I'm His Fangirl (Bts Fanfiction)

Chapter Thirty

Irene's POV

YES

Two years later...

"Irene.." napataklob na lamang ako ng kumot sa mukha ko na agad naman niyang tinanggal.

"Antok pa ako.." sagot ko naman sa kaniya, nang maramdaman kong hinalikan niya ako sa labi ay hindi ko maiwasang hindi magising.

At bumungad sa akin ang napaka gwapo niyang mukha. This guy..

"Good morning.." bati niya at akmang hahalikan niya ako nang bigla kong tinakpan ang bibig ko.

"Bakit?.." tanong niya.

"E hindi pa ako nag to toothbrush e" sagot ko sa kaniya at hindi naman siya natinag sa sinabi ko at hinalikan niya na naman ako.

"Wala akong pakialam kung hindi ka pa nag toothbrush o ano pero takte ang sarap mo kasing halikan.." aniya nang bahagya na itong lumayo sa akin. Hindi ko naman mapigilang hindi mag blush kaya ang mokong iyon humagalpak sa tawa, sinamaan ko siya ng tingin kaya tumigil din naman siya kaagad.

Dalawang taon na ang nakakalipas, at ito pa rin ako at kasama pa rin sa grupo nila. Ang weird pero iyon yung gusto ni Ms. Meli at nung mga fans namin. Siguro merong mga nam bash sa akin pero meron namang todo ang support sa akin kahit na nalaman na nila yung totoo.

Nang mapanood nila mama yun, tinawagan ko sila, oo nagalit sila sa akin pero nagawa pa rin nila akong intindihin.

At si Arcy at Zack ayun okay na sila at nakapag balikan na. Nagkaayos na ang mga magulang nila at buti nalang at hindi natuloy yung pagpapakasal ni Zack doon sa babaeng pinapakasal sa kaniya.

At dalawang taon ko na ring boyfriend si Shawn.

Tapos na rin ako sa course na kinuwa ko kaya focus na ako dito sa pagiging isang idol. Nakilala na rin nila mama at papa itong si Shawn dahil pinapunta ko sila dito sa Seoul para mag bakasyon, hindi ko naman maiwasang hindi matawa sa reaksyon ni Shawn dahil hindi ata siya nakatulog bago dumating sila mama at papa dahil sa sobrang kaba, but at the end natanggap siya ng parents ko.

Bumangon na ako at akmang aalis na ako sa kama ng bigla akong hilain ni Shawn at niyakap niya ako mula sa likuran.

"Huy, galit ka?" tanong niya pero hindi ako sumagot sa kaniya.

"Irene..." tawag niya pero hindi ko siya kinibo.

Bahala ka diyan hmp..

Hinalikan niya ako sa pisngi ng ilang beses pero hindi ko pa rin siya pinansin. Then he rest his head on my shoulder.

"Sorry.." aniya at tinignan ko siya, he looks so sad akala mo pinag sakluban ng langit at lupa yung mukha niya.

Inalis ko ang pagkakapulupot ng parehong kamay niya sa baywang ko at humarap ako sa kaniya at ako naman ang humalik sa labi niya.

Kala mo ha!..

Ipinatong ko ang dalawang kamay ko sa balikat niya at hindi nagtagal ay kaagad na akong tumigil at bahagyang lumayo sa kaniya. Hindi nga ako nagkakamali siya naman yung namumula ngayon, kaya ayun ako naman ang humagalpak ng tawa.

"Aishh.. kita mo to simple lang kung gumanti" aniya at tumigil na ako sa kakatawa.

"But honestly, ayokong nakikita kitang galit sa akin" ani nito habang seryoso siyang nakatingin sa akin.