasının kapısını çaldım,ses gelmedi.Yine çaldım,yine ses gelmeyince içeriye girdim.Gördüğüm şey ise bomboş bir oda!.

^^^^^^^^^^^''

Bu bartın ne kadar şerro yaa. Ben bile sinirlendim.

Neyse bölümün devamın da Gece vaar. Yazıyorum hemen şimdi az bekleyiiiğn sdsksjfskdsöldsoksaös